Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Ιστορίες ποδηλασίας, γραµµένες από τη Λαϊνά, Μαρία, µε το πεντάλ της να γυρίζει µε λεπτοφυή ήχο, παρόµοιο µε της παλιάς ηλεκτρικής γραφοµηχανής.
Πενήντα επιφυλλίδες µε τον τίτλο «Πεντάλ», γραµµένες στο διάστηµα 2009-2011, για το ένθετο «Βιβλιοθήκη» της εφηµερίδας Ελευθεροτυπία. Σχολιασµός της τότε επικαιρότητας (που περιέργως παραµένει πλειστάκις, αν όχι πάντα, επίκαιρη) µε ευθέως και αντιστρόφως ανάλογη παράθεση ποιηµάτων και αποσπάσµατα πεζογραφίας. Οµορφιά και ασχήµια. Ενίοτε σαρκασµός και γέλιο. Ο χρόνος σαν σε ακίνητη ισορροπία. Σπαρταριστή!...
Σ’ αυτό το σύντοµο βιβλίο η Έλενα Φερράντε µοιράζεται µαζί µας τις σκέψεις της για τη δική της «περιπέτεια της γραφής» αλλά και αυτή συγγραφέων που τη σηµάδεψαν. Πρόκειται για τρεις «διαλέξεις» και ένα δοκίµιο, όπου η συγγραφέας της «Τετραλογίας της Νάπολης» επιστρέφει στα πρώτα συγγραφικά της χρόνια, θυµάται ακόµη πιο πίσω τα µαθητικά της τετράδια, τη διαρκή πάλη που µέχρι και σήµερα τη χαρακτηρίζει: να προσπαθεί πάντα να µένει µέσα στο πλαίσιο ενώ πάντα λαχταράει να το σπάσει. Η Έλενα Φερράντε είναι εδώ εξοµολογητική, ενίοτε αυτοσαρκαστική, ενώ ανατρέχει ξανά και ξανά στη...
Στο "Για την ποίηση" ανθολογούνται επτά σηµαντικά δοκίµια του Τ. Σ. Έλιοτ, σε µετάφραση και σχόλια του Στέφανου Μπεκατώρου, που φανερώνουν καίριες πτυχές της γόνιµης πορείας του στον τοµέα της λογοτεχνικής κριτικής και καλύπτουν χρονικά το διάστηµα 1919-1961.
Με αφετηρία το θεµελιακό κείµενο µε τίτλο «Η Παράδοση και το Ατοµικό Τάλαντο» και καταλήγοντας στο «Για να Κρίνουµε τον Κριτικό», την πιο γνωστή από τις τελευταίες διαλέξεις του ποιητή, παρουσιάζονται οι σηµαντικότεροι σταθµοί της εξέλιξης της κριτικής σκέψης του Έλιοτ εστιάζοντας στον τρόπο µε τον οποίο επανεξέτασε ...
Τι κάνει μια αφήγηση ενδιαφέρουσα, ενίοτε και συναρπαστική, αλλά και τι μας λένε κάποια διηγήματα των μεγάλων Ρώσων κλασικών για τον εαυτό μας και για τον κόσμο που μας περιβάλλει; O Τζορτζ Σόντερς, ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Aμερικανούς πεζογράφους, παραδίδει τα τελευταία είκοσι χρόνια μαθήματα δημιουργικής γραφής στο Syracuse University. Στο Κολυμπώντας στη λιμνούλα υπό βροχήν μοιράζεται μαζί μας κάποιες από αυτές τις παραδόσεις, εμπλουτισμένες από επισημάνσεις και σχόλια φοιτητών του. Τα επτά (σχετικά σύντομα) δοκίμια που συνοδεύουν διηγήματα και νουβέλες τ...
"Ποια είναι η ελληνική ρίζα της λέξης ""τουρνουά""? Είναι σωστό να γράφουμε Βατοπαίδι ή Βατοπέδι? Η σφαίρα εξοστρακίζεται ή εποστρακίζεται? Το ""φελέκι"" είναι κακιά λέξη? Ποια σχέση έχουν οι κάλπες με τους κάλπικους παράδες? Υπάρχουν σεβάσμιοι κουκουλοφόροι? Αληθεύει ότι το ""ντιμπέιτ"" προέρχεται από το ""δίβατον""? Υπήρχαν λαθρομετανάστες το 1928? Εκτός από Δεκεμβριανά και Ιουλιανά, μήπως υπάρχουν και Οκτωβριανά? Τελικά, τι σημαίνει η λέξη ""βία"" στα ποιήματα του Δ. Σολωμού? Είναι σωστό να λέμε ασθενής και οδοιπόρος ή μήπως το σωστό είναι διπόρος? Ποια σχέση έχουν οι πα...
Το Salvatores Dei υπήρξε το έργο που σφράγισε τη λογοτεχνική πορεία του Νίκου Καζαντζάκη. Η Ασκητική, όπως τιτλοφορήθηκε το έργο κατά την οριστική του έκδοση το 1945, αποτέλεσε το ευαγγέλιο και το ιδεολογικό credo του Κρητικού στοχαστή. Γραμμένη με το βλέμμα στραμμένο στην Οδύσεια, αποτυπώνει την κραυγή του Καζαντζάκη προς την ανθρωπότητα και την αγωνία του για τον μελλούμενο άνθρωπο, τον νέο Οδυσσέα.
Το έργο χαρακτηρίστηκε από τον ίδιο ως mystique· ακόμη και σήμερα παραμένει ιδιαίτερα αινιγματικό τόσο για τους αναγνώστες όσο και για τους μελετητές, οι οποίοι επιχείρησαν τ...
Γραμμένο από μία από τις κορυφαίες φωνές της ηθικής στον κόσμο, το βιβλίο αυτό μας ανοίγει τα μάτια και υποστηρίζει ότι η προστασία του μέλλοντος της ανθρωπότητας είναι η σημαντικότερη πρόκληση του καιρού μας.
Η ανθρώπινη ιστορία βρίσκεται μόλις στην αρχή. Το είδος μας θα μπορούσε να επιβιώσει για δισεκατομμύρια έτη, αρκετός χρόνος για να θέσει τέλος στις ασθένειες, τη φτώχεια και την αδικία και για να ακμάσει με τρόπους που σήμερα ούτε να φανταστούμε μπορούμε. Το μέλλον μας, όμως, βρίσκεται σε κίνδυνο. Με τη δημιουργία των πυρηνικών όπλων, η ανθρωπότητα μπήκε σε μια νέα ε...
Εκατό χιλιάδες χρόνια πριν τουλάχιστον έξι «ανθρώπινα» είδη κατοικούσαν στη γη. Σήμερα υπάρχει μόνο ένα. Ο Homo Sapiens, δηλαδή εμείς. Πώς τα κατάφερε το είδος μας στη μάχη για την κυριαρχία; Πώς βρέθηκαν οι τροφοσυλλέκτες πρόγονοί μας να στήνουν πόλεις και βασίλεια; Πώς φτάσαμε να πιστεύουμε σε θεούς, σε έθνη και σε ανθρώπινα δικαιώματα; Να εμπιστευόμαστε χρήματα, νόμους και βιβλία; Να υποδουλωνόμαστε σε γραφειοκρατίες, χρονοδιαγράμματα και καταναλωτικά μοντέλα; Και πώς θα είναι ο κόσμος μας στις χιλιετίες που θα έρθουν;
Ο καθηγητής Γιουβάλ Νώε Χαράρι διατρέχει όλη την ...
Η ουσία της βλακείας δεν άλλαξε από τον καιρό του Μούζιλ, αλλά αυξήθηκε δραματικά η διασπορά της. [...] Το ανησυχητικό δεν είναι ότι εξακολουθούμε να πιστεύουμε σε βλακείες. Το ανησυχητικό είναι ότι μπορούμε και να τις επιβάλλουμε. Να ανεβάσουμε τους βλάκες στην εξουσία. […] Τα social media έδωσαν μια δεύτερη ευκαιρία στον αλήστου μνήμης βλάκα του Μεσοπολέμου – μια ευκαιρία που, ενορατικοί συγγραφείς όπως ο Ρόμπερτ Μούζιλ, δεν είχαν δει ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα. Τα media ανέλαβαν να διαδώσουν το μήνυμα του βλάκα ως τα πέρατα της οικουμένης, ενίοτε μάλιστα και να το «ξ...
Δεν υπάρχει αμφιβολία, η μορφή του Άλμπερτ Αϊνστάιν έχει ξεπεράσει τα όρια του χώρου της επιστήμης και έχει γίνει παγκόσμιο σύμβολο του σύγχρονου κόσμου, του οποίου η αναγνωρισιμότητα συγκρίνεται μόνο με τους σταρ-μύθους του Χόλλυγουντ. Και όχι μόνο για το ιδιόρρυθμο χτένισμά του ή για το ότι κέρδισε ένα βραβείο Νόμπελ, ούτε καν για το ότι είναι πατέρας της θεωρίας της σχετικότητας. Πέρα από το ότι έφερε επανάσταση στη φυσική, ο Αϊνστάιν υπήρξε ένθερμος υπερασπιστής της ειρήνης και λαμπρός στοχαστής πάνω στην τέχνη της ζωής. Ο Άλλαν Πέρσυ συγκεντρώνει εδώ 85 μεγάλες σκέψει...