Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Πώς λειτουργεί η ελληνική οικονομία στην πράξη? Σε τι διαφέρει από άλλες δυτικές οικονομίες? Με ποιές δυνάμεις και ποιές πρακτικές μπορούμε να ξεπεράσουμε την κρίση?...
"Πάνω από τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από τότε που ξεκίνησε η Μεγάλη Ύφεση, το 2007. Περίπου 24.000.000 Αμερικανοί είναι άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι και, με τον τρέχοντα ρυθμό δημιουργίας θέσεων εργασίας, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας δεν πρόκειται να επιστρέψουμε στα φυσιολογικά επίπεδα απασχόλησης. Η κατάσταση είναι τραγική. Πρέπει να τη δεχτούμε?...
"Οι κυβερνήσεις της Δεξιάς και της Αριστεράς, πέρα από τις ιδεολογικές τους διαφορές, ακολούθησαν την ίδια μέθοδο και έδρεψαν ισχνά αποτελέσματα: η Γαλλία αποδείχτηκε ανίκανη να διατηρήσει έναν ρυθμό μεγέθυνσης και να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες από τις αναδιαρθρώσεις του παγκόσμιου καπιταλισμού. Εξάλλου, η οικονομική και κοινωνική κατάσταση των στιγματιζόμενων κοινωνικών ομάδων έχει επιδεινωθεί σημαντικά, τροφοδοτώντας μια μόνιμη ανεργία. Ο κατάλογος, δυστυχώς, είναι μακρύς: από τις γυναίκες μέχρι τους νέους, περνώντας από τους μετανάστες. Αλλά αυτή η ανεργία, συνδυασμένη με...
"Η κοινωνία γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστική, η εμμονή με τους αριθμούς και η μανία των αξιολογήσεων επιβάλλονται παντού: η οικονομία οδηγεί τον κόσμο. Προς ποια κατεύθυνση όμως?...
"Τριάντα χρόνια κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού οδήγησαν στον προσδιορισμό της έννοιας της αξίας επί τη βάσει των κριτηρίων και των αρχών της χρηματοπιστωτικής οικονομίας, που σφράγισαν τη σύγχρονη οικονομική επιστήμη. Η πραγματική ζωή απέδειξε την αποτυχία αυτού του μοντέλου οικονομικής σκέψης, το οποίο, παρά ταύτα, εξακολουθεί να επικρατεί. Το γεγονός δεν εκπλήσσει τον Αντρέ Ορλεάν. Όπως και στην κοπερνίκεια επανάσταση, η αλλαγή του οικονομικού μοντέλου προϋποθέτει την ύπαρξη ενός καινούργιου παραδείγματος που θα πάρει τη σκυτάλη. Και εδώ βρίσκεται η φιλοδοξία του συγγρ...
"Η διεθνής οικονομική κρίση, που πλήττει με ιδιαίτερη σφοδρότητα όλες τις βιομηχανικές χώρες, προκαλεί κατάρρευση των μεγάλων τραπεζών και πτώση των αγορών, ενώ απειλεί την οικονομία με ύφεση....
"Ποια είναι τα αίτια της οικονομικής κρίσης η οποία συνεχίζεται και σήμερα? Παρά τα χιλιάδες άρθρα που έχουν γραφτεί, δεν έχουν ακόμα πλήρως αποσαφηνιστεί οι μηχανισμοί που την παρήγαγαν. Η κρίση οφείλεται άραγε στις λανθασμένες εκτιμήσεις των τραπεζών και των χρηματοπιστωτικών...
"Έναν χρόνο μετά την εφαρμογή του Μνημονίου, η ελληνική οικονομία δεν έχει ακόμη σταθεροποιήσει το δημόσιο χρέος, παρά τις οριζόντιες περικοπές, και απέτυχε να αυξήσει τα έσοδα, παρά τη μεγάλη αύξηση των φόρων σε όσους ήδη τους πλήρωναν. Ιστορίες οικονομικού τρόμου για έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ, αλλά ίσως και διάλυση του ίδιου τού Ευρώ, εμφανίζονται όλο και πιο συχνά, εκμεταλλευόμενες τόσο τη δυστοκία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ξεκάθαρες λύσεις όσο και την καταστροφολογία που προέρχεται από όσους ποντάρουν πολιτικά και χρηματικά στην πτώχευση της χώρας....
"Νομίζαμε ότι οι δαίμονες είχαν συνετιστεί: μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, τα κράτη είχαν ξαναπάρει το πάνω χέρι έναντι των χρηματοπιστωτικών αγορών· για χάρη του ευρώ, οι Ευρωπαίοι είχαν ενταφιάσει τον εθνικό εγωισμό· μπροστά σε χειρότερα πλήγματα, οι υπεύθυνοι της οικονομικής πολιτικής ήξεραν πώς να απαντήσουν και να αποτρέψουν την ύφεση. Η θύελλα όμως που συγκλονίζει εδώ και δύο χρόνια την ευρωζώνη δείχνει ότι οι δαίμονες είχαν απλώς αποκοιμηθεί....
"Κάθε ύφεση μας θυμίζει τους κινδύνους που διατρέχει η κοινωνική μας οργάνωση, όταν δεν υπάρχουν φραγμοί στις επιχειρηματικές πρωτοβουλίες και την επιδίωξη του κέρδους, όταν δεν ελέγχονται οι οικονομικές εξελίξεις και δεν γίνονται αντιληπτές οι ανισότητες που εκτρέφει η κοινωνία. Κάθε κρίση αποτελεί, έτσι, αφορμή για αναθεώρηση αντιλήψεων και θεσμών και για καθιέρωση νέων κανόνων....
"Η οικονομική και χρηματοοικονομική κρίση συντάραξε τον κόσμο το 2007 και 2008, αλλά δεν φαίνεται να κλόνισε την κυριαρχία ενός τρόπου σκέψης ο οποίος διέπει και προσανατολίζει την οικονομική πολιτική που ασκείται τα τελευταία τριάντα χρόνια. Τα θεμέλια της χρηματοοικονομικής εξουσίας δεν αμφισβητήθηκαν. Αντιθέτως, τα ευρωπαϊκά κράτη, υπό την πίεση διεθνών οργανισμών και οίκων αξιολόγησης (Credit Rating Agencies, CRA), εφαρμόζουν με ανανεωμένο ζήλο προγράμματα μεταρρυθμίσεων και δομικών αναπροσαρμογών που, αποδεδειγμένα στο παρελθόν, επέτειναν την αστάθεια και τις ανισότητε...