Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Το ερώτημα του τίτλου σε άλλες εποχές θα ήταν περιττό. Οι νεώτερες εξελίξεις, όμως, καθιστούν αναγκαία την απάντησή του. Δηλώνοντας ότι εξακολουθούμε να χρειαζόμαστε την οικογένεια, αυτομάτως χρεωνόμαστε με την ανάγκη για περισσότερη εργασία θεωρητικά και πρακτικά σε πλήθος τομέων της καθημερινότητας, προκειμένου να συνεργήσουμε στη δημιουργία υγιέστερων οικογενειών που θα πείθουν με την παρουσία τους τον μπερδεμένο κόσμο ότι, ναι, χρεαζόμαστε την οικογένεια....
Υπάρχει µια πεποίθηση που ενώνει αριστερούς και δεξιούς, ψυχολόγους και φιλοσόφους, συγγραφείς και ιστορικούς. Από τον Μακιαβέλι
µέχρι τον Χοµπς και από τον Φρόιντ µέχρι τον Ντόκινς, αυτή η πεποίθηση είναι βαθιά ριζωµένη στη δυτική σκέψη. Οι άνθρωποι,
µαθαίνουµε, είναι από τη φύση τους εγωιστές και ιδιοτελείς.
Στην Ανθρωπότητα προτείνεται ένα νέο επιχείρηµα: ότι είναι ρεαλιστικό και συνάµα επαναστατικό να θεωρούµε πως οι άνθρωποι είναι
καλοί. Το ένστικτο της συνεργασίας αντί για τον ανταγωνισµό, της εµπιστοσύνης αντί για τη δυσπιστία, έχει µια εξελικτική βά...