Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Τις περισσότερες φορές ο Τόµι µπορούσε να ελέγξει τον θυµό του αλλά… µια µέρα άφησε να βγει ο τίγρης που έκρυβε µέσα του. Ένα έξυπνο και πρωτότυπο βιβλίο για τη διαχείρηση και την έκφραση των συναισθηµάτων µας, ακόµα και όταν όλα πάνε στραβά....
Ο νεαρός συµβολαιογράφος Τζόναθαν Χάρκερ ταξιδεύει στην Τρανσυλβανία, προκειµένου να οριστικοποιήσει την πώληση ενός σπιτιού στο Λονδίνο για λογαριασµό του Κόµη Δράκουλα.
Η σκοτεινή προσωπικότητα και οι παράξενες συνήθειες του Κόµη κάνουν τον νεαρό άνδρα να νιώθει όλο και πιο άβολα, µέχρι που αισθάνεται παγιδευµένος από µια αόρατη δύναµη.
Την ίδια εποχή, στην Αγγλία, η όµορφη Λούσι παλεύει ενάντια σε µια ασθένεια, που την κάνει όλο και πιο αδύναµη, µε τη βοήθεια του Δρος Βαν Χέλσινγκ, ειδικού στα αλλόκοσµα πλάσµατα…...
Και να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: δε βλέπεις σωστά παρά με την καρδιά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια. Η πολυαγαπημένη και διαχρονική ιστορία του Μικρού Πρίγκιπα σε μια ονειρική εικονογραφημένη έκδοση, που θα ταξιδέψει σε πλανήτες μακρινούς μια νέα γενιά αναγνωστών....
Είκοσι οκτώ ιστορίες για καληνύχτα, σύντομες, απολαυστικές, με εξαιρετική εικονογράφηση από το δημιουργικό δίδυμο Pinto & Chinto. Ο
συγγραφέας Αντώνης Παπαθεοδούλου απέδωσε στη γλώσσα μας τις ιδιαίτερα εμπνευσμένες ιστορίες, οι οποίες μπορούν να
διαβαστούν από παιδιά και μεγάλους τη στιγμή της καληνύχτας αλλά και κάθε στιγμή. Το βιβλίο έχει αποσπάσει το Βραβείο Xose Neira
Vilas – Καλύτερο Παιδικό Βιβλίο για το 2010 και έχει μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες.
Από τον πρόλογο του βιβλίου:
Οι ιστορίες αυτού του βιβλίου είναι όλες μικρές. Γιατί είναι ιστορίες για κα...
Ο Τονίνο φοβάται πως ο δάσκαλος θα τον σηκώσει για μάθημα, ενώ εκείνος είναι αδιάβαστος. Το μικρό αγόρι εύχεται να γίνει αόρατο και η
επιθυμία του ικανοποιείται! Τώρα όμως που κανείς δεν τον βλέπει, πώς μπορεί να γελάει μαζί με τους φίλους του και να χαίρεται τις
αγκαλιές της μητέρας του; Ώσπου συναντά έναν ηλικιωμένο κύριο, και τότε θα καταλάβει τι σημαίνει να μη σε βλέπει κανείς και να είσαι
μόνος.
Ένα συγκινητικό κείμενο που μέσα από τον απλό και διασκεδαστικό λόγο του Ροντάρι προσφέρει μηνύματα σε μικρούς και μεγάλους. Μια
ιστορία για την παιδική ψυχή, γ...
Το βιβλίο αυτό είναι γεμάτο με μυριάδες θετικές και αισιόδοξες ιδέες. Θα βρείτε από Βάζα Καλοσύνης μέχρι εγκάρδια σφιχταγκαλιάσματα. Και θα δείτε πως πάντα υπάρχουν τρόποι να βοηθάτε ώστε να γίνει ο κόσμος μας καλύτερος, ακόμα κι αν είστε μικροί ή λίγο ντροπαλοί.
Φανταστείτε έναν κόσμο όπου όλοι είναι καλοί. Πώς μπορούμε να τον κάνουμε πραγματικότητα;
Μέρος των εσόδων από τις πωλήσεις του βιβλίου θα διατεθεί στη φιλανθρωπική οργάνωση Three Peas....
Όταν η μαμά σου λέει ότι είναι ώρα να παίξεις στην παραλία, δε θέλει να παίξεις πιάνο στην παραλία. Ούτε εσύ το θέλεις. ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ.
Όμως, η Μερσίνα είναι ένα μικρό κορίτσι με μεγάλες ιδέες. Ένα παιδί με ΟΝΕΙΡΑ και ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ! Και με ένα πολύ βαρύ πιάνο.
Τι κακό μπορεί να συμβεί; Να χάσει το πιάνο; Αποκλείεται!
Ανακάλυψε τι θα γίνει σε αυτόν τον ξεκαρδιστικό καλοκαιρινό οδηγό για τα πράγματα που πρέπει να αποφεύγεις να σέρνεις στην άμμο!...
«Μικρό είσαι και φαίνεσαι», είπε το Άλφα και πετάχτηκε έντρομο απ’ τον ύπνο του.
«Μα τι έπαθες, αδελφέ, στα καλά καθούμενα;» ρώτησε το Όμικρον.
«Πάλι εφιάλτη έβλεπες; Τι θα γίνει πια, θα μας αφήσεις ένα βράδυ να κοιμηθούμε σαν γράμματα;» είπε κάπως θυμωμένο το Λάμδα.
«Δε φταίω εγώ, αυτή η προϊστορία μού τριβελίζει το μυαλό, συγγνώμη», απάντησε απολογητικά το Άλφα κοιτάζοντας τα είκοσι τρία αδέλφια του.
«Έλα, ξέχασέ το. Σε έχουμε συγχωρήσει εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Τώρα είμαστε καλά», το διαβεβαίωσε με ήρεμη φωνή το Ωμέγα.
«Και οι άνθρωποι με έχουν συγχωρήσει;» ρώτησε ...
"Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας τρυφεράκανθος που ζούσε στο λιβάδι με τα στάχυα, τις κόκκινες ανεμώνες και τα τριφύλλια. Είχε φίλο του τον ήλιο που τον ξυπνούσε το πρωί. Το φεγγάρι που τον νανούριζε με τον αυλό του τις νύχτες. Τον αγέρα που του τραγουδούσε γλυκά και μια γέφυρα-ουράνιο τόξο για να σεργιανάει στον ουρανό. Δεν είχε όμως φίλους τ' άλλα ζωντανά του λιβαδιού, που τον περιγελούσαν επειδή ήταν διαφορετικός και διασκέδαζαν μαζί του. Έτσι ο τρυφεράκανθος μια μέρα ζήτησε από το ξωτικό του δάσους να γίνει ακανθόχοιρος για να πληγώνει όποιον τον πειράζει. Τότε όμως άρ...