Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"""Ο λαϊκισμός, όντας ένα μη παγιωμένο ιδεολογικά πολιτικό ύφος, δεν είναι ούτε αριστερός ούτε δεξιός. Υπάρχουν λαϊκιστές ηγέτες στην δεξιά και την αριστερά, και στα δύο άκρα. Το χαρακτηριστικό του λαϊκισμού είναι ακριβώς ότι εξουδετερώνει τη διαφορά δεξιάς/αριστεράς: το ""ούτε δεξιά ούτε αριστερά"" εικονίζει την ""αντι-κομματική"" ή ""αντιπολιτική"" διάσταση των λαϊκιστικών κινημάτων. Εξουδετερώνεται, επίσης, η διαφορά μεταξύ επαναστατικής και συντηρητικής θέσης [...]. Κάθε λαϊκιστής ηγέτης που απευθύνεται στο λαό διατείνεται ότι του υποδεικνύει τους πραγματικούς του εχθρο...
Πώς μια χώρα που απελευθερώθηκε από εβδομήντα χρόνια σοβιετικής κυριαρχίας κατέληξε να είναι μία από τις μεγαλύτερες απειλές για τη Δύση και, πάνω από όλα, για το δικό της μέλλον; Γιατί οι άνθρωποι που απέρριψαν την κομμουνιστική ιδεολογία έφτασαν να δέχονται την κρατική προπαγάνδα; Σε αυτό το τολμηρό και σημαντικό βιβλίο, ο Αρκάντι Οστρόφσκι παίρνει τον αναγνώστη σε ένα συναρπαστικό ταξίδι μέσα από την ταραχώδη μετα-σοβιετική μεταμόρφωση της Ρωσίας και φωτίζει τα βασικά σημεία καμπής που συχνά εκπλήσσουν τον κόσμο.
Ως ξένος ανταποκριτής στην ίδια του τη χώρα, ο Οστρόφ...
Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις εξόδου απο τα σημερινά δημοαιονομικά αδιέξοδα. Μακριά από τον κρατισμό που μας ενέπλεξε στον σημερινό κοινωνικο-οικονομικό εφιάλτη υπάρχουν επιλογές που είναι δυνατόν να οδηγήσουν τον τόπο σε μιά καινούργια περίοδο ανάπτυξης και ευημερίας. Γιατί δεν προωθούνται από το πολτικό σύστημα; Απλά διότι δεν συμφέρει τις κομματικές πελατείες που έχουν αποικίσει τον δημόσιο τομέα της οικονομίας όπως και τους κρατικοδίαιτους μηχανισμούς της ενημέρωσης που επηρεάζουν καταλυτικά την κοινή γνώμη. Επιχειρείται έτσι, με πολιτικές που οδηγηθήκαμε στην κρίση, να ...
"Η ιδέα για το βιβλίο αυτό γεννήθηκε στα μέσα του 2011, όταν στο φιλόξενο γραφείο της οδού Αραβαντινού συζητώντας την κρίση με τον Πρόεδρο Μητσοτάκη κάναμε την αυθόρμητη σύγκριση της αποτυχημένης πορείας του πρώτου Μνημονίου, με την επιτυχή και άμεση αντιμετώπιση της κρίσης που κληρονομήσαμε την άνοιξη του 1990. Τότε, μέσα σε τρισήμισι μόλις χρόνια, είχαμε διπλασιάσει τα φορολογικά έσοδα, συγκρατήσει τις δαπάνες και μετατρέψει δημοσιονομικό έλλειμμα 17,6 τοις εκατό του ΑΕΠ σε πρωτογενές πλεόνασμα. Κάτι που αποτελεί το άπιαστο όνειρο της χώρας τα τελευταία δέκα χρόνια. Όταν,...
