Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Στο hartorama.gr θα βρείτε τα καλύτερα ιστορικά βιβλία για την Ελλάδα και τον κόσμο που καλύπτουν εποχές από την αρχαιότητα έως τη νεότερη-σύγχρονη ιστορία. Eκατοντάδες βιβλία που αντικατοπτρίζουν τα σημαντικά γεγονότα, τους ηρωισμούς, τις κρίσεις και τις μεταμορφώσεις που έχουν σχηματίσει τον κόσμο όπως τον γνωρίζουμε σήμερα. Είτε ενδιαφέρεστε για την αρχαία ιστορία, τη μεσαιωνική περίοδο, τη νεότερη-σύγχρονη ιστορία, είτε για ιστορικές μελέτες και αφηγήσεις, σίγουρα θα βρείτε το ανάλογο βιβλίο που θα σας ταξιδέψει στον χρόνο και θα σας προσφέρει νέες γνώσεις και ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις.
Ο Άρθουρ Ζάιτς, ο συγγραφέας του βιβλίου αυτού, ήταν ο Γερμανός αρχικατάσκοπος
που έδρασε στα χρόνια εκείνα στην Ελλάδα, καλυμμένος με την ιδιότητα του διπλωματικού υπαλλήλου.
Στην αποκαλυπτική αφήγησή του δίνει λεπτομέρειες για τη δράση του στην Αθήνα από τις παραμονές
της έναρξης του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου μέχρι το τέλος της Κατοχής.
Τα ονόματα και οι κινήσεις των Ελλήνων και Γερμανών (ακόμα και Άγγλων!) που υπήρξαν συνεργάτες του,
ως δολιοφθορείς ή συλλέγοντας κρίσιμες πληροφορίες και διεισδύοντας αθόρυβα.
Με ποιους τρόπους οργανώθηκε και λειτούργη...
Το βιβλίο αυτό, είναι μια αφήγηση, μια καταγραφή των γεγονότων, όπως τα έζησε η Κατίνα Δημητρίου –κορίτσι τότε– και όπως τα περιγράφει σήμερα, εβδομήντα χρόνια μετά. Δεν έχει η αφήγηση αυτή καμιά φιλοδοξία, ούτε επιστημονικά ιστορική, ούτε λογοτεχνική βέβαια. Δεν πρόκειται για πλήρη ιστορική αποτύπωση, δεν αναλύει τις πολιτικοκοινωνικές συνθήκες, τις αφορμές, τις αιτίες και τους παράγοντες που προκάλεσαν αυτόν τον διχασμό και οδήγησαν στον τραγικό εμφύλιο σπαραγμό, τα δραματικά απομεινάρια και αποτελέσματα του οποίου ακόμα μας συνταράζουν και μας στοιχειώνουν. Η αφήγηση αυτ...
Όταν δεν υπήρχε δεύτερος μαρκόνης στο πλοίο για να σκαντζάρουμε βάρδιες, η ακρόαση του ασυρμάτου γινόταν όλο το 24ωρο. Θες από έγνοια, θες από συνήθεια, ακόμα και όταν κοιμόμουνα τα αυτιά μου τα είχα πάντα τεντωμένα. Είναι δύσκολο να σου πω τι σήμαινε για μένα αυτή η ακρόαση. Ο μαρκόνης δούλευε πάντα μόνος, κλεισμένος σε ένα στενόχωρο καμαράκι, συντροφιά με τα μηχανήματα. Γέμιζα λοιπόν τις ώρες μου ακούγοντας διάφορα μηνύματα. 'Αγνωστες φωνές και άγνωστες γλώσσες, από κάπου κοντά ή από κάπου πολύ μακριά. Μηνύματα από άλλα βαπόρια, αλλά και από παράκτιους σταθμούς. 'Ακουγα ο...
