Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Οι άνθρωποι της Κοσμόπολης είναι πολύ ανήσυχοι. Η πόλη τους κινδυνεύει να βυθιστεί! Όχι από τις πολλές βροχές ή τους σεισμούς, αλλά από τις πολλές πληροφορίες! Για να σωθούν, αποφασίζουν να ρίχνουν στον ωκεανό όσες πληροφορίες δεν χωράνε στην πόλη. Όμως, πώς θα τις διαλέγουν; Στην τύχη; Υπάρχει τρόπος να κρατούν τις χρήσιμες και να ξεφορτώνονται τις υπόλοιπες; Την απάντηση έχει ένας σοφός παππούλης στην άλλη άκρη της Γης. Η μικρή Μαριάνθη ξεκινάει το ταξίδι της για να τον βρει και να της αποκαλύψει το μυστικό: πώς να «φιλτράρουν» τις πληροφορίες.
Μια διασκεδαστική ιστ...
Ο Σάιμον ο γάτος έχει φροντίσει για χρόνια τον άνθρωπό του, τον Άντι. Αποτελεί υπόδειγμα κατοικιδίου: Είναι πεντακάθαρος και πιστός.
Τι άλλο θα μπορούσε να ζητήσει ένα αγόρι; Ακόμα κι όταν ο μπαμπάς του Άντι μετακομίζει σε άλλο σπίτι, ο Σάιμον είναι βέβαιος πως ο Άντι
δεν έχει ανάγκη άλλο ζωάκι. Οπότε γιατί ο Άντι να υιοθετήσει έναν ΣΚΥΛΟ στο σπίτι του πατέρα του; Ο Σάιμον γνωρίζει πολύ καλά τι οφείλει να κάνει:
το Τέρας πρέπει να φύγει. Όμως ο Μπάξτερ ο σκύλος έχει άλλη γνώμη…...
Χθες βράδυ ένας παγωτατζής έδωσε το τελευταίο παγωτό!
Σοκολάτα σε χωνάκι κι από πάνω ένα τραγανούτσικο μπισκοτάκι.
Αλήθεια σας το λέω, το σκέφτομαι και μου ’ρχεται να κλαίω!
Τίποτα πια δεν θα ’ναι απολαυστικό, ούτε βρίσκω λόγο να χαρώ…
Κάτσε να το πω, να το μάθει όλη η χώρα, τώρα που πήρα φόρα!
Και κάπως έτσι, αρχινάει μια αλυσίδα παραπληροφόρησης
που βυθίζει τη χώρα σε απόγνωση.
Τα παιδιά δεν είναι χαρούμενα.
Κι αν δεν είναι τα παιδιά, δεν είναι ούτε οι μεγάλοι.
Κι αν δεν είναι όλοι χαρούμενοι, δεν είναι ούτε η χώρα.
Κάτι πρέπει να γίνει, έφθ...
Είχε μαστοριά και τέχνη η αλεπού στη δουλειά τους.
Ήταν περίφημη μοδίστρα και όλα τα ζωάκια του δάσους
έκαναν ουρές έξω από τον οίκο μόδας «Η Φουντωτή Ουρά».
Είχε όμως και μεγάλη πονηριά η αλεπού
και σκαρφιζόταν έναν σωρό κόλπα,
για να πουλάει πανάκριβα τις δημιουργίες της.
Πώς θα αντιδράσουν τα ζωάκια του δάσους,
όταν δουν τη σκαντζοχοιρίνα με τρίχωμα αρκούδας,
την αρκούδα με φτέρωμα πέρδικας
και την πέρδικα με βελόνες σκαντζόχοιρου;
...
Ένα ανθρωπάκι, ο Μόγλης, μεγαλώνει στην Αγέλη των Λύκων. Τρέχει , κολυμπά, σκαρφαλώνει στα δέντρα, παίζει παρέα με τα μικρά
λυκόπουλα.
Ένα από τα πιο αγαπημένα και πολυδιαβασμένα βιβλία στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας, σε διασκευή του Αντώνη Παπαθεοδούλου
και εικονογράφηση της Ίρις Σαμαρτζή, κατάλληλη για παιδιά πρωτοσχολικής ηλικίας....
Τι είναι το ΜΟΛΕΜΑ; Τι κάνουν τα πουλερικά της φάρμας “Ο Μακάριος” όταν μαθαίνουν για αυτό και πώς το αντιμετωπίζουν τελικά;
Μια ιστορία για την υπευθυνότητα που χρειάζεται να δείχνουμε απέναντι στον εαυτό μας και στους άλλους όταν παρουσιάζεται μια
δυσκολία.
...
Η Γη μας είναι πνιγμένη στα πλαστικά.
Η Πλαστικούρα έχει φροντίσει γι’ αυτό.
Χάρη στις πλαστικές δημιουργίες της,
είναι η πιο αγαπητή διασημότητα του κόσμου.
Μια μέρα, όμως, εξαφανίζεται.
Όλοι την αναζητούν... Εκείνη έχει παγιδευτεί σε έναν τόπο
όπου κανείς δεν τη θαυμάζει.
Εκεί συναντά τον Πέτρο και τη Λένα,
δυο παιδιά που τη φέρνουν αντιμέτωπη με τις συνέπειες
της αλόγιστης χρήσης του πλαστικού.
Θα καταφέρουν να την πείσουν ότι μπορούμε να ζήσουμε
και χωρίς συσκευασίες και πλαστικά μιας χρήσης;
Θα αλλάξει η Πλαστικούρα, για να σωθεί ο πλανήτης μας;...
Ο μικρός ήρωας έπρεπε να φτιάξει το δέντρο της οικογένειάς του.
Έτσι, ξεκίνησε με τη γιαγιά του
ένα ταξίδι στον χρόνο μέσα από φωτογραφίες.
Είδε τους γονείς του και τους θείους του παιδιά,
τη γιαγιά και τον παππού νέους,
φαντάστηκε τον εαυτό του στο μέλλον...
Ανακάλυψε μια άλλη διάσταση του χρόνου,
αυτή που περνά μέσα από τις γενιές των ανθρώπων.
...
«Λουκά, με αυτά που κάνεις θα μείνεις μόνος!»
μου είπε μια μέρα η μαμά.
Πήρα το ύφος του μετανιωμένου παιδιού.
Παλιά έπιανε αμέσως. Εκείνη τη μέρα, όχι.
«Στο δωμάτιό σου, τώρα!» μου φώναξε
κι εγώ, απλώς, εξαφανίστηκα.
Μόλις είχε φύγει από το σπίτι η νονά μου.
Μα πού να ήξερα ότι τα χέρια μου είχαν σοκολάτα;
Ήμουν σίγουρος ότι τα είχα σκουπίσει.
Εγώ να την αγκαλιάσω ήθελα μόνο.
Μανία κι αυτή να φοράει λευκά ρούχα την άνοιξη…
...
Η Λούνα παίζει χαρούµενη µε τα παιχνίδια της, όταν ξαφνικά ακούει: ΝΤΡΙΝ, ΝΤΡΙΝ!
Είναι ο Λίο πάνω στο καινούργιο, κατακόκκινο ποδήλατό του µε το γυαλιστερό κουδουνάκι!
Θέλει πολύ να κάνει κι εκείνη βόλτα....
Παιδιά, μ’ ακούτε που πλησιάζω;
Χτυπώ τα κουδουνάκια μου
και σας αγκαλιάζω.
Είμαι ο Θυμιατούλης
με την κοιλίτσα την κοκκινωπή,
που καίει από της αγάπης σας
την προσευχή.
Πιαστείτε από τα χέρια μου τα συννεφένια
και μαζί με τους Κερένιους, τους Καντηλένιους
και την Καμπανένια
ελάτε να γνωρίσουμε
την Εκκλησιά μας τη μελένια....
"""Είναι φθινόπωρο. Ο αέρας φυσάει δυνατά. Παρασέρνει τους σπόρους των λουλουδιών ψηλά στον ουρανό και τους ταξιδεύει πάνω από τη γη. Ένας από αυτούς είναι μικρούλης, πιο μικρός από τους άλλους. Θα καταφέρει το σποράκι να μη μείνει πίσω και χαθεί? Αλλά για πού το 'βαλαν όλοι τους?""...
