Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Μέσα σ' αυτή την τέλεια ημέρα, όπου τα πάντα ωριμάζουν και όπου δεν κιτρινίζει μόνον το σταφύλι, μια φωτισμένη ματιά έπεσε πάνω στον βίο μου. Κοιτούσα πίσω, κοιτούσα μακριά μπροστά, και ποτέ μου δεν παρατήρησα τόσα πολλά καλά πράγματα μαζί. Σήμερα δεν ενταφίασα μάταια τον τεσσαρακοστό χρόνο της γέννησής μου. Εγώ μπόρεσα και τον ενταφίασα. Οτιδήποτε ήταν ζωντανό σε αυτόν, διασώθηκε, είναι αθάνατο. Το πρώτο βιβλίο της ""Απαξίωσης όλων των αξιών"", τα ""Άσματα του Ζαρατούστρα"", το ""Λυκόφως των Ειδώλων"", η προσπάθειά μου να φιλοσοφήσω με την σφύρα: όλα δώρα αυτού του χρόνου...
Το βιβλίο αυτό ανήκει στους ελάχιστους. Ίσως να μη ζει πια κανένας απ' αυτούς. Μπορεί να είναι εκείνοι που κατανοούν τον Ζαρατούστρα μου: πως θα ήταν δυνατόν να με μπερδέψουν με εκείνους για τους οποίους φυτρώνουν αφτιά που τους ακούνε σήμερα; - Εμένα μου ανήκει το μεθαύριο. Μερικοί γεννιούνται μετά θάνατον.
Τους όρους κάτω από τους οποίους με καταλαβαίνουν και με καταλαβαίνουν αναγκαστικά - τους γνωρίζω πολύ καλά. Πρέπει να είναι κανείς έντιμος μέχρι σκληρότητας στα πνευματικά πράγματα, προκειμένου να αντέξει τη σοβαρότητά μου, το πάθος μου. Πρέπει να είναι κανείς ασκημέν...