Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Η συντέλεια του νόστου
Μετά τον θάνατό μου,
φίλησα στο στόμα τους φονιάδες μου. Πήρα απ’ το χέρι τον γκρεμό κι έφθασα ως τη συντέλεια του νόστου. Στο μέρος που συνοικούν όλα τα μαζί τα
επικηρυγμένα, τα μετάρσια εγώ, ο αντιπερισπασμός του ξεχασμού. Κόλλησα στο στήθος τα βήματα της ερημιάς μου και περπάτησα μέχρι να βρω το αίμα των
αγίων. Το τέλειο αντίδωρο. Με ένα δριμύ συνηγορώ στον έρωτα και με το όνειρο να συσπάται μέσα μου, βρήκα τη νέα μου κατοικία. 33 Μεταθανασία Ανάμεσα
στους ερυθρόλευκους ανθώνες και τις ασημένιες πεταλούδες. Έκλεισα το φως και ξάπ...
"Μερικοί άνθρωποι θαρρείς ότι γεννήθηκαν σοβαροί, θέλω να πω ότι δεν κάνουν βιαστικές ενέργειες για τις οποίες έπειτα θα μετανιώσουν, δεν υπερβάλλουν τις δυνάμεις τους και ασκούν αυστηρή κριτική στον εαυτό τους. Κάποτε όμως -σπάνια- η κριτική αυτή αποβαίνει ένα είδος τροχοπέδης, χρήσιμης βέβαια για την τελείωση ενός έργου, υπερβολική όμως όταν παραλύει τελικά τη δημιουργία....