Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Το βιβλίο αυτό περιέχει κείμενα για τη γλώσσα, που γράφτηκαν τα τελευταία χρόνια από έναν επαγγελματία γραφιά με αγωνία για τη γλώσσα. Όχι αγωνία για τον κίνδυνο της εξαφάνισής της· τέτοιο κίνδυνο ο συγγραφέας δεν διακρίνει· αντίθετα, στις χιλιάδες ιστολόγια (τα μπλογκ δηλαδή) που έχουν κατακλύσει το Διαδίκτυο βλέπει την πιο κατηγορηματική διάψευση του μύθου για τη λεξιπενία των νέων. Όμως αγωνία για τα εμπόδια, τις λακκούβες και τις επικίνδυνες στροφές στο δρόμο, εμπόδια στο δρόμο της γλώσσας της ίδιας και τα εμπόδια στον καθημερινό αγώνα του καθενός μας να κατακτήσει τη ...
"Την εποχή που η επιβίωση του είδους μας και του υπόλοιπου έμβιου κόσμου συνδέεται αλληλένδετα, και περισσότερο από ποτέ, με την κατανόηση της επιστήμης από μέρους μας, ο μεγάλος βιολόγος E.O. Wilson συγκέντρωσε στο παρόν βιβλίο το απόσταγμα 60 χρόνων έρευνας και διδασκαλίας, για να το προσφέρει στους φοιτητές, νέους και παλιούς μαζί. Σε όλη τη θρυλική σταδιοδρομία του, ο Wilson αποκόμισε μια βαθιά γνώση ή, καλύτερα, μια φιλοσοφία των όσων απαιτούνται για μια επιτυχημένη επιστημονική σταδιοδρομία. Στο βιβλίο καταθέτει όχι μόνο τις πρακτικές συμβουλές του για το πώς μπορεί ν...
"Εμείς, τα ανθρώπινα όντα, μοιραζόμαστε περισσότερο από το 98% των γονιδίων μας με τους χιμπαντζήδες. Εντούτοις, εμείς αποτελούμε το κυρίαρχο είδος στον πλανήτη -ιδρύσαμε πολιτισμούς και θρησκείες, αναπτύξαμε περίπλοκες και ποικίλες μορφές επικοινωνίας, θεμελιώσαμε επιστήμες, χτίσαμε πόλεις και δημιουργήσαμε συγκλονιστικά έργα τέχνης-, ενώ οι χιμπαντζήδες παραμένουν ζώα ασχολούμενα με τις βασικές ανάγκες της επιβίωσής τους. Τι το ιδιαίτερο έχει η διαφορά τού...
Άραγε, ήταν ένας "φριχτός" άνθρωπος ο Τζον φον Νόιμαν όταν πρότεινε έναν προληπτικό πόλεμο με τους Σοβιετικούς, στο πλαίσιο της γεωπολιτικής του Ψυχρού Πολέμου; Ήταν ένας αλτρουιστής όταν στάθηκε στο πλευρό του Μάντελμπροτ και όταν υπεράσπισε τον Οπενχάιμερ (τον κομμουνιστή "πατέρα" της ατομικής βόμβας) ή μήπως ήταν ένας άκαμπτος ορθολογιστής όταν έσπερνε αθόρυβα λύσεις για τις προκλήσεις που θα αντιμετώπιζε η ανθρωπότητα στο μέλλον; Δύσκολα ερωτήματα χωρίς εύκολες απαντήσεις για αυτή την πολυσχιδή προσωπικότητα, για αυτή την αδιανόητη υπερδιάνοια του 20ού αιώνα.- Τα έξυπνα...
"Ποια είναι η ελληνική ρίζα της λέξης ""τουρνουά""? Είναι σωστό να γράφουμε Βατοπαίδι ή Βατοπέδι? Η σφαίρα εξοστρακίζεται ή εποστρακίζεται? Το ""φελέκι"" είναι κακιά λέξη? Ποια σχέση έχουν οι κάλπες με τους κάλπικους παράδες? Υπάρχουν σεβάσμιοι κουκουλοφόροι? Αληθεύει ότι το ""ντιμπέιτ"" προέρχεται από το ""δίβατον""? Υπήρχαν λαθρομετανάστες το 1928? Εκτός από Δεκεμβριανά και Ιουλιανά, μήπως υπάρχουν και Οκτωβριανά? Τελικά, τι σημαίνει η λέξη ""βία"" στα ποιήματα του Δ. Σολωμού? Είναι σωστό να λέμε ασθενής και οδοιπόρος ή μήπως το σωστό είναι διπόρος? Ποια σχέση έχουν οι πα...
"Τι είναι ο μαϊτζέβελος, η κατσιφάρα και το ζεμπερέκι? Τι φτιάχνει ο κουγιουμτζής, πού δουλεύει ο καλιοντζής και με τι ασχολείται ο παϊτέρης? Ποια είναι η μοναδική ελληνική λέξη που αρχίζει από ζν? Σε ποιο μέρος του ελληνόφωνου κόσμου θα καθίσετε στην τσαέρα και πού θα φάτε στην παδέλα? Ποιο φρούτο είναι το ζαρταλούδι και ποιο η πατίχα? Είναι κακό να βάζει κανείς μαναφούκια? Σε τι διαφέρει η μιντινέτα από τη μαντινούτα?...
"""Εξωτερικό ημερολόγιο"", κατ’ αντιδιαστολήν προς το ""εσωτερικό"" (το journal intime), το βιβλίο αυτό περιλαμβάνει -υπό μορφήν επιφυλλίδων, κριτικών παρεμβάσεων και βιβλιοκρισιών (που οι περισσότερες δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα ""Το Βήμα"")- χρονολογημένες ""σημειώσεις"" για γεγονότα και φαινόμενα της πολιτισμικής μας ζωής των τελευταίων δεκατριών χρόνων. Η σύγχυση των λογοτεχνικών σπουδών, ο επαρχιωτισμός της κριτικής, η διαφημιστική βία, τα ιδεολογήματα της Θεωρίας, η παθογένεια του ελληνικού πανεπιστημίου, οι μεταμφιέσεις του λαϊκισμού, ο θρίαμβος της παρακουλτούρας, ...
"Με το ""Η λογοτεχνία σε κίνδυνο"" ο Τοντορόφ συνεχίζει την κριτική του στις θεωριοκρατούμενες γαλλικές λογοτεχνικές σπουδές, που οι κατευθύνσεις τους έχουν επεκταθεί και επιβληθεί όχι μόνο στην παρουσίαση της λογοτεχνίας από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, αλλά και στη μέση εκπαίδευση (κατάσταση όχι πολύ διαφορετική από τη δική μας, όπου από μαθητές του γυμνασίου και του λυκείου ζητείται, λ.χ., να προσδιοριστεί ""ο βαθμός εστίασης"" ή ""το μεταδιηγητικό επίπεδο"" ενός κειμένου). Παρουσιάζοντας το λογοτεχνικό κείμενο ως ένα αυτόνομο και αύταρκες γλωσσικό αντικείμενο, ο κόσμος...