Παραμύθια

Ένα συνηθισμένο πρωινό δύο φίλοι ξεκινούν για μια επίσκεψη, όταν ξαφνικά βρίσκονται …στη μέση του πουθενά. Πώς είναι δυνατόν να χαθείς σε μια διαδρομή που είσαι σίγουρος ότι τη γνωρίζεις απέξω κι ανακατωτά; Αν τα κορίτσια δεν ήταν τόσο ξερόλες και τα αγόρια τόσο ξεροκέφαλα, τίποτα δεν θα είχε συμβεί. Τελικά ποιος έχει την ευθύνη και ποιος από τους δύο ξέρει καλύτερα τι πρέπει να κάνουν; Πώς θα ξεχωρίσουν αυτόν που θέλει να τους βλάψει; Ποιον πρέπει να εμπιστευτούν, για να τους βοηθήσει; Μεγάλο μπέρδεμα! Θα καταφέρουν, τελικά, να βγουν ασφαλείς από αυτήν την περιπέτεια...

Αγνοείται το νερό! Οι υδάτινοι πόροι εξαντλούνται. Σε πόσα μέρη της Γης άνθρωποι, ζώα και φυτά αποζητούν νεράκι, για να ζήσουν; Αυτή η ιστορία θα σας πάει στην Τανζανία, εκεί που η ζωή στέκεται απελπισμένη κάτω από τον καυτό ήλιο. Γράφτηκε, για να στείλει παντού το μήνυμα της ανάγκης, ώστε να μην ξεχνάμε όσους διψούν και πεινούν. Ας μη θεωρούμε δεδομένα όσα εκείνοι δεν έχουν… Η ελπίδα τους είμαστε όλοι εμείς! Από την πώληση κάθε βιβλίου προσφέρονται: 2€ στην «Ιεραποστολική Στέγη Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω»...

Ο Πειρατής Κοκκινοτρίχης στράφηκε με άγριο βλέμμα προς τον Πειρατή Καρχαρία: «Πριν λίγο καιρό, όταν ταξιδεύαμε στις ανοιχτές θάλασσες, σου αποκάλυψα πως είδα στον ύπνο μου τη Θαλασσονεράιδα, κι εσύ με κορόιδεψες. Σου είπα πως μου πρότεινε να γίνω καλός, κι εσύ γέλασες, σου είπα ακόμα πως την αγαπώ, μα εσύ με χλεύασες! Σου λέω, λοιπόν, πως όλο αυτό το διάστημα σκέφτηκα σοβαρά και πήρα μια σημαντική απόφαση. Θα ακούσω τα λόγια της νεράιδας. Θα αλλάξω και θα γίνω καλός. Γιατί μόνο τότε θα με δεχθεί στο νησί της Αγάπης και θα ζήσουμε μαζί, για πάντα! ...

Η σειρά βιβλίων «ΤΑ ΖΩΑΚΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ» απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 3-5 ετών. Μέσα από σύντομες ιστορίες τα παιδιά έρχονται σε πρώτη επαφή με τα βασικά συναισθήματα, τα κατανοούν, τα αποδέχονται και τα αγκαλιάζουν. Η σειρά στόχο έχει να καλλιεργήσει τη συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών βοηθώντας τα να εκφράζουν όλα τα συναισθήματά τους: ευχάριστα και δυσάρεστα....

Η Ειρήνη ονειρεύεται έναν κόσμο με περισσότερα χαμόγελα και περισσότερο ελεύθερο χρόνο για εκείνη και τον πατέρα της. Ένας Μαύρος στρατιώτης, πάνω στην ασπρόμαυρη γυαλιστερή σκακιέρα, ονειρεύεται έναν κόσμο πολύχρωμο, χωρίς πόλεμο. «Αχ! Πόσο θα ήθελα να ήμουν ζωγράφος! Να χαρίζω χαμόγελα με το πινέλο μου και στον καμβά μου να ανθίζουν μέσα σε κήπους τα όνειρα.» Τι θα συμβεί όταν ο Μαύρος στρατιώτης βρεθεί δίπλα στα ξεχασμένα πινέλα και τις νερομπογιές της Ειρήνης; Ποια θα είναι η επόμενη κίνησή του πάνω στην ασπρόμαυρη σκακιέρα;...

Δεν είναι φορές που τα βλέπεις όλα μαύρα, κατάμαυρα σαν το βαθύ σκοτάδι, επειδή νομίζεις ότι σου πηγαίνουν όλα στραβά και ανάποδα; Και κάτι τέτοιες στιγμές στενοχωριέσαι ή θυμώνεις και εύχεσαι να ήσουν σούπερ ήρωας για να λύνεις οποιοδήποτε πρόβλημα στη στιγμή; Ίσως, όμως, οι κακές στιγμές να μην είναι τόσο μαύρες τελικά, και το μόνο που χρειάζεται είναι να βλέπουμε τα πράγματα με περισσότερο χρώμα! ...