Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Ο συγγραφέας αφηγείται τις μάχες στην Αμμόχωστο στην Κύπρο το 1974, όπως τις έζησε ως στρατιώτης, πάντα στην πρώτη γραμμή, από
την έναρξη των εχθροπραξιών, την κατάληψη της πόλης, το στήσιμο της γραμμής πυρός στην Δερύνεια, μέχρι την περίφραξη της πόλης
από τους Τούρκους.
Τα γεγονότα συνοδεύονται από τις σκέψεις, τους προβληματισμούς και τους φόβους του δεκαεννιάχρονου τότε συγγραφέα. Στην αφήγηση
εμπλέκεται ο μύθος των Κουάξ, των βατράχων της πόλης που τραγουδούσαν κάθε νύχτα και που περιμένουν τους κατοίκους
να επιστρέψουν, να ανοίξουν τις κάνουλες με το ν...
"Ένα ακόμη αυτοβιογραφικό αφήγημα του Ζάχου Χατζηφωτίου για τις περιπέτειες της γενιάς του στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και την ""μπελ επόκ"" της μεταπολεμικής Αθήνας....
"Τότες μαδάμε πως αν δεν υπερασπιστούμε τ' αμπέλι θα μας κλέψουν τον καρπό, αν δεν προστατέψουμε τη γνώση θα μας γεμίσουν σκύβαλα, αν δεν αποκρούσουμε τον εισβολέα, όχι μονάχα στα δικά μας δικαιώματα μα και στου διπλανού κι εκείνου που λείπει και τ' αλλουνού που πάσχει, τότε πάει το υψόμετρο, πάει τ' αμπέλι.......
"Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της σχετικά πρόσφατης ιστορικής μας πορείας υπήρξε αναμφισβήτητα η τουρκική εισβολή στη Κύπρο, στις 20 Ιουλίου 1974, και η από τότε κατοχή και συνεχής λεηλασία του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το καλοκαίρι του 1974, ένα τμήμα του ελληνικού στρατού, η Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛΔΥΚ), η οποία είχε σταλεί στη Κύπρο στις 16 Αυγούστου 1960, με βάση τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, βρέθηκε κυριολεκτικά στο μάτι του κυκλώνα των γεγονότων, που σάρωσε τα πάντα στο πέρασμα του. Μόνη και παντελώς αβοήθητη αντιμετώπισε ό,τι πιο εκλεκτό διέθεταν τότε ο...