Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
«Έμαθα πολλά στην Ιατρική Σχολή, αλλά σίγουρα δεν έμαθα τίποτα για τη θνητότητα. Ναι μεν μου έδωσαν ένα αφυδατωμένο, άκαμπτο πτώμα για να το ανοίξω και να μελετήσω τα εσωτερικά όργανα, αλλά μοναδικός σκοπός ήταν να αποκτήσω γνώσεις για την ανθρώπινη ανατομία. Τα εγχειρίδια της Σχολής δεν ανέφεραν σχεδόν τίποτα για τα γηρατειά, την ανημπόρια που τα συνοδεύει ή τη διαδικασία του θανάτου. Τίποτα για το πώς εκτυλίσσεται αυτή η διαδικασία, πώς οι άνθρωποι βιώνουν το τέλος της ζωής τους και πώς αυτή η ιστορία επηρεάζει τους δικούς τους ανθρώπους – όλα τούτα φαίνονταν περιττά. Σκο...
"Ποια είναι η ελληνική ρίζα της λέξης ""τουρνουά""? Είναι σωστό να γράφουμε Βατοπαίδι ή Βατοπέδι? Η σφαίρα εξοστρακίζεται ή εποστρακίζεται? Το ""φελέκι"" είναι κακιά λέξη? Ποια σχέση έχουν οι κάλπες με τους κάλπικους παράδες? Υπάρχουν σεβάσμιοι κουκουλοφόροι? Αληθεύει ότι το ""ντιμπέιτ"" προέρχεται από το ""δίβατον""? Υπήρχαν λαθρομετανάστες το 1928? Εκτός από Δεκεμβριανά και Ιουλιανά, μήπως υπάρχουν και Οκτωβριανά? Τελικά, τι σημαίνει η λέξη ""βία"" στα ποιήματα του Δ. Σολωμού? Είναι σωστό να λέμε ασθενής και οδοιπόρος ή μήπως το σωστό είναι διπόρος? Ποια σχέση έχουν οι πα...
Το Salvatores Dei υπήρξε το έργο που σφράγισε τη λογοτεχνική πορεία του Νίκου Καζαντζάκη. Η Ασκητική, όπως τιτλοφορήθηκε το έργο κατά την οριστική του έκδοση το 1945, αποτέλεσε το ευαγγέλιο και το ιδεολογικό credo του Κρητικού στοχαστή. Γραμμένη με το βλέμμα στραμμένο στην Οδύσεια, αποτυπώνει την κραυγή του Καζαντζάκη προς την ανθρωπότητα και την αγωνία του για τον μελλούμενο άνθρωπο, τον νέο Οδυσσέα.
Το έργο χαρακτηρίστηκε από τον ίδιο ως mystique· ακόμη και σήμερα παραμένει ιδιαίτερα αινιγματικό τόσο για τους αναγνώστες όσο και για τους μελετητές, οι οποίοι επιχείρησαν τ...
«Γεννήθηκα πριν από αιώνες αιώνων, σε έναν Χώρο όπου δεν υπήρχε χώρος, και σε έναν Χρόνο όπου δεν υπήρχε χρόνος. Με ένα περίεργο ωστόσο τρόπο, αισθάνομαι ότι προϋπήρχα της γενέσεώς μου. Κι ενώ από τότε όλα έχουν αλλάξει, εγώ αισθάνομαι ότι τίποτε δεν αλλάζει. Η παρουσία μου μετρά το αιώνιο.
Δεν αξίζει άλλωστε να συζητά κανείς για πράγματα –την γένεσή μου και την γένεση του Κόσμου– που προκαλούσαν ανέκαθεν διαμάχες. Αυτό που ενισχύει την αυτοπεποίθησή μου είναι ότι η παρουσία μου έμοιαζε πάντοτε πρωταρχική: στους μύθους ή σε ό,τι ονομάζεται επιστήμη, στα έργα των θνητών αλλά...
Γραμμένο από μία από τις κορυφαίες φωνές της ηθικής στον κόσμο, το βιβλίο αυτό μας ανοίγει τα μάτια και υποστηρίζει ότι η προστασία του μέλλοντος της ανθρωπότητας είναι η σημαντικότερη πρόκληση του καιρού μας.
Η ανθρώπινη ιστορία βρίσκεται μόλις στην αρχή. Το είδος μας θα μπορούσε να επιβιώσει για δισεκατομμύρια έτη, αρκετός χρόνος για να θέσει τέλος στις ασθένειες, τη φτώχεια και την αδικία και για να ακμάσει με τρόπους που σήμερα ούτε να φανταστούμε μπορούμε. Το μέλλον μας, όμως, βρίσκεται σε κίνδυνο. Με τη δημιουργία των πυρηνικών όπλων, η ανθρωπότητα μπήκε σε μια νέα ε...
Η ουσία της βλακείας δεν άλλαξε από τον καιρό του Μούζιλ, αλλά αυξήθηκε δραματικά η διασπορά της. [...] Το ανησυχητικό δεν είναι ότι εξακολουθούμε να πιστεύουμε σε βλακείες. Το ανησυχητικό είναι ότι μπορούμε και να τις επιβάλλουμε. Να ανεβάσουμε τους βλάκες στην εξουσία. […] Τα social media έδωσαν μια δεύτερη ευκαιρία στον αλήστου μνήμης βλάκα του Μεσοπολέμου – μια ευκαιρία που, ενορατικοί συγγραφείς όπως ο Ρόμπερτ Μούζιλ, δεν είχαν δει ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα. Τα media ανέλαβαν να διαδώσουν το μήνυμα του βλάκα ως τα πέρατα της οικουμένης, ενίοτε μάλιστα και να το «ξ...