Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Κατά βάθος η κυρία Κάκια, η κακιά μάγισσα, δεν είναι κακή. Είναι άκακη. Θέλει, η καημένη να γίνει καλή, αλλά δεν τα καταφέρνει πάντα. Πρώτα πρώτα, επειδή η τεχνολογία στις μέρες μας τρέχει, προσπαθεί και η καλή μας η Κάκια να τρέξει πιο γρήγορα από αυτήν. Έτσι πετάει την παλιά της σκούπα και κυκλοφορεί πλέον με μια ηλεκτρική, που είναι καλύτερη και ακριβότερη. Με άλλα λόγια θέλει να γίνει κάπως πιο μοντέρνα. Με τους κανονικούς ανθρώπους η Κάκια έχει μια σχέση έτσι κι έτσι, δηλαδή ούτε καλή ούτε κακή. Άλλα τους λέει αυτή και άλλα καταλαβαίνουν αυτοί. Με άλλα λόγια, οι άνθρωπ...
Αν είσαι µάγισσα κακιά µε επιτυχίες τροµερές στις συµφορές και στις κακίες, δε θέλεις καλοσύνες µες στο σπίτι σου, ούτε τραγούδια χαρωπά στο σκοτεινό σου εργαστήρι. Και φυσικά δε θέλεις ούτε να σκεφτείς ότι εκείνα που µε φοβερό κόπο έχτισες µπορεί να σου τα γκρεµίσει η ίδια σου η κόρη.
Μια φορά κι έναν καιρό... δηλαδή χτες ή σήμερα ή και αύριο...Νάνοι και νεράιδες, δράκοι, μάγισσες και βασιλιάδες πάνε κι έρχονται ανάμεσα στα παραμύθια και στην αλήθεια. Δρόμο παίρνουν και δρόμο αφήνουν, φτάνουν στις άκρες του κόσμου κι ύστερα πάλι γυρίζουν πίσω. Και τέλος ζούνε και ΚΟΙ...
Ο Αντώνης σε λίγο καιρό θα αποκτήσει αδελφάκι. Είναι χαρούμενος; Δεν είναι; Δεν ξέρει... Το συζητά με τη μαμά και με τον κολλητό του, έλα όμως που ο Πάρης, ο αδελφός του κολλητού του, του δίνει μια ουρανοκατέβατη πληροφορία για το πώς έρχονται στον κόσμο τα μωρά! Κι όταν φτάνει το δικό τους μωρό, ο Αντώνης, που δεν μπορεί να βγάλει από το μυαλό του τα λόγια του Πάρη και νευριάζει με τη φασαρία, τη μαμά που δεν του δίνει πια σημασία, τον ενθουσιασμό του παππού με το «μυξιάρικο» και την κλεισούρα στο σπίτι, αρχίζει να βλέπει τον νεογέννητο αδελφό του με στραβό, πολύ στραβό μά...
Ουρανοκατέβατη ήρθε στο σχολείο μια καινούρια μαθήτρια. Με μπούκλες ξανθιές, μάτια που πετούσαν αστεράκια και παπούτσια που έλαμπαν! Της έκλεψε τη δασκάλα, της έκλεψε τους φίλους, της έκλεψε ακόμα και τη μαμά. Γι’ αυτό κι εκείνη το αποφάσισε. Θα της έκλεβε κι αυτή το πολυτιμότερό της. Ή μάλλον θα το έθαβε... Μέσα σε μια τρύπα στο χιόνι!...