Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
«Έμαθα πολλά στην Ιατρική Σχολή, αλλά σίγουρα δεν έμαθα τίποτα για τη θνητότητα. Ναι μεν μου έδωσαν ένα αφυδατωμένο, άκαμπτο πτώμα για να το ανοίξω και να μελετήσω τα εσωτερικά όργανα, αλλά μοναδικός σκοπός ήταν να αποκτήσω γνώσεις για την ανθρώπινη ανατομία. Τα εγχειρίδια της Σχολής δεν ανέφεραν σχεδόν τίποτα για τα γηρατειά, την ανημπόρια που τα συνοδεύει ή τη διαδικασία του θανάτου. Τίποτα για το πώς εκτυλίσσεται αυτή η διαδικασία, πώς οι άνθρωποι βιώνουν το τέλος της ζωής τους και πώς αυτή η ιστορία επηρεάζει τους δικούς τους ανθρώπους – όλα τούτα φαίνονταν περιττά. Σκο...
-Φούτζι, κιμονό, κερασιές. Αυτά είναι τα τρία θέματα των εικόνων που εμφανίζονται στο Google όταν κάποιος αναζητήσει τη λέξη Ιαπωνία:
μια ατυχής πραγματικότητα, γιατί η Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου είναι πολύ περισσότερα από αυτά. Γιατί ο μεγάλος Αυτοκράτορας Meiji άλλαξε το όνομα του Edo, της πόλης των Σογκούν, σε Τόκυο; Ποιος ήταν ο μυθικός Taira no Masakado; Γιατί οι Ιάπωνες φοβούνται τον αριθμό τέσσερα;
Τι κοινό έχει η Γιοκοχάμα με το γεφύρι της Άρτας; Γιατί υπάρχει ένα μνημείο για ένα πεθαμένο άλογο στη μέση μιας κεντρικής λεωφόρου; Πού φυτρώνει
το λουλούδι του...
Όταν η Τζένιφερ Ντάουντνα πήγαινε στην έκτη τάξη, γύρισε μια μέρα στο σπίτι κι ανακάλυψε ότι ο πατέρας της είχε αφήσει πάνω στο κρεβάτι της το βιβλίο του Τζέιμς Γουάτσον Η διπλή έλικα. Νόμισε πως ήταν μια από τις αστυνομικές ιστορίες που τόσο της άρεσαν. Όταν το διάβασε, ανακάλυψε ότι κατά κάποιον τρόπο είχε δίκιο. Καθώς καταβρόχθιζε τις σελίδες, τη συνάρπασε ο έντονος ανταγωνισμός κατά την αναζήτηση του κώδικα της ζωής. Κι ας έλεγε ο σχολικός της σύμβουλος ότι τα κορίτσια δεν γίνονται επιστήμονες, αποφάσισε πως αυτή θα γινόταν.
Ωθούμενη από το πάθος της να κατανοήσει πώ...
«Γεννήθηκα πριν από αιώνες αιώνων, σε έναν Χώρο όπου δεν υπήρχε χώρος, και σε έναν Χρόνο όπου δεν υπήρχε χρόνος. Με ένα περίεργο ωστόσο τρόπο, αισθάνομαι ότι προϋπήρχα της γενέσεώς μου. Κι ενώ από τότε όλα έχουν αλλάξει, εγώ αισθάνομαι ότι τίποτε δεν αλλάζει. Η παρουσία μου μετρά το αιώνιο.
Δεν αξίζει άλλωστε να συζητά κανείς για πράγματα –την γένεσή μου και την γένεση του Κόσμου– που προκαλούσαν ανέκαθεν διαμάχες. Αυτό που ενισχύει την αυτοπεποίθησή μου είναι ότι η παρουσία μου έμοιαζε πάντοτε πρωταρχική: στους μύθους ή σε ό,τι ονομάζεται επιστήμη, στα έργα των θνητών αλλά...
Το χάος της κλιματικής κρίσης που ξεδιπλώνεται μπρος στα μάτια μας· η ψαλίδα ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς που μεγαλώνει ολοένα· η έντονη πόλωση των κοινωνιών μας είναι όλα στοιχεία που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας: δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε πλέον με τον ίδιο τρόπο. Το μοντέλο ευημερίας της Δύσης είναι ξεπερασμένο. Είναι επιτακτική ανάγκη, όπως επισημαίνει η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας.
Σε αυτό το βιβλίο η πιο επιδραστική Γερμανίδα οικονομολόγος Μάγια Γκέπελ μάς καλεί να ξεπεράσουμε παγιωμένες αντιλήψε...