Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"[...] Αν το βιβλίο αυτό είναι επικεντρωμένο στην αρχαία ελληνική σκέψη και πολιτιστική κληρονομιά, αυτό οφείλεται στην πεποίθησή μου πως ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο επίκαιρη και τόσο ζωτική η ανάγκη να μάθουμε τι μας είπαν επιτέλους οι αρχαίοι Έλληνες, να γνωρίσουμε τη διαύγεια, την τόλμη, τη μετριοπάθεια και τη ευθύτητα της αρχαίας ελληνικής σκέψης. Αν κατανοήσουμε τα διδάγματα αυτά της αρχαίας Ελλάδας, ίσως να λευτερωθούμε από τρεις δυνάστες που κατατρύχουν σήμερα την υπαρξή μας: τον φόβο, την προκατάληψη και την ασκήμια....
Tα 16 κείμενα αυτού του τόμου, δοκίμια πλαστά σύμφωνα με τον συγγραφέα τους, υπό τον τίτλο Πρώτο Ελάχιστο Ημερολόγιο, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως το αποκορύφωμα της παρωδίας. Σχόλια των ηθών, της ηθικής, ξεσπάσματα ενός διεισδυτικού νου που η επικαιρότητα τον κάνει να παρωδεί, ίσως και να χλευάζει.
Πρόκειται για κείμενα-κανονικές ασκήσεις λογοτεχνικής παραποίησης, τα οποία αναγκάζουν τον αναγνώστη τους να δει με τη δέουσα καχυποψία κάποια πράγματα που μερικές φορές γίνονται πολύ στα σοβαρά. Κι η θεώρηση αυτή αποδεικνύεται αφάνταστα ανακουφιστική, γιατί μια από τις ...
Στο βιβλίο αυτό παρατίθενται δύο δοκίμια που ανήκουν στο ίδιο θεματικό πλαίσιο «τέχνη και φασισμός». Το πρώτο αναφέρεται στη Λένι Ρίφενσταλ και το άλλο στο κινηματογραφικό έργο του Γιούργκεν Ζύμπερμπεργκ. Το ενδιαφέρον που παρουσιάζουν για το σημερινό αναγνώστη έχει να κάνει με την ανίχνευση των αιτίων μιας διαφαινόμενης κατά τη δεκαετία του 1970 απενοχοποίησης κάποιων φωτογενών μορφών του φασισμού, των οποίων τα αίτια η Σόντακ εντοπίζει «στις νέες ευκαιρίες που δόθηκαν στην ιδέα του ωραίου» μέσα στην κοινωνία του θεάματος και του life style....