Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Στο Hartorama θα βρείτε μια ευρεία συλλογή από τα καλύτερα βιβλία φιλοσοφίας από Έλληνες και ξένους συγγραφείς. Από φιλοσοφικά βιβλία για αρχάριους μέχρι και εξιδεικευμένα φιλοσοφικά βιβλία. Εξερευνήστε την εσωτερική, εφαρμοσμένη, αρχαία, σύγχρονη και κριτική-φιλοσοφική ανάλυση σε μια πληθώρα από θέματα και συγγραφείς.
/ Γιατί, ενώ ο Δαρβίνος έκανε τη μεγαλύτερη επιστημονική
ανακάλυψη του 19ου αιώνα, εξακολουθεί στις μέρες μας
να μένει εκτός ύλης στα σχολεία της Ελλάδας και άλλων χωρών;
/ Ποιες είναι οι είκοσι διαχρονικές αλήθειες για τη φενάκη
του εγχώριου λαϊκισμού; / Γιατί οφείλουμε την ταυτότητά μας ως Νεοέλληνες στους Γερμανούς; / Ποια είναι τα 11 φιλοσοφικά ερωτήματα για τα οποία μάλλον ποτέ δε θα έχουμε απάντηση;
/ Ποιοι ήταν οι άγνωστοι ήρωες της ειρήνης, που έχτισαν
τη χώρα μετά την Eπανάσταση; / Πόσο δύσκολο είναι
να μετουσιωθεί σε λογοτεχνία το θαύμα του έρωτα;
...
Το βιβλίο αυτό αποθησαυρίζει την ουσία του έργου του μεγάλου Πέρση ποιητή του 13ου αιώνα και μας καλεί σε μια ουσιαστική συνάντηση μαζί του. Ο Ρουμί μιλάει με εκπληκτική αμεσότητα στον σύγχρονο άνθρωπο, όπως ακριβώς έκανε με τους συγχρόνους του πριν από οκτακόσια χρόνια. Η κοσμοθεωρία του εκφράζεται χωρίς περιστροφές και το πνεύμα του συλλαμβάνει τη ζωή στην ολότητά της, μέσα από παρατηρήσεις για καταστάσεις που ζούμε καθημερινά, χρήσιμες συμβουλές και βαθιά σοφία για ό,τι μας απασχολεί, από ζητήματα της καρδιάς μέχρι την κατανόηση της ανθρώπινης φύσης και την εγκόλπωση της...
"Είναι πολύ δύσκολο να βρεις έναν άνθρωπο που η καρδιά του να μη θέλει να πετάξει σαν πουλί στον ουρανό, που να μη θέλει να φτάσει στα πιο μακρινά αστέρια, αν και ταυτόχρονα γνωρίζει πόσο βαθιά είναι δεμένος με τη γη. Ο διχασμός του είναι ότι από τη μία είναι προσκολλημένος πάνω στη φυλακή του κι από την άλλη, αυτό που λαχταράει βαθιά μέσα του είναι η ελευθερία....
"Ο Βούδας ήταν ένας ιδιαίτερα καλλιεργημένος άνθρωπος, πολύ εκλεπτυσμένος, γεμάτος χάρη. Ο Μποντιντάρμα είναι ακριβώς το αντίθετο στην έκφρασή του. Δεν είναι άνθρωπος, είναι λιοντάρι. Δεν μιλάει, βρυχάται. Δεν έχει εκείνη τη χάρη που είχε ο Γκωτάμα Βούδας. Είναι ωμός, άγριος, ακατέργαστος. Δεν είναι γυαλισμένος σαν διαμάντι. Έχει μόλις βγει από το ορυχείο, απόλυτα άγριος, ακατέργαστος, χωρίς κανένα γυάλισμα. Αυτή είναι η ομορφιά του. Ο Βούδας έχει μια δική του ομορφιά, πολύ θηλυκή, πολύ γυαλισμένη, πολύ εύθραυστη. Ο Μποντιντάρμα έχει τη δική του ομορφιά, που είναι σαν την ο...
"Η ζωή δεν έχει απολύτως κανένα σκοπό. Μη σε σοκάρει αυτό. Η όλη ιδέα τού σκοπού είναι λανθασμένη -βγαίνει από την απληστία. Η ζωή είναι καθαρή χαρά, είναι παιχνίδι, είναι κέφι, είναι γέλιο -χωρίς απολύτως κανένα σκοπό. Η ζωή είναι αυτοσκοπός -δεν έχει κανέναν άλλο σκοπό. [...]...
Η Αινειάδα δεν είναι ένα έργο για καιρούς ειρήνης. Οι στίχοι της δεν µοιάζουν «επίκαιροι» όταν όλα πηγαίνουν καλά. Το άσµα του Αινεία προορίζεται για τη στιγµή που βιώνουµε την επείγουσα ανάγκη να προσανατολιστούµε σε ένα µετά που µας σαστίζει επειδή ακριβώς είναι ολότελα διαφορετικό από το πριν, όπου ζούσαµε πάντα. Ο Αινείας αφήνει πίσω τα ερείπια της πατρίδας του και περιπλανιέται στον κόσµο κουβαλώντας στις πλάτες του γέρους και µικρά παιδιά. Γυρεύει να βρει έναν καινούριο τόπο, όπου θα δοκιµάσει να κάνει ένα νέο ξεκίνηµα. Είναι ο νικηµένος άνθρωπος, αυτός που δεν έχει π...
Όλα ήταν μπροστά στα μάτια μου και δεν έβλεπα τίποτα. Ξάφνου τα πάντα γίνονται τρομαχτικά απλά. Αυτά τα βιβλία που είχα χρόνια να τα ξεφυλλίσω, όχι απλώς πρέπει να τα ανοίξω, όχι απλώς πρέπει να τα ξαναδιαβάσω: πρέπει να τους επιτρέψω να με διδάξουν κάτι, να με διαπαιδαγωγήσουν, για τα καλά αυτή τη φορά. Αντί να υποκύψω στην απαισιοδοξία, θέλω να μάθω να ζω. Θα θεραπευτώ με τη φιλοσοφία, όπως οι αρχαίοι. Για να βρω ένα νόημα στη φράση που είναι χαραγμένη στον ναό του Απόλλωνα: γν?θι σα?τόν – τι να σημαίνει άραγε;
Τι θα συνέβαινε αν στα καλά καθούμενα αποφασίζαμε να γνωρίσο...
Το βιβλίο αυτό είναι µια σειρά από ιλαροτραγικούς «διαλόγους» ανάµεσα σε συζύγους, εραστές, φίλους, ή και αγνώστους, που υπογραµµίζουν το πιο βασικό χαρακτηριστικό των ανθρώπινων σχέσεων: την αδυναµία ουσιαστικής επικοινωνίας, η οποία καθιστά τη ζωή µας µια διαρκή «κωµωδία παρεξηγήσεων».
Το σπήλαιο του Πλάτωνα µετατρέπεται σε αρένα, από την οποία κανείς δε θέλει να δραπετεύσει. Το πάρτι θα κρατήσει ως το τέλος: ώσπου οι πρωταγωνιστές να παραιτηθούν από κάθε προσπάθεια να συλλάβουν το νόηµα των πραγµάτων – και ο αναγνώστης, χαµογελώντας µάλλον συνένοχα, να κλείσει το βιβλίο...
