Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το σύγχρονο ελληνικό συνδικαλιστικό κίνημα αποτελούν είτε εκφράσεις γενικότερων τάσεων που εκδηλώνονται στον διεθνή χώρο παρουσιάζοντας τις ελληνικές τους ιδιόμορφες, είτε συνιστούν εθνικές ιδιαιτερότητες που διατηρούνται στο χρόνο και εξελίσσονται ακολουθώντας την ιστορική παράδοση και συχνά τις παθογένειες που στιγμάτισαν τη μακρά πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα. Τα χαρακτηριστικά αυτά αναλύονται σε συνδυασμό με τις αντίστοιχες εμπειρίες και πρακτικές στον ευρωπαϊκό χώρο, αναζητώντας τις σχετικές συγκλίσεις και αποκλίσεις απ...
"Σήμερα, ένα κείμενο για την επιστημονική δεοντολογία μπορεί για πολλούς να μοιάζει με συζήτηση για το αυτονόητο ή με έξοδο φαντασμάτων από το χρονοντούλαπο της επιστημονικής ιστορίας. Ωστόσο, η διαχρονικότητα του δέοντος στην επιστήμη και η προσήλωση σε αυτό ούτε είναι πάντα και για όλους αυτονόητες ούτε μπορούμε να ισχυριστούμε ότι αποτέλεσαν πάντα μια σταθερά για κάθε συνθήκη επιστημονικής παραγωγής. Στην Ελλάδα το ζήτημα της επιστημονικής δεοντολογίας δεν φαίνεται να μας έχει απασχολήσει αρκετά, άρα θεωρούμε ότι το πόνημά μας συμπληρώνει ένα υπάρχον κενό στον τομέα αυτό...
"Δεν είναι υπερβολή να λεχθεί πως σε ένα μεγάλο βαθμό η σύγχρονη κοινωνία της γνώσης είναι το παιδί δύο πολέμων. Ο πρώτος ήταν ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, μεταξύ των Δυνάμεων του άξονα Βερολίνου-Ρώμης αφενός, της συμμαχίας δηλαδή της ναζιστικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας, στην οποία προστέθηκαν αργότερα η Ιαπωνία, η Ουγγαρία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία, και των Συμμάχων αφετέρου, δηλαδή της Μ. Βρετανίας, των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Σοβιετικής Ένωσης και των Συμμάχων τους στην Δύση και της Ινδίας και της Κίνας στην Ανατολή. Ο δεύτερος ήταν ο Ψυχρός Πόλεμος που ακολούθησ...
Ο Έντουαρντ Μπερνέζ υπήρξε μία εμβληματική μορφή της μαζικής χειραγώγησης και της προπαγάνδας στις δυτικές δημοκρατίες του 20ού αιώνα. Υπήρξε ο ιδρυτής και ονοματοθέτης του επαγγελματικού κλάδου που είναι ευρύτερα γνωστός ως Δημόσιες Σχέσεις (Public Relations) - όνομα που επινόησε για επικοινωνιακούς λόγους, μιας και η λέξη προπαγάνδα ήταν αρνητικά φορτισμένη ήδη από τον καιρό του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου. Η καινοτομία του ήταν ότι αξιοποίησε προπαγανδιστικά -τόσο στη διαφήμιση όσο και στην πολιτική- τις πρωτοπόρες μελέτες και παρατηρήσεις τής, τότε νέας, επιστήμης της Ψυχολογ...