Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Στο Hartorama θα βρείτε μια ευρεία συλλογή από τα καλύτερα βιβλία φιλοσοφίας από Έλληνες και ξένους συγγραφείς. Από φιλοσοφικά βιβλία για αρχάριους μέχρι και εξιδεικευμένα φιλοσοφικά βιβλία. Εξερευνήστε την εσωτερική, εφαρμοσμένη, αρχαία, σύγχρονη και κριτική-φιλοσοφική ανάλυση σε μια πληθώρα από θέματα και συγγραφείς.
/ Γιατί, ενώ ο Δαρβίνος έκανε τη μεγαλύτερη επιστημονική
ανακάλυψη του 19ου αιώνα, εξακολουθεί στις μέρες μας
να μένει εκτός ύλης στα σχολεία της Ελλάδας και άλλων χωρών;
/ Ποιες είναι οι είκοσι διαχρονικές αλήθειες για τη φενάκη
του εγχώριου λαϊκισμού; / Γιατί οφείλουμε την ταυτότητά μας ως Νεοέλληνες στους Γερμανούς; / Ποια είναι τα 11 φιλοσοφικά ερωτήματα για τα οποία μάλλον ποτέ δε θα έχουμε απάντηση;
/ Ποιοι ήταν οι άγνωστοι ήρωες της ειρήνης, που έχτισαν
τη χώρα μετά την Eπανάσταση; / Πόσο δύσκολο είναι
να μετουσιωθεί σε λογοτεχνία το θαύμα του έρωτα;
...
Το βιβλίο αυτό αποθησαυρίζει την ουσία του έργου του μεγάλου Πέρση ποιητή του 13ου αιώνα και μας καλεί σε μια ουσιαστική συνάντηση μαζί του. Ο Ρουμί μιλάει με εκπληκτική αμεσότητα στον σύγχρονο άνθρωπο, όπως ακριβώς έκανε με τους συγχρόνους του πριν από οκτακόσια χρόνια. Η κοσμοθεωρία του εκφράζεται χωρίς περιστροφές και το πνεύμα του συλλαμβάνει τη ζωή στην ολότητά της, μέσα από παρατηρήσεις για καταστάσεις που ζούμε καθημερινά, χρήσιμες συμβουλές και βαθιά σοφία για ό,τι μας απασχολεί, από ζητήματα της καρδιάς μέχρι την κατανόηση της ανθρώπινης φύσης και την εγκόλπωση της...
Η αιωνιότητα προηγείται του χρόνου με το «πριν» και το «μετά». Στον χρόνο τα πάντα περνούν, ενώ στην αιωνιότητα τα πάντα
είναι μονίμως παρόντα χωρίς μέλλον και παρελθόν. Πως όμως να μετάσχουμε στην αιωνιότητα αφού είμαστε στον χρόνο;
Οι σημερινοί άνθρωποι βρισκόμαστε πολύ μακριά από τον Πλωτίνο, όμως κάτι κοινό υπάρχει ανάμεσα σ? εκείνον και σ? εμάς:
Σκεπτόμαστε τον χρόνο εν χρόνω. Χρόνος είναι η ζωή της ψυχής, το εγχείρημα να υπάρχουμε στην φορά των πραγμάτων και
των καταστάσεων ως δημιουργοί της ζωής τους με σκοπούς της δικής μας ζωής....
Το κείμενο τούτο αποτελεί ανεπτυγμένη μορφή της ομιλίας μου στα πλαίσια των εκδηλώσεων του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών (Μέγαρον-Plus). Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2012. Πρόθεσή μου ήταν και είναι να προχωρήσω σε συστηματικότερη κατανόηση του νεοελληνικού πνευματικού πολιτισμού υπό το πρίσμα της συμβολικής του χρόνου του, ώστε να φωτισθούν καλύτερα κάποιες συστατικές δυσχέρειες της παραγωγικής μας συνυπάρξεως με το σημερινό ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πολιτισμικό περιβάλλον, παροξυστική φανέρωση των οποίων βιώνουμε οδυνηρά κατά την παρούσα κρίση....
"Οι παιδιάστικες συμπεριφορές προκαλούν διλήμματα και αμφιβολίες που απλώνονται σαν αχόρταγη δυσπιστία προς τους άλλους, όπως και ανασφάλειες που γυρνούν πολύ εύκολα σε τυραννία....
"""Ο δρόμος του φιδιού"" είναι μιά πραγματεία μύησης στην γνώση, είναι ένα παζλ που συνθέτει ο Γιάννης Σουλιώτης από γνωστά και ανέκδοτα κείμενα του Φερνάντο Πεσσόα που καλούν στον δρόμο της γνώσης, τον δρόμο που διάνυε ο Πεσσόα σαν τον Οδοιπόρο του, παραμυθούμενος για λίγο ή περισσότερο με γοητευτικές συναναστροφές: με τους αρχαίους Έλληνες θεούς, την Μεταφυσική, την Αλχημεία, την Μασονία, την Καβάλα, τους Ναϊτες, τους Ροδόσταυρους, την Επιστήμη, την Τέχνη, την Θρησκεία......
Μεγάλος σκαπανέας της αραβικής και περσικής ποίησης και φιλολογίας και του ισλαμικού μυστικισμού ο εν λόγω συγγραφέας υπήρξε
καθηγητής της περσικής και αραβικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιου του Cambridge και έγραψε πολλά έργα για τον ισλαμικό
μυστικισμό, την περσική ποίηση και την αραβική φιλολογία.
Τα κύρια θέματα που πραγματεύεται στρέφονται γύρω από τα εξής ερωτήματα. Είναι προσωπικός ή απρόσωπος ο Θεός; Πως
τον δέχονται οι χριστιανοί και πως οι μουσουλμάνοι; Τι σχέση έχει το ανθρώπινο πρόσωπο του Θεού; Ποιο νόημα και ποια σημεία έχει
για το πρόσωπο του ανθ...
"""Φιλοκαλία των ιερών νηπτικών"" είναι η φημισμένη ανθολογία ασκητικών κειμένων, που οργώνει αμέσως ή εμμέσως της συνειδήσεως των ορθοδόξων χριστιανών τους τελευταίους δύο και πλέον αιώνες. Δεν είναι έργο με αναφορά το παρελθόν. Μέσα από τις σελίδες της ενάγει ο δρόμος για να κατανοήσουμε δυσνόητα χαρακτηριστικά του συλλογικού μας προσώπου μαζί με καθοριστικές ιδέες και αξίες μας. Μας δίνει την δυνατότητα να θεμελιώσουμε επιστημονικά μια νεοελληνική ανθρωπολογία, που οδυνηρά μας λείπει, δημιουργώντας μόνιμη κρίση πολιτισμού....
Η Αινειάδα δεν είναι ένα έργο για καιρούς ειρήνης. Οι στίχοι της δεν µοιάζουν «επίκαιροι» όταν όλα πηγαίνουν καλά. Το άσµα του Αινεία προορίζεται για τη στιγµή που βιώνουµε την επείγουσα ανάγκη να προσανατολιστούµε σε ένα µετά που µας σαστίζει επειδή ακριβώς είναι ολότελα διαφορετικό από το πριν, όπου ζούσαµε πάντα. Ο Αινείας αφήνει πίσω τα ερείπια της πατρίδας του και περιπλανιέται στον κόσµο κουβαλώντας στις πλάτες του γέρους και µικρά παιδιά. Γυρεύει να βρει έναν καινούριο τόπο, όπου θα δοκιµάσει να κάνει ένα νέο ξεκίνηµα. Είναι ο νικηµένος άνθρωπος, αυτός που δεν έχει π...
Όλα ήταν μπροστά στα μάτια μου και δεν έβλεπα τίποτα. Ξάφνου τα πάντα γίνονται τρομαχτικά απλά. Αυτά τα βιβλία που είχα χρόνια να τα ξεφυλλίσω, όχι απλώς πρέπει να τα ανοίξω, όχι απλώς πρέπει να τα ξαναδιαβάσω: πρέπει να τους επιτρέψω να με διδάξουν κάτι, να με διαπαιδαγωγήσουν, για τα καλά αυτή τη φορά. Αντί να υποκύψω στην απαισιοδοξία, θέλω να μάθω να ζω. Θα θεραπευτώ με τη φιλοσοφία, όπως οι αρχαίοι. Για να βρω ένα νόημα στη φράση που είναι χαραγμένη στον ναό του Απόλλωνα: γν?θι σα?τόν – τι να σημαίνει άραγε;
Τι θα συνέβαινε αν στα καλά καθούμενα αποφασίζαμε να γνωρίσο...
Το βιβλίο αυτό είναι µια σειρά από ιλαροτραγικούς «διαλόγους» ανάµεσα σε συζύγους, εραστές, φίλους, ή και αγνώστους, που υπογραµµίζουν το πιο βασικό χαρακτηριστικό των ανθρώπινων σχέσεων: την αδυναµία ουσιαστικής επικοινωνίας, η οποία καθιστά τη ζωή µας µια διαρκή «κωµωδία παρεξηγήσεων».
Το σπήλαιο του Πλάτωνα µετατρέπεται σε αρένα, από την οποία κανείς δε θέλει να δραπετεύσει. Το πάρτι θα κρατήσει ως το τέλος: ώσπου οι πρωταγωνιστές να παραιτηθούν από κάθε προσπάθεια να συλλάβουν το νόηµα των πραγµάτων – και ο αναγνώστης, χαµογελώντας µάλλον συνένοχα, να κλείσει το βιβλίο...
Είναι παράδοξο το πόσο λίγα είναι διατεθειµένοι να κάνουν οι άνθρωποι σήµερα για αυτά που λένε πως τα επιθυµούν πολύ. Δεν έχουν πάψει να δηλώνουν πως θα ήθελαν να γνωρίσουν την αγάπη. Αν τους ακούσει πιο προσεκτικά κανείς, θα καταλάβει τι εννοούν πραγµατικά: εννοούν να έρθει από κάπου ένα αίσθηµα που να τους περιβάλλει µε εύνοιες, µε περιποιήσεις, µε χάδια προς το εγώ που θα τα εισπράξει σαν να του οφείλονταν από παλιά. Περιµένουν να αγαπηθούν όπως περιµένουν να χρησιµοποιήσουν τις ιδιότητες ενός πράγµατος εξυπηρετικού που προστίθεται στην οικοσκευή τους. Εκεί οφείλεται και...