Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Ο αχριδηνός ποιητής Γρηγόριος Σταυρίδης ή Παρλίτσεφ διένυσε το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα τη διαδρομή από την προεθνική κοινότητα των ρωμιών χριστιανών (με την ελληνική γλώσσα της, αλλά και τη σχετική ανοχή της σε κάποιες τοπικές και εθνοπολιτισμικές ιδιαιτερότητες) προς την εθνική νεωτερικότητα. Από την παραλίμνια μακεδονίτικη πολιτεία, όπου γεννήθηκε, έως την ελληνική πρωτεύουσα, όπου μετέβη για σπουδές με τη φιλοδοξία να ακολουθήσει ποιητική σταδιοδρομία, χωρίς όμως επιτυχία παρά τον θρίαμβο του ποιήματός του "Ο Αρματωλός" στον Ράλλειο ποιητικό διαγωνισμό του 1860, και...
"Μαθαίνει κάποιος Αρχαία Ελληνικά, όχι με το συντακτικό και την γραμματικήν (χρειάζονται ολίγον) αλλά με την σημασίαν των λέξεων και την ετυμολογικήν ανάλυσίν των. Εξετάζοντες αυτά διαπιστούνταιμ ότι σήμερον οι Έλληνες ομιλούν Αρχαία Ελληνικά, αλλά. . . δεν το γνωρίζουν....
Στο βιβλίο αυτό παρατίθενται δύο δοκίμια που ανήκουν στο ίδιο θεματικό πλαίσιο «τέχνη και φασισμός». Το πρώτο αναφέρεται στη Λένι Ρίφενσταλ και το άλλο στο κινηματογραφικό έργο του Γιούργκεν Ζύμπερμπεργκ. Το ενδιαφέρον που παρουσιάζουν για το σημερινό αναγνώστη έχει να κάνει με την ανίχνευση των αιτίων μιας διαφαινόμενης κατά τη δεκαετία του 1970 απενοχοποίησης κάποιων φωτογενών μορφών του φασισμού, των οποίων τα αίτια η Σόντακ εντοπίζει «στις νέες ευκαιρίες που δόθηκαν στην ιδέα του ωραίου» μέσα στην κοινωνία του θεάματος και του life style....
