Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Το ανά χείρας βιβλίο αναφέρεται στη ""νέα"" παγκοσμιοποίηση. Σε συνδυασμό με τις γενικότερες εξελίξεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα, ο καπιταλισμός διατηρεί τη λογική του που δεν είναι άλλη από την επιδίωξη κέρδους....
"Παραμύθια υπήρχαν πάντα. Η παραμυθία δεν έχει ιστορία -και κάποτε σήμαινε παρηγοριά. Μας παρηγορούσαν παιδιόθεν για να δεχτούμε κάτι που δεν μας άρεσε. Μας παραμυθιάζανε, δηλαδή, για να μας δίνουν να τρώμε το φαΐ μας. Τώρα, ενήλικους μας παραμυθιάζουν όσο μας το παίρνουν. Αυτός είναι ο λόγος των άδικων αρχόντων να καταφεύγουν στα παραμύθια. Υπάρχει όμως και η απέναντι πλευρά....
""" Είναι αξιοθαύμαστη η προσπάθεια των πολιτικών να εφευρίσκουν λέξεις ανάμεσα στο ναι και το όχι. Όπως τα κορίτσια στους σχολικούς μας έρωτες. Δεν έλεγαν ""δεν μου αρέσεις"", ""δεν σε θέλω"". Έλεγαν κάτι που θα μπορούσε να εκληφθεί και ως ναι και ως όχι. ""Δεν λειτουργώ με αυτόν τον τρόπο"". ""Δεν είμαι έτοιμη"". Έτσι δεν σε έκαναν εχθρό, σε άφηναν να ελπίζεις και μετά, αν τις έφτυνε ο παιδαράς του συστεγαζόμενου λυκείου, γυρνούσαν σε σένα, που άλλωστε ρητά ποτέ δεν σε είχαν απορρίψει....
"""Πάντα αναρωτιόμουν για τις ζωές των ανθρώπων που έβλεπα. Ωραία, τέλειωσε ο χτίστης το ρετιρέ, σε τι σπίτι γυρνάει? Πώς αγκαλιάζει ο ""μπάτσος"" και πώς ο κρατούμενός του? Η καλόγρια τι όνειρα βλέπει το βράδυ? Κάποια στιγμή άρχισα να ξεστρατίζω και να αναζητώ νέες εικόνες....