Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Η σχέση ανάμεσα σε κράτος και λαό είναι πάντα προβληματική. Κάποιοι τη θεωρούν μια σύμβαση που συνεπάγεται αξεπέραστα προβλήματα, τόσο εντός όσο και εκτός του πλαισίου ισχύος της. Τελικά ποιος εξουσιάζει ποιον;
Στο βιβλίο αυτό ο κορυφαίος Βρετανός πολιτικός επιστήμονας εξετάζει, μέσα από 12 έργα που σηματοδοτούν αντίστοιχους σταθμούς στην ιστορία των ιδεών από τον 17ο αιώνα ως τις μέρες μας, μια σειρά από φιλοσοφικές αντιλήψεις γύρω από τη σχέση ανάμεσα στους κυβερνώντες και στους κυβερνωμένους.
Στην αφετηρία βρίσκουμε τον Τόμας Χομπς, ο οποίος το 1651 στον Λεβιάθαν παρομ...
Το πνευματώδες και μαχητικό αυτό βιβλίο του Terry Eagleton, ο οποίος θεωρείται από πολλούς ο σημαντικότερος εν ζωή Βρετανός λογοτεχνικός κριτικός, δεν μπορεί παρά να προκαλέσει αίσθηση μεταξύ επιστημόνων, θεολόγων, ανθρώπων που ανήκουν σε κάποια θρησκευτική πίστη, ανθρώπων που δεν ασπάζονται κάποια θρησκευτική πίστη, αλλά και γενικά των αναγνωστών που ενδιαφέρονται να κατανοήσουν την Περί Θεού Διαμάχη. Αφενός, ο Eagleton κατεδαφίζει αυτό που αποκαλεί «δεισιδαιμονική» αντίληψη της πλειονότητας των αθεϊστών και αγνωστικιστών περί Θεού, και προτείνει στη θέση της μια επαναστατ...
Ο διάσημος Αμερικανός οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί (περιβόητος και για το παρατσούκλι Δρ Όλεθρος προτού επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις του για την κρίση των στεγαστικών δανείων του 2008 και την επακόλουθη παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση — οπότε ήταν πια πολύ αργά) επισημαίνει στο βιβλίο αυτό δέκα αλληλεπικαλυπτόμενες, αλληλένδετες «υπεραπειλές».
Από τη χειρότερη κρίση χρέους όλων των εποχών και τα υπέρογκα κυβερνητικά πακέτα στήριξης που προκαλούν πληθωρισμό έως τα κλειστά σύνορα για εργαζόμενους και προϊόντα και έναν νέο ανταγωνισμό υπερδυνάμεων ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα, κ...
Στο βιβλίο αυτό ο Γιάνης Βαρουφάκης αναλύει, µε τη µορφή µιας µακράς επιστολής στον πατέρα του, πώς ο καπιταλισµός δολοφονήθηκε από κάτι πολύ χειρότερο που πήρε τη θέση του. Τον καπιταλισµό τον σκότωσε το ίδιο το κεφάλαιο! Όχι το παραδοσιακό κεφάλαιο (βιοµηχανικές µηχανές, κοµπιούτερ κτλ.), αλλά µια µετάλλαξη του κεφαλαίου: µηχανές δικτυωµένες µέσω του «υπολογιστικού νέφους» (ένα είδος «νεφο-κεφαλαίου») που τρέχουν αλγόριθµους σχεδιασµένους και να διαµορφώνουν τις καταναλωτικές µας επιθυµίες και να τις ικανοποιούν άµεσα, παρακάµπτοντας έτσι τους δύο πυλώνες του καπιταλισµού...
Αναζητείται μία νέα τάξη, στην οποία δεν ξέρουμε ποια θα είναι η θέση των αραβικών κρατών, ποια θα είναι η θέση της Τουρκίας, η θέση του ελληνισμού. Είναι μία πολύ κρίσιμη περίοδος αυτή, οι πλάκες της Ιστορίας ξανακινούνται και συγκρούονται. Δημήτρης Καιρίδης
Οδεύουμε σε έναν πολυκεντρικό κόσμο. Επομένως είναι εύλογη η τάση να περιφερειοποιηθούν τα προβλήματα, οι προκλήσεις, αλλά και οι λύσεις. Στην Ανατολική Μεσόγειο κάποιες χώρες θέλουν να οικοδομήσουν ένα σύστημα κοινά αποδεκτών κανόνων και συμπεριφορών. Κωνσταντίνος Φίλης
Σύμφωνα με το κυρίαρχο αφήγημα στην Ελλάδα, υπ...
Το χρονικό ενός εικοσαετούς προσωπικού αγώνα ενάντια στις παθογένειες του Ελληνικού δημοσίου. Μπορεί άραγε μια χώρα να ελπίζει σε έξοδο από το τέλμα παρακμής, όταν: - μεταξύ άλλων, στελέχη του ανώτατου δημοσιονομικού δικαστηρίου της και σύζυγοι αυτών, Διευθυντής πολιτικού κόμματος του Κοινοβουλίου και η σύζυγός του, Υπουργός και Διευθύντρια του πολιτικού του γραφείου καθώς και υιός Υπουργού λειτουργούν ως καταχραστές δημοσίου χρήματος; - το Ελεγκτικό Συνέδριο, το ανώτατο δημοσιονομικό δικαστήριο, με ευτελή προσχήματα αρνείται επίμονα την εξέταση των πραγματικών περιστατικών...
Η γεωπολιτική αναγκαιότητα του Ψυχρού Πολέμου έφερε τις ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο.
Παρότι οι ΗΠΑ χρειάζονταν τόσο την Ελλάδα όσο και την Τουρκία για να επιτύχουν τους στόχους τους, οι δύο άσπονδοι σύμμαχοι έφτασαν έξι φορές στο κατώφλι του πολέμου.
Οι ΗΠΑ έπρεπε κάθε φορά να βρουν τρόπο για να συγκρατήσουν τους δύο πυλώνες της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ προκειμένου να αποφύγουν μια ολέθρια σύγκρουση που θα οδηγούσε σε ρήξη τη Συμμαχία και σε απώλεια του ελέγχου της κομβικής περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου.
Ταυτόχρονα, όμως, δεν ήθελαν να χαλάσουν τις σχέσεις τους...
Θυµάµαι την πρώτη φορά που είδα τον Τούρκο ηγέτη να µιλάει δηµοσίως. Ήταν στις 28 Μαΐου 2004: ο τότε πρωθυπουργός εκφωνούσε οµιλία µε τίτλο «Γιατί η ΕΕ χρειάζεται την Τουρκία» στο κολέγιο St John’s στην Οξφόρδη. Δίπλα στην Καλυψώ Νικολαΐδη, µια Ελληνογαλλίδα καθηγήτρια Ευρωπαϊκής Πολιτικής, και στον εκλιπόντα Geoffrey Lewis, κοσµήτορα Τουρκικών Σπουδών στην Οξφόρδη, ο Ερντογάν υποσχόταν υπερήφανα ότι θα έκανε «τις ευρωπαϊκές αξίες αξίες της Άγκυρας». Η Ευρώπη, εξηγούσε, δεν ήταν µια «στενά γεωγραφική οντότητα» αλλά µια µετασχηµατιστική ένωση στην οποία η Τουρκία άξιζε να απ...
Η δεκαετία 2009-2019, η λεγόμενη δεκαετία της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων, δεν τελείωσε. Έχει την ιδιορρυθμία να εισχωρεί στην περίοδο που ακολουθεί, η οποία δεν σηματοδότησε ποτέ την επάνοδο στην κανονικότητα, καθώς η κρίση με τις πολλαπλές μορφές της έχει καταστεί πλέον συστατικό της κανονικότητας. Μιας κανονικότητας μετανεωτερικής και αρχαϊκής ταυτοχρόνως. Μιας νέας πραγματικότητας που κοιτάζει ως Ιανός προς το μέλλον αλλά και προς το παρελθόν.
Η μετάβαση αυτή από κρίση σε κρίση, η αλληλουχία και η διασύνδεση των κρίσεων, η διαρκής επικαιρότητα της οικονομικής ...
Σε έναν κόσμο που υφίστατο δραματικές αλλαγές, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσέγγισαν την Ελλάδα με όρους του παρελθόντος. Στρατιωτικοποίησαν πλήρως τη σχέση τους με την Αθήνα και υποστήριξαν το καθεστώς με αντάλλαγμα μια εύθραυστη σταθερότητα, όπως απέδειξε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974. Εντέλει, η πτώση της χούντας έφερε στην εξουσία εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που οι Ηνωμένες Πολιτείες επεδίωκαν να εμποδίσουν.
Το βιβλίο αναλύει την πολιτική των ΗΠΑ από την οπτική των διεθνών σχέσεων, συνδέοντας το βασικό του θέμα, τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, με την εν γένε...
Σε όλη τη διάρκεια της έξαρσης του Covid-19 και της απομόνωσης που επέφερε, ο συγγραφέας εξηγούσε και καθησύχαζε έναν μεγάλο κύκλο ανθρώπων με τις αναρτήσεις του γύρω από το θέμα στο Facebook.
Mε χιούμορ, γνώση και λογική, θύμιζε τον απώτερο σκοπό, αυτό που τελικά κατορθώσαμε ως κοινωνία: Παρά την κούραση είμαστε ακόμη εδώ και έχουμε προφυλάξει αποτελεσματικά τους δικούς μας ευπαθείς.
Μας λείπουν αγαπημένοι άνθρωποι του ευρύτερου κύκλου μας που δεν πρόλαβαν να πάρουν τα δώρα της επιστήμης κι αυτός είναι ο λόγος που αισθανόμαστε ακόμη περισσότερο ευτυχείς που ζούμε...