Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Ποια είναι η ελληνική ρίζα της λέξης ""τουρνουά""? Είναι σωστό να γράφουμε Βατοπαίδι ή Βατοπέδι? Η σφαίρα εξοστρακίζεται ή εποστρακίζεται? Το ""φελέκι"" είναι κακιά λέξη? Ποια σχέση έχουν οι κάλπες με τους κάλπικους παράδες? Υπάρχουν σεβάσμιοι κουκουλοφόροι? Αληθεύει ότι το ""ντιμπέιτ"" προέρχεται από το ""δίβατον""? Υπήρχαν λαθρομετανάστες το 1928? Εκτός από Δεκεμβριανά και Ιουλιανά, μήπως υπάρχουν και Οκτωβριανά? Τελικά, τι σημαίνει η λέξη ""βία"" στα ποιήματα του Δ. Σολωμού? Είναι σωστό να λέμε ασθενής και οδοιπόρος ή μήπως το σωστό είναι διπόρος? Ποια σχέση έχουν οι πα...
Το χάος της κλιματικής κρίσης που ξεδιπλώνεται μπρος στα μάτια μας· η ψαλίδα ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς που μεγαλώνει ολοένα· η έντονη πόλωση των κοινωνιών μας είναι όλα στοιχεία που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας: δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε πλέον με τον ίδιο τρόπο. Το μοντέλο ευημερίας της Δύσης είναι ξεπερασμένο. Είναι επιτακτική ανάγκη, όπως επισημαίνει η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας.
Σε αυτό το βιβλίο η πιο επιδραστική Γερμανίδα οικονομολόγος Μάγια Γκέπελ μάς καλεί να ξεπεράσουμε παγιωμένες αντιλήψε...
Η μάνα μου με γέννησε για πρώτη φορά στις 2 Νοέμβρη του 1958, τα ξημερώματα, σε μαιευτήριο στο Αγρίνιο, όπου πήγε
από τον Αστακό για μεγαλύτερη ασφάλεια.
Η μάνα μου με ξαναγέννησε για δεύτερη φορά στις 22 Απριλίου του 1999, στο Λαϊκό Νοσοκομείο στην Αθήνα, όταν μου δώρισε
για μεταμόσχευση τον έναν της νεφρό.
Για τρίτη φορά ξαναγεννήθηκα στις 3 Νοέμβρη του 2011, στο δημόσιο πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Νανσύ στη Γαλλία, όταν
η μάνα μιας νέας γυναίκας δώρισε για μεταμόσχευση το νεφρό κι άλλα όργανα της νεκρής κόρης της, δίνοντας ζωή σ’ εμένα
κι άλλους επτά σο...
"Η ανθρώπινη ζωή είναι από μόνη της ο καλύτερος ορισμός για την κλασική ειρωνεία, με τις χαρές να εναλλάσονται με τις λύπες, το γέλιο με το κλάμα, την ευφορία με την μελαγχολία, το καλό με το κακό. Ο ειρωνικός λόγος παίζει τον ρόλο του αρχαίου χορού του θεάτρου, που εμποδίζει την άναρχη ροή, συνδέει σχόλια και γεγονότα, δίνοντας κουράγιο αν χρειαστεί. Δεν ξέρουμε αν η ζωή εύχεται επί λέξει ""καλό κουρά-ι-ο"" (με μισοερασμιακή προφορά) ή ""καλό κουράριο"" (με μυοχαλαρωτική έννοια)... Εμείς ωστόσο θα μπορούσαμε να του αναθέσουμε τον ρόλο του παλαιού κομπέρ της επιθεώρησης ή τ...