Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Στοργικό σαν σκιουράκι, πιστό σαν κοράκι, συμπονετικό σαν δασοποντικός, θλιμμένο σαν ελαφίνα – μπορούν τα ζώα να έχουν τέτοια συναισθήματα; Μήπως μια τόσο πολύπλευρη συναισθηματική ζωή δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο του ανθρώπου;
Με βάση τις πιο πρόσφατες επιστημονικές έρευνες, συνοδευόμενες από προσωπικές παρατηρήσεις και εμπειρίες, ο παθιασμένος δασολόγος Peter Wohlleben αποκαλύπτει βαθιές πτυχές ενός κόσμου που δεν έχει ερευνηθεί ακόμα: τους περίπλοκους τρόπους συμπεριφοράς των ζώων του δάσους και του αγροκτήματος, τη συναισθηματική και συνειδητή τους ζωή. Και καταλα...
Στον τόμο αυτόν συγκεντρώνονται δεκαοκτώ μελέτες για θέματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, καθώς και για τη σύνδεση της λογοτεχνικής ανάγνωσης με το σχολείο. Οι μελέτες της πρώτης ομάδας σχετίζονται στο μεγαλύτερό τους μέρος με το έργο του Κωστή Παλαμά, αλλά υπάρχουν και κείμενα για το Νικηφόρο Βρεττάκο, τον Τίτο Πατρίκιο, τον Παύλο Μάτεσι, το Γρηγόριο Ξενόπουλο κ.ά....
Η έκδοση στα ελληνικά του έργου αυτού αποσκοπεί στην κάλυψη ενός κενού που παρατηρείται στις συγκριτολογικές πανεπιστημιακές σπουδές στον ελληνόφωνο χώρο και ειδικά αυτού που αφορά την έλλειψη εισαγωγικών έργων για το αντικείμενο και τη μεθοδολογία στον τομέα της συγκριτικής γραμματολογίας, τα οποία θα κάλυπταν μεν απαιτήσεις σε προπτυχιακό επίπεδο φοίτησης, θα μπορούσαν όμως να αποτελέσουν και μια στέρεη βάση προσανατολισμού για το μελλοντικό ερευνητή. (...) Πρόκειται για ένα έργο υποδομής, που θα λειτουργεί ως εισαγωγή στον κλάδο της επιστήμης της λογοτεχνίας που ονομάζου...
Ιστορίες ποδηλασίας, γραµµένες από τη Λαϊνά, Μαρία, µε το πεντάλ της να γυρίζει µε λεπτοφυή ήχο, παρόµοιο µε της παλιάς ηλεκτρικής γραφοµηχανής.
Πενήντα επιφυλλίδες µε τον τίτλο «Πεντάλ», γραµµένες στο διάστηµα 2009-2011, για το ένθετο «Βιβλιοθήκη» της εφηµερίδας Ελευθεροτυπία. Σχολιασµός της τότε επικαιρότητας (που περιέργως παραµένει πλειστάκις, αν όχι πάντα, επίκαιρη) µε ευθέως και αντιστρόφως ανάλογη παράθεση ποιηµάτων και αποσπάσµατα πεζογραφίας. Οµορφιά και ασχήµια. Ενίοτε σαρκασµός και γέλιο. Ο χρόνος σαν σε ακίνητη ισορροπία. Σπαρταριστή!...
ΡΟΖΕ ΣΑΡΤΙΕ: Μου φαίνεται ότι το σχέδιό σου είναι να δώσεις εργαλεία που θα επιτρέπουν την αποδιάρθρωση των µηχανισµών κυριαρχίας, οι οποίοι λειτουργούν σαν διαχωρισµοί φυσικοί, κανονικοί, προγονικοί, πράγµα που, πιστεύω, είναι µάλλον αντίθετο στη στερεότυπη εικόνα που έχει δηµιουργηθεί για το έργο σου, το οποίο αντιµετωπίζεται σαν να αποκαλύπτει περιορισµούς που συντρίβουν τα άτοµα χωρίς να τους παραχωρούν καµία θέση.
ΠΙΕΡ ΜΠΟΥΡΝΤΙΕ: Αν ήθελα να απαντήσω µε µια φράση σ’ αυτό που είπες, θα έλεγα: γεννιόµαστε προκαθορισµένοι και έχουµε µια µικρή ευκαιρία να καταλήξουµ...
Σ’ αυτό το σύντοµο βιβλίο η Έλενα Φερράντε µοιράζεται µαζί µας τις σκέψεις της για τη δική της «περιπέτεια της γραφής» αλλά και αυτή συγγραφέων που τη σηµάδεψαν. Πρόκειται για τρεις «διαλέξεις» και ένα δοκίµιο, όπου η συγγραφέας της «Τετραλογίας της Νάπολης» επιστρέφει στα πρώτα συγγραφικά της χρόνια, θυµάται ακόµη πιο πίσω τα µαθητικά της τετράδια, τη διαρκή πάλη που µέχρι και σήµερα τη χαρακτηρίζει: να προσπαθεί πάντα να µένει µέσα στο πλαίσιο ενώ πάντα λαχταράει να το σπάσει. Η Έλενα Φερράντε είναι εδώ εξοµολογητική, ενίοτε αυτοσαρκαστική, ενώ ανατρέχει ξανά και ξανά στη...
Στο "Για την ποίηση" ανθολογούνται επτά σηµαντικά δοκίµια του Τ. Σ. Έλιοτ, σε µετάφραση και σχόλια του Στέφανου Μπεκατώρου, που φανερώνουν καίριες πτυχές της γόνιµης πορείας του στον τοµέα της λογοτεχνικής κριτικής και καλύπτουν χρονικά το διάστηµα 1919-1961.
Με αφετηρία το θεµελιακό κείµενο µε τίτλο «Η Παράδοση και το Ατοµικό Τάλαντο» και καταλήγοντας στο «Για να Κρίνουµε τον Κριτικό», την πιο γνωστή από τις τελευταίες διαλέξεις του ποιητή, παρουσιάζονται οι σηµαντικότεροι σταθµοί της εξέλιξης της κριτικής σκέψης του Έλιοτ εστιάζοντας στον τρόπο µε τον οποίο επανεξέτασε ...
"Το βιβλίο αυτό -όπως άλλωστε και η ομώνυμη τηλεοπτική εκπομπή στην οποία βασίστηκε- δεν απευθύνεται μονάχα στους λάτρεις της λογοτεχνίας αλλά σε ένα πολύ ευρύτερο κοινό, το οποίο παραμένει ευαίσθητο στα προβλήματα και στις αναζητήσεις του καιρού μας. Μεταγράφοντας τις συζητήσεις που έκανε είτε μόνος είτε με τη Μικέλα Χαρτουλάρη με τους 33 διάσημους συγγραφείς αυτού του τόμου, ο Ανταίος Χρυσοστομίδης στρέφει κάθε φορά τη ματιά του σε ένα συγκεκριμένο θέμα ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του συνομιλητή του. Θέματα που αφορούν την εποχή μας -τα προβλήματα της δημοκρατίας στον δυτι...
Τι κάνει μια αφήγηση ενδιαφέρουσα, ενίοτε και συναρπαστική, αλλά και τι μας λένε κάποια διηγήματα των μεγάλων Ρώσων κλασικών για τον εαυτό μας και για τον κόσμο που μας περιβάλλει; O Τζορτζ Σόντερς, ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Aμερικανούς πεζογράφους, παραδίδει τα τελευταία είκοσι χρόνια μαθήματα δημιουργικής γραφής στο Syracuse University. Στο Κολυμπώντας στη λιμνούλα υπό βροχήν μοιράζεται μαζί μας κάποιες από αυτές τις παραδόσεις, εμπλουτισμένες από επισημάνσεις και σχόλια φοιτητών του. Τα επτά (σχετικά σύντομα) δοκίμια που συνοδεύουν διηγήματα και νουβέλες τ...
Ο αχριδηνός ποιητής Γρηγόριος Σταυρίδης ή Παρλίτσεφ διένυσε το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα τη διαδρομή από την προεθνική κοινότητα των ρωμιών χριστιανών (με την ελληνική γλώσσα της, αλλά και τη σχετική ανοχή της σε κάποιες τοπικές και εθνοπολιτισμικές ιδιαιτερότητες) προς την εθνική νεωτερικότητα. Από την παραλίμνια μακεδονίτικη πολιτεία, όπου γεννήθηκε, έως την ελληνική πρωτεύουσα, όπου μετέβη για σπουδές με τη φιλοδοξία να ακολουθήσει ποιητική σταδιοδρομία, χωρίς όμως επιτυχία παρά τον θρίαμβο του ποιήματός του "Ο Αρματωλός" στον Ράλλειο ποιητικό διαγωνισμό του 1860, και...
"Αποσπάσματα ζωής, εξομολογητικές αναδρομές στο χρόνο, στα πρόσωπα και στους τόπους, σκέψεις για τη λογοτεχνία, την Ιστορία και τον σύγχρονο ""γυναικείο λόγο"" απαρτίζουν το βιβλίο ""Από τη ζωή στη λογοτεχνία"" της Ρέας Γαλανάκη....
Εφόσον δεν γνωρίζουμε τίποτα για τον Όμηρο, κάθε σημερινή ανάγνωση των επών είναι φυσικό να ασκεί κάποια βία πάνω στο κείμενο.
Αναγνωρίζοντας μόνο στα πολεμικά ήθη την ομηρική αυθεντικότητα, προβάλλοντας δηλαδή την Ιλιάδα και αποσιωπώντας την Οδύσσεια, η
«Ομηρική μάχη» αναλαμβάνει να περιγράψει τον ομηρικό πολεμιστή σαν μια από τις πιο ακέραιες εμφανίσεις της ελληνικής ψυχής. Οι
αξίες γεννιούνται πάντα μέσα στον κίνδυνο και τον πόλεμο. Δεν είναι λοιπόν παράξενο που το έπος –παρά τις σφαγές και τις
αιμοσταγείς αριστείες– παρουσιάζεται σαν ένα πολύπτυχο εγχειρίδιο ήθο...