Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Χθες βράδυ ένας παγωτατζής έδωσε το τελευταίο παγωτό!
Σοκολάτα σε χωνάκι κι από πάνω ένα τραγανούτσικο μπισκοτάκι.
Αλήθεια σας το λέω, το σκέφτομαι και μου ’ρχεται να κλαίω!
Τίποτα πια δεν θα ’ναι απολαυστικό, ούτε βρίσκω λόγο να χαρώ…
Κάτσε να το πω, να το μάθει όλη η χώρα, τώρα που πήρα φόρα!
Και κάπως έτσι, αρχινάει μια αλυσίδα παραπληροφόρησης
που βυθίζει τη χώρα σε απόγνωση.
Τα παιδιά δεν είναι χαρούμενα.
Κι αν δεν είναι τα παιδιά, δεν είναι ούτε οι μεγάλοι.
Κι αν δεν είναι όλοι χαρούμενοι, δεν είναι ούτε η χώρα.
Κάτι πρέπει να γίνει, έφθ...
Η Γη μας είναι πνιγμένη στα πλαστικά.
Η Πλαστικούρα έχει φροντίσει γι’ αυτό.
Χάρη στις πλαστικές δημιουργίες της,
είναι η πιο αγαπητή διασημότητα του κόσμου.
Μια μέρα, όμως, εξαφανίζεται.
Όλοι την αναζητούν... Εκείνη έχει παγιδευτεί σε έναν τόπο
όπου κανείς δεν τη θαυμάζει.
Εκεί συναντά τον Πέτρο και τη Λένα,
δυο παιδιά που τη φέρνουν αντιμέτωπη με τις συνέπειες
της αλόγιστης χρήσης του πλαστικού.
Θα καταφέρουν να την πείσουν ότι μπορούμε να ζήσουμε
και χωρίς συσκευασίες και πλαστικά μιας χρήσης;
Θα αλλάξει η Πλαστικούρα, για να σωθεί ο πλανήτης μας;...
Ο μικρός ήρωας έπρεπε να φτιάξει το δέντρο της οικογένειάς του.
Έτσι, ξεκίνησε με τη γιαγιά του
ένα ταξίδι στον χρόνο μέσα από φωτογραφίες.
Είδε τους γονείς του και τους θείους του παιδιά,
τη γιαγιά και τον παππού νέους,
φαντάστηκε τον εαυτό του στο μέλλον...
Ανακάλυψε μια άλλη διάσταση του χρόνου,
αυτή που περνά μέσα από τις γενιές των ανθρώπων.
...
«Λουκά, με αυτά που κάνεις θα μείνεις μόνος!»
μου είπε μια μέρα η μαμά.
Πήρα το ύφος του μετανιωμένου παιδιού.
Παλιά έπιανε αμέσως. Εκείνη τη μέρα, όχι.
«Στο δωμάτιό σου, τώρα!» μου φώναξε
κι εγώ, απλώς, εξαφανίστηκα.
Μόλις είχε φύγει από το σπίτι η νονά μου.
Μα πού να ήξερα ότι τα χέρια μου είχαν σοκολάτα;
Ήμουν σίγουρος ότι τα είχα σκουπίσει.
Εγώ να την αγκαλιάσω ήθελα μόνο.
Μανία κι αυτή να φοράει λευκά ρούχα την άνοιξη…
...