Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"[...] Από την αρχή ως το τέλος του ημερολογίου ο Φίλιππος παρακολουθεί από κοντά τους καλλιτέχνες της εποχής του. Έτσι, μ' εξαιρετική ευστοχία και καλλιτεχνικό αισθητήριο αναφέρεται στα έργα των ζωγράφων Θωμόπουλου, Οθωναίου, Λύτρα και Παρθένη (που τον ξεχωρίζει από τους άλλους), στους μουσικούς Δημήτρη Μητρόπουλο, βαρύτονο Κορωνάκη, τενόρο Οδυσσέα Λάππα, αλλά και στους ηθοποιούς Μαρίκα Κοτοπούλη και Ελπίδα Καλογεροπούλου. [...]...
"[...] Κλείνοντας τον πρόλογο μας, πρέπει να τονίσουμε ότι όσα αναφέρονται στο πόνημα μας αυτό, είναι τεκμηριωμένα. Και αποφεύγεται η διατύπωση συμπερασμάτων, διότι θα υπήρχε ο κίνδυνος να κατηγορηθούν τα συμπεράσματα αυτά ως φορείς υποκειμενισμού του γράφοντος. Παρατίθενται μόνον γεγονότα, πληροφοριακά δελτία και εξαγόμενα. Αφήνονται δε ο μεν αναγνώστης να βγάλει μόνος του τα συμπεράσματα του, ο δε ιστορικός του μέλλοντος, αφού ακούσει και ερευνήσει και την ""άλλη πλευρά"", να γράψει την αληθινή Ιστορία εκείνης της περιόδου....
"Στις 13 Δεκεμβρίου 1967, ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος προσπάθησε ν' ανατρέψει το καθεστώς της 21ης Απριλίου. Δεν το κατόρθωσε. Μόλις 16 ώρες αφού ξεκίνησε από το Τατόϊ με σκοπό να τεθεί επικεφαλής μονάδων Στρατού στην Βόρειο Ελλάδα, όλα είχαν τελειώσει γι' αυτόν. Το μόνο που του είχε απομείνει από το βασίλειό του, ήταν ένα αεροπλάνο στο αεροδρόμιο της Καβάλας, μέσα σε μιαν ηλεκτρισμένη νύχτα καταιγίδας. Όταν οι ρόδες εκείνου του ""Γκρούμαν Γκολφ Στρημ"" άφησαν το ""έδαφος κι άρχισαν να σηκώνονται στον αέρα"", από κάτω τους -χωρίς να το συνειδητοποιεί κανείς μέσα στην φορτισμένη...