Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Από την Ελλάδα της ολυμπιακής ευφορίας φτάσαμε στην Ελλάδα της μετα-ολυμπιακής μελαγχολίας. Θα την ονομάσω ""άγρια μελαγχολία"". Ένα παράξενο μείγμα οργής και θλίψης. Από τη μια στιγμή στην άλλη καταρρέουν οι βεβαιότητες μιας ζωής. Με άγνωστες ακόμα τις παρενέργειες στο σύνολό τους, η εποχή αυτή μας αλλάζει. Αλλάζει τη ζωή μας, τις συνήθειές μας, τις επιθυμίες μας, τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας και τους άλλους. 34 σχόλια για την επικαιρότητα βρίσκονται συγκεντρωμένα σε αυτό το βιβλίο. Αφηγήσεις μιας επικαιρότητας που μας πονά και μας τρελαίνει, αλλά και γεννά τεχνάσ...
"Ζούμε σε έναν κόσμο που γίνεται όλο και πιο σύνθετος, πολύπλοκος και αντιφατικός. Παράλληλα, τα μέσα επικοινωνίας καταλαμβάνουν κυρίαρχη θέση σε αυτό τον κόσμο και συνήθως υπερισχύουν άλλων τομέων της κοινωνίας, αλλά και της οικονομίας. Συχνά, οι περισσότεροι κοινωνικοί θεσμοί, αν όχι όλοι, εξαναγκάζονται να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις της σύγχρονης «διαμεσολαβημένης» κοινωνίας. Στόχος του βιβλίου είναι να αναδειχθούν σύγχρονα ζητήματα που απασχολούν το σύγχρονο και πολυσύνθετο πεδίο της επικοινωνίας. Οι συγγραφείς του βιβλίου θίγουν ζητήματα που απασχολούν τους μελετητέ...
Στο βιβλίο Μισώ τους άντρες η Πολίν Αρμάνζ εξετάζει την πιθανότητα οι γυναίκες να έχουν όντως λόγο να μισούν τους άντρες και ο θυμός
τους να είναι στην πραγματικότητα ένα "χαρούμενο και χειραφετητικό ταξίδι" εφόσον τον αφήσουν να εκφραστεί.
Στην ουσία, πρόκειται για ένα φεμινιστικό και εικονοκλαστικό κείμενο, που υπερασπίζεται τη μισανδρία ως μέσο για να δημιουργηθεί
χώρος για την αλληλεγγύη μεταξύ των γυναικών.
Ο τίτλος του βιβλίου προκάλεσε την αντίδραση ενός συμβούλου στο Υπουργείο Ισότητας της Γαλλίας, ο οποίος επιχείρησε να εμποδίσει
την κυκλοφορία του...
Όλες οι θεμελιώδεις αξιακές προδιαγραφές της νεωτερικότητας βρίσκονται σε συνεχή και εκρηκτική μετατόπιση. Θα μπορούσε κανείς να μιλήσει και για μετάλλαξη. Όλες οι μεγάλες λέξεις και έννοιες αλλάζουν. Μεταμορφώνονται. Καθόλου τυχαία, η ελευθερία γίνεται «δικαίωμα στην αυτοδιαφοροποίηση», η ισότητα «ισότητα ατομικών ευκαιριών», η πρόοδος «οικονομική μεγιστοποίηση». Όσο για την αλληλεγγύη και την αδελφότητα, αυτές παραμένουν στα αζήτητα. Και οι μεταλλαγές δεν είναι ποτέ αθώες. Έτσι, η αιφνίδια εισβολή του «δικαιώματος στη διαφορά» και του «πολυπολιτισμού» στο προσκήνιο δεν μπ...