Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Είναι η πορεία του συγγραφέα μέσα στον κόσμο της Ιατρικής και ειδικότερα των μεταμοσχεύσεων. Ο απόλυτος συνδυασμός της οικογενειακής -επτανησιακής- παράδοσης με την διάκριση, αλλά με βάση πάντοτε την προσφορά. Και ο συνδυασμός αυτός οδηγεί μακριά από την Ελλάδα και τις αδιέξοδες δεκαετίες του ’60 και του '70. Μετοικεσία λοιπόν στην Αμερική. Αγώνας για την επιβίωση. Αγώνας για διάκριση και τελικά επικράτηση. Επιστροφή αργότερα στην Ελλάδα, με ρόλο ενεργό στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο. Αναπάντεχες εξελίξεις στη δεύτερη μετοικεσία. Γιατί; Γιατί η Ιθάκη δεν ήταν «πτωχική...
"Στα χρονικά της στρατιωτικής Ιστορίας μπορεί κανείς να ανακαλύψει αναρίθμητους εκκεντρικούς χαρακτήρες και εκπληκτικές αληθινές ιστορίες: τη γυμνόστηθη χορεύτρια που έσωσε τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, τη μάχη του Α' Παγκόσμιου Πολέμου που διακόπηκε για τη διεξαγωγή ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, τον επιστήμονα που εφεύρε έναν πύραυλο με περιστέρια για σύστημα πλοήγησης - για να μην ξεχάσουμε το γέρικο γουρούνι του οποίου ο θάνατος πυροδότησε μια διεθνή κρίση μεταξύ των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας!...
Το βιβλίο αυτό, είναι μια αφήγηση, μια καταγραφή των γεγονότων, όπως τα έζησε η Κατίνα Δημητρίου –κορίτσι τότε– και όπως τα περιγράφει σήμερα, εβδομήντα χρόνια μετά. Δεν έχει η αφήγηση αυτή καμιά φιλοδοξία, ούτε επιστημονικά ιστορική, ούτε λογοτεχνική βέβαια. Δεν πρόκειται για πλήρη ιστορική αποτύπωση, δεν αναλύει τις πολιτικοκοινωνικές συνθήκες, τις αφορμές, τις αιτίες και τους παράγοντες που προκάλεσαν αυτόν τον διχασμό και οδήγησαν στον τραγικό εμφύλιο σπαραγμό, τα δραματικά απομεινάρια και αποτελέσματα του οποίου ακόμα μας συνταράζουν και μας στοιχειώνουν. Η αφήγηση αυτ...
Όταν δεν υπήρχε δεύτερος μαρκόνης στο πλοίο για να σκαντζάρουμε βάρδιες, η ακρόαση του ασυρμάτου γινόταν όλο το 24ωρο. Θες από έγνοια, θες από συνήθεια, ακόμα και όταν κοιμόμουνα τα αυτιά μου τα είχα πάντα τεντωμένα. Είναι δύσκολο να σου πω τι σήμαινε για μένα αυτή η ακρόαση. Ο μαρκόνης δούλευε πάντα μόνος, κλεισμένος σε ένα στενόχωρο καμαράκι, συντροφιά με τα μηχανήματα. Γέμιζα λοιπόν τις ώρες μου ακούγοντας διάφορα μηνύματα. 'Αγνωστες φωνές και άγνωστες γλώσσες, από κάπου κοντά ή από κάπου πολύ μακριά. Μηνύματα από άλλα βαπόρια, αλλά και από παράκτιους σταθμούς. 'Ακουγα ο...
