Νεοελληνική Λογοτεχνία

Πέντε ναυαγοί καταλήγουν σ’ ένα ερημονήσι. Εργατικοί και προκομμένοι καθώς είναι, με πολλές τεχνικές γνώσεις και ποικίλες ικανότητες, καταφέρνουν όχι μόνο να επιζήσουν, αλλά και να εκπολιτίσουν εκείνο τον πρωτόγονο τόπο. Στην προσπάθειά τους αυτή ορθώνονται αξεπέραστα εμπόδια και αναπάντεχες δυσκολίες, αλλά κάθε φορά που αδυνατούν να τα καταφέρουν ή φτάνουν σε αδιέξοδο μια μυστηριώδης παρουσία τούς βοηθάει. Ένα πέπλο μυστηρίου απλώνεται σε ολόκληρο το νησί… Θα αποκαλυφθεί το μυστικό; ...

Ο Τίγκρε έχει πολλά όνειρα: Να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, να τα φτιάξει με το κορίτσι που αγαπά, να κάνει τη γιαγιά του περήφανη, να… Όμως… Δικαιούται ένα παιδί της φαβέλας να ονειρεύεται; Σε τι μπορεί να ελπίζει όταν ζει σ’ έναν κόσμο που τον καταδυναστεύουν η φτώχεια, η προκατάληψη και η βία; Στο πλευρό του Τίγκρε βρίσκεται, εκτός από τη γιαγιά του, ένας ηλικιωμένος τερματοφύλακας που είναι μισητός σε ολόκληρη τη χώρα. Ο δρόμος προς την ελευθερία και την ενηλικίωση είναι σπαρμένος με εμπόδια ως το τέλος. Στο βάθος, όμως, ίσως να αχνοφαίνεται το φως. Το νέο, εξα...

Στις αρχές του 20ού αιώνα, κατά τη διάρ­κεια του Μακεδονικού Αγώνα, δύο παιδιά, ο Αποστόλης και ο Γιωβάν, ριψοκινδυνεύουν τη ζωή τους για να βοηθήσουν τους Μακεδονομάχους να καταλάβουν τη λίμνη των Γιαννιτσών, τον Βάλτο, που αποτελούσε ένα από τα πιο στρατηγικά σημεία του πολέμου. Μέσα από τις περιπέτειες των δύο παιδιών, η Πηνελόπη Σ. Δέλτα αποκαλύπτει ηρωικές στιγμές μεγάλων ιστορικών φυσιογνω­μιών, όπως του Τέλου Άγρα και του καπετάν Νικη­φόρου αλλά και άγνωστες πτυχές του Μακεδονικού Αγώνα. Ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα της Πηνελόπης Σ. Δέλτα για την αυτοθυσία, το...

Ο Μενέλαος Λουντέμης, με τα «Θυμωμένα στάχυα», προσέφερε στην ελληνική πεζογραφία ένα από τα ωραιότερα αντιπολεμικά μυθιστορήματα. Ο μικρός Φώτης Τριάρχης ζει στο χωριό μαζί με τη μητέρα του και τον παππού του. Ο πατέρας του βρίσκεται στη φυλακή – στο χωριό τον θεωρούν κλέφτη, μα ο Φώτης αδυνατεί να το πιστέψει. Βιώνει καθημερινά τον τρόμο που σπέρνουν στην επαρχία οι κατακτητές, συνεπικουρούμενοι από Έλληνες συνεργάτες. Η αδικία που κυριαρχεί τον στιγματίζει, δεν την αντέχει, και αδημονεί να μεγαλώσει για να μπορέσει να βγει κι αυτός στα βουνά, πλάι στους αντάρτες. Μαζί με...

Η συλλογή διηγημάτων «Τα πλοία δεν άραξαν» χάρισε στον Μενέλαο Λουντέμη το Α΄ Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας το 1938. Ο συγγραφέας πλάθει ιστορίες γύρω από θέματα που τον απασχολούν ιδιαιτέρως από το ξεκίνημα του συγγραφικού του βίου: ηθοποιούς που μέσα από φτωχικές παραστάσεις προσπαθούν να βγουν στην επιφάνεια, φιγούρες αυτοκαταστροφικές, άρρωστες και ξεχασμένες απ’ όλους, ανθρώπους του περιθωρίου, καλοβαλμένα κορίτσια που καταλήγουν σε φτηνά πορνεία και αλλάζοντας το όνομά τους προσπαθούν να ξεχάσουν το παρελθόν τους, γυναίκες της καλής κοινωνίας που προσπαθούν να ικανοπ...

Το πληθωρικό αυτό ιστορικό μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα, που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1911, έχει απ’ όλα: συνταρακτικά ιστορικά γεγονότα, κατασκοπευτικές περιπέτειες, έρωτα, αναγνωρίσεις χαμένων προσώπων. Όλα συνέχονται σε μια δραματική πλοκή, που συνδέεται με τους τρεις βασικούς χαρακτήρες: τους δυο φίλους, Μιχαήλ και Κωνσταντίνο, και τη Βουβή Βουλγάρα. Και στο φόντο της ιστορίας, ο αυτοκράτορας Βασίλειος Β΄ ο Βουλγαροκτόνος, η λατρεία του στρατού προς το πρόσωπό του, αλλά και τα δραματικά γεγονότα που συνδέονται με τη βασιλεία του. Μέσα από την ανάπλαση της ιστορικής πραγμ...

Ο Μέλιος Καδράς, ο ήρωας του βιβλίου, έπαψε να είναι παιδί και δε μετράει τ’ άστρα, μόνο τ’ αγκάθια που στρώνει στον δρόμο του η ζωή. Περιπλανιέται ακόμα μία φορά στην επαρχία της Βόρειας Ελλάδας, όπου συναντά πρόσφυγες πεταμένους σε ξεροχώρια, πονηρούς γύφτους να φιλοσοφούν, φτωχούς και αμόρφωτους κτηνοτρόφους και αγρότες. Εκεί γνωρίζει δυο ανθρώπους που, ο καθένας με τη λαϊκή του σοφία και τον τρόπο του, τον βοηθούν να βρει αποκούμπι στην περιοχή. Γίνεται δάσκαλος σ’ ένα χωριό και ορθώνει περήφανα το ανάστημά του μπρος στην ξιπασιά των «αφεντάδων». Βοηθά τους φτωχούς κ...

Τέσσερα αδέλφια έρχονται από την Αλεξάνδρεια για τις καλοκαιρινές τους διακοπές στο αρχοντικό σπίτι των θείων τους, στον λόφο της Καστέλας στον Πειραιά. Η μεγάλη, η Αλεξάνδρα, σοβαρή και πιο μετρημένη? η Πουλουδιά -η λογοτεχνική περσόνα της Πηνελόπης Δέλτα-, πιο αντιδραστική αλλά και πιο προβληματισμένη για τις συμπεριφορές παιδιών και ενηλίκων? ο μικρότερος, ο Αλέξανδρος, που ακόμη παλαντζάρει ανάμεσα στην τρυφερότητα της ηλικίας του και στην προσπάθειά του να μοιάζει μεγαλύτερος. Και τέλος ο Αντώνης, που τον λένε Τρελαντώνη, έτσι που είναι «σκάνταλος και πολύ άτακτος, και...

«Να δούμε τι δικαιολογία θα βρει πάλι συλλογίστηκε ο Αντώνης. Πως ήταν μεγάλος ψεύτης ο παππούς, το ήξερε. Σαν τον βαρόνο Μινχάουζεν. Ο Μινχάουζεν είχε γίνει διάσημος σ’ όλο τον κόσμο για τις ψευτιές του. Ο παππούς όμως ούτε βαρόνος ήταν, ούτε θα γινόταν γνωστός στα πέρατα της γης για τα ψέματά του. Το περίεργο βέβαια ήταν πως οι ιστορίες που σκαρφιζόταν έβγαιναν πολλές φορές αληθινές». Ο δεκάχρονος Αντώνης και ο παππούς του ο Μάριος περνούν όλα σχεδόν τα απογεύματα μαζί. Ο παππούς, συνταξιούχος ηθοποιός, του διηγείται πολλές και απίθανες ιστορίες από όλα όσα έχει ζήσει....