Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Στο hartorama.gr προσφέρουμε μια μοναδική συλλογή σε παιδικά παραμύθια που θα ενθουσιάσει τα παιδιά και θα τα καλωσορίσει στον μαγικό κόσμο της φαντασίας. Στη συλλογή μας θα βρείτε παιδικά παραμύθια σε όλα τα είδη: ελληνικά, κλασικά, αστεία, παλιά ελληνικά, εκπαιδευτικά, μικρά παραμύθια για ύπνο και αγαπημένα παραμύθια για παιδιά. Ας βοηθήσουμε τα παιδιά να ανακαλύψουν τον πλούσιο κόσμο των παραμυθιών να αναπτύξουν τη φαντασία τους και να διασκεδάσουν! Δείτε, επίσης, την ποικιλία μας σε παιδικά παραμύθια με cd που προσφέρουν μια μοναδική ακουστική εμπειρία.
Ο μαγικός κόσμος των εντόμων ξετυλίγεται μπροστά μας, καθώς ο μικρός γρύλος γνωρίζει την ακρίδα, το αλογάκι της Παναγίας, τη μέλισσα, τη λιβελούλα, το τζιτζίκι χωρίς ωστόσο να καταφέρνει να ανταποδώσει τις καλημέρες τους. Μόνο όταν ερωτευμένος προσπαθήσει να καλέσει έναν άλλον γρύλο, έκπληκτος θα διαπιστώσει πως βρήκε κι αυτός τη φωνή του.
Στο βιβλίο του για τον μικρούλη σιωπηλό γρύλο ο Εric Carle αποκαλύπτει και πάλι την αγάπη και τη γνώση του για τη Φύση – ένα ενδιαφέρον που μοιράζονται μαζί του πολλά παιδιά –δημιουργώντας άλλο ένα έργο που συνδυάζει την απόλαυση του ν...
Μικρέ ή μεγάλε αναγνώστη, πριν ανοίξεις το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου, απάντησε σ’ αυτά τα «αν» με τη δική σου φαντασία. Και κάν’ το σαν παιχνίδι: κάθε φορά που θα θέλεις να το ξεφυλλίσεις, να βρίσκεις και μια καινούρια απάντηση.
Θα εκπλαγείς με το πόσο ποιητικά και πόσο όμορφα θα βλέπεις όλα τα καθημερινά σου «αν», αφού, μαζί με το βιβλίο, θα έχεις ανοίξει πια και την καρδιά σου.
Γράφει η Αγ. Δημητρούκα:
Οι «Διφωνίες», στις οποίες ανήκει και το ΑΝ, μουσικά δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Οι στίχοι τους, όμως, ποιητικοί και με πολλές εικόνες, δίνουν αφορμή για εικασ...
"Ήταν κάποτε μια αρκούδα τόσο γεμάτη αγάπη και χαρά για τη ζωή που, όποτε συναντούσε κάποιο άλλο ζωντανό πλάσμα ενώ έκανε τη βόλτα της στο δάσος, το αγκάλιαζε....
"Επειδή αγαπούμε τα παιδιά μας, τους λέμε παραμύθια. Και μάλιστα λαϊκά παραμύθια, αυτά δηλαδή που μεταδόθηκαν για πολλούς αιώνες από στόμα σε στόμα, που πλάστηκαν με την ανάσα (αίσθημα) και την πείρα (γνώση) αυτών που τα έλεγαν κι αυτών που τα άκουγαν. Κι έτσι, με την ανωνυμία, που έχει ταπεινότητα και εύρος, και με το κύρος του χρόνου, που τα κρησάρισε αλλά δεν τα σάρωσε, γίνονται θησαυρός σε παμπάλαιο μπαούλο, κι ανοίγεται σ' όποιον έχει τη λαχτάρα ζωής ενός παιδιού και την πείρα ζωής ενός ενηλίκου....
...Μέσα στο σπίτι ήταν ολομόναχος ο Πατού και μονολογούσε:
«Παραμονή Πρωτοχρονιάς! Πάλι καλά που με ξύπνησε ο Γκοτζίλα, ο ποντικούλης μου. Μόλις που προλαβαίνω να γράψω τις προσκλήσεις και να τις μοιράσω».
Και, αφού τις έβαλε σε χρωματιστούς φακέλους, τις έχωσε στο σακίδιό του και ξεκίνησε να βρει τους φίλους του.
Ο Πατού, ο αρκούδος, θέλει να γιορτάσει την Πρωτοχρονιά με τους φίλους του. Θα προλάβει όμως να τους ειδοποιήσει όλους πριν πέσει για το χειμέριο ύπνο του; Ελάτε ν' ακολουθήσουμε μαζί τα χνάρια του, σ' ένα ταξίδι μέσα από δάση, βουνά και ποτάμια. Γνωρίστε...
"Έπειτα περπάτησαν μαζί ως το παράθυρο κι άνοιξαν τα παραθυρόφυλλα, και το τυφλό σπίτι δεν ήταν πια τυφλό. Και τα χελιδόνια
σταμάτησαν πια να στροβιλίζονται στον ουρανό και στάθηκαν κι έχτισαν τις φωλιές τους στη στέγη του σπιτιού".
Το παραμύθι αυτό γεφυρώνει το χρόνο, ξυπνάει ξεχασμένες αναμνήσεις και μας οδηγεί σε καινούργια μονοπάτια κάπου ανάμεσα στην
πραγματικότητα και το όνειρο.
Το κορίτσι, το αγόρι, το σπίτι, το ταξίδι, τα πουλιά, η θάλασσα, η μουσική...
Είναι όλα εκεί.
Εικονογράφηση: Κατζουράκη Αγνή...
"""Παιδιά μου, είμαστε κι εμείς σαν το δειλό λιοντάρι. Τα πρόβατα αντιπροσωπεύουν μια πλευρά της ανθρώπινης φύσης μας, που όλο στενάζει, φοβάται, παραπονιέται, ανησυχεί και αγωνιά για τα πάντα. Το λιοντάρι είναι το πνευματικό μας κομμάτι, που είναι δυνατό και άφθαρτο. Θέλω να σας θυμίσω τη αλήθεια για τη λιονταρίσια φύση μας, για τη δύναμη και το μεγαλείο του πνεύματός μας. Εσείς? Ψάχνετε για το λιοντάρι που κρύβεται μέσα σας?"" Κανένα παιδί δεν απάντησε. Μόνο η λάμψη στα μάτια τους έδειξε πως ναι, κάποτε θα το έψαχναν....