Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Το Εικοσιένα, όπως το ξέρουμε μέσα από την επίσημη ιστορική παράδοση, μοιάζει με τ' αναστραμμένο είδωλο που βλέπουμε να καθρεφτίζεται στα θαμπά νερά μιας λίμνης.Είναι βέβαια η ίδια εικόνα, μα δοσμένη από την ανάποδη.
Για να γνωρίσει κανείς τ' αληθινό Εικοσιένα, πρέπει να σκύψει πάνω σ' άλλα κείμενα, σ' εκείνα που προετοίμασαν το σηκωμό, σ' αυτά που γράφτηκαν όσο βρόνταγε το καρυοφύλλι κι άστραφτε το γιαταγάνι και στ' απομνημονεύματα των αγωνιστών - του Μακρυγιάννη, του Κασομούλη, του Κολοκοτρώνη, του Φωτάκου, του Σπυρομήλιου, του Περραιβού, του Σπηλιάδη και τόσων άλλων. ...
"Εξήντα χρόνια από τη δολοφονία τους (1948-49/2008). Μισός και πλέον αιώνας πέρασε από τον άδικο χαμό -""δολοφονία""- των αγωνιστών, καπεταναίων της Εθνικής Αντίστασης 1941-44 και του Εμφυλίου 1946-49, Γεωργίου Γιαννούλη, Γεωργίου Γεωργιάδη, Νικολάου Θεοχαρόπουλου-Σκοτίδα, Γυφτοδήμο Κώστα-Καραγιώργη, Διαμαντή, Καπετάν Σμόλικα-Ξυνού Νίκου, Σαμαρίδη-Λογοθέτη, Ραφτούδη Βασίλη....
Η ζωή του Ιωάννη Καποδίστρια ήταν από τα θέματα που δε με τραβούσαν. Είχαν ασχοληθεί τόσοι πολλοί και είχαν δημοσιευτεί τόσα
πολλά γύρω από τη δραστηριότητα του Κερκυραίου πολιτικού, ώστε πίστευα ότι τίποτα το καινούργιο δεν μπορούσε να ειπωθεί γι' αυτόν.
Ξαφνικά θυμήθηκα κάτι που είχε γράψει ο γνωστός 'Αγγλος ιστορικός A. J. P. Taylor, πριν αρκετά χρόνια, σχολιάζοντας το βιβλίο
του John Plamenatz για το γερμανικό μαρξισμό και το ρωσικό κομμουνισμό, ότι καμιά σοβαρή ιστορική εργασία δεν μπορούσε να γίνει
πριν από το 1850, όταν άρχισε να υπάρχει εξακριβωμένη στατιστι...
