Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Στο αυτοβιογραφικό βιβλίο «Οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχα», ο Μενέλαος Λουντέμης εξιστορεί τις μέρες του στην εξορία μετά τον Εμφύλιο. Ευρισκόμενος στην Ικαρία, σακατεμένος από το ξύλο και ταλαιπωρημένος από τις κακουχίες, μεταφέρεται, κάποια στιγμή, στη Μακρόνησο. Περιγράφει με γλαφυρό ύφος τον καθημερινό αγώνα του ίδιου και των συγκρατούμενών του να επιβιώσουν στο ξερονήσι, τις φιλίες που εξυψώνουν το φρόνημα, αλλά και τις παρεμβάσεις από κομματικά όργανα. Επιχειρώντας μια σύνδεση με το παρελθόν, αναφέρεται στην προσπάθειά του να απομακρύνει από κοντά του γνωστούς και φίλους...
Ο Τίγκρε έχει πολλά όνειρα: Να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, να τα φτιάξει με το κορίτσι που αγαπά, να κάνει τη γιαγιά του περήφανη, να…
Όμως… Δικαιούται ένα παιδί της φαβέλας να ονειρεύεται; Σε τι μπορεί να ελπίζει όταν ζει σ’ έναν κόσμο που τον καταδυναστεύουν η φτώχεια, η προκατάληψη και η βία;
Στο πλευρό του Τίγκρε βρίσκεται, εκτός από τη γιαγιά του, ένας ηλικιωμένος τερματοφύλακας που είναι μισητός σε ολόκληρη τη χώρα. Ο δρόμος προς την ελευθερία και την ενηλικίωση είναι σπαρμένος με εμπόδια ως το τέλος. Στο βάθος, όμως, ίσως να αχνοφαίνεται το φως.
Το νέο, εξα...
Καλοκαίρι στη θαλασσινή πόλη. Μια μεγάλη παρέα παιδιών ζουν τις χαρές των διακοπών ανέμελα, κολυμπώντας, παίζοντας, αλλάζοντας μυστικά, λόγια αγάπης, νέα του άγνωστου κόσμου. Αγαπημένο τους στέκι, ένας ολάνθιστος κήπος με αρχαία αγάλματα, προφυλαγμένα εκεί ως να σταλούν στο Μουσείο της Σπάρτης. Τα είχαν βρει οι μικροί φίλοι παίζοντας, βαθιά θαμμένα στην άμμο, τα είχαν καθαρίσει, τα είχαν θαυμάσει? τα αγάπησαν. Καταλάβαιναν ότι έρχονταν σταλμένα από τους μακρινούς προγόνους και ο νους τους έτρεχε, θαμπωμένος, σ’ εκείνους και στην τέχνη τους της ομορφιάς. Ρώτησαν, έμαθαν, σε...
Ο Μενέλαος Λουντέμης, με τα «Θυμωμένα στάχυα», προσέφερε στην ελληνική πεζογραφία ένα από τα ωραιότερα αντιπολεμικά μυθιστορήματα. Ο μικρός Φώτης Τριάρχης ζει στο χωριό μαζί με τη μητέρα του και τον παππού του. Ο πατέρας του βρίσκεται στη φυλακή – στο χωριό τον θεωρούν κλέφτη, μα ο Φώτης αδυνατεί να το πιστέψει. Βιώνει καθημερινά τον τρόμο που σπέρνουν στην επαρχία οι κατακτητές, συνεπικουρούμενοι από Έλληνες συνεργάτες. Η αδικία που κυριαρχεί τον στιγματίζει, δεν την αντέχει, και αδημονεί να μεγαλώσει για να μπορέσει να βγει κι αυτός στα βουνά, πλάι στους αντάρτες. Μαζί με...
Η συλλογή διηγημάτων «Τα πλοία δεν άραξαν» χάρισε στον Μενέλαο Λουντέμη το Α΄ Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας το 1938.
Ο συγγραφέας πλάθει ιστορίες γύρω από θέματα που τον απασχολούν ιδιαιτέρως από το ξεκίνημα του συγγραφικού του βίου: ηθοποιούς που μέσα από φτωχικές παραστάσεις προσπαθούν να βγουν στην επιφάνεια, φιγούρες αυτοκαταστροφικές, άρρωστες και ξεχασμένες απ’ όλους, ανθρώπους του περιθωρίου, καλοβαλμένα κορίτσια που καταλήγουν σε φτηνά πορνεία και αλλάζοντας το όνομά τους προσπαθούν να ξεχάσουν το παρελθόν τους, γυναίκες της καλής κοινωνίας που προσπαθούν να ικανοπ...
Μολονότι είναι το πρώτο έργο με μυθιστορηματική πλοκή της Πηνελόπης Δέλτα, το οποίο εκδόθηκε το 1909, διαφαίνεται η λογοτεχνική της δύναμη και η ικανότητα της συγγραφέως στο πλάσιμο των χαρακτήρων. Το Για την Πατρίδα μάς μεταφέρει στην εποχή του Βασιλείου Β΄, του επονομαζόμενου Βουλγαροκτόνου, όταν οι Βούλγαροι, επωφελούμενοι από την απουσία του αυτοκράτορα στη Μικρά Ασία, επιτίθενται κατά της Μακεδονίας. Τότε ο Αλέξιος με τη γυναίκα του Θέκλα αναλαμβάνουν την επικίνδυνη αποστολή να μεταφέρουν στον Δυνάστη του Δυρράχιου ένα μήνυμα του αυτοκράτορα. Περιπέτειες, Βούλγαροι κατ...
Το πληθωρικό αυτό ιστορικό μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα, που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1911, έχει απ’ όλα: συνταρακτικά ιστορικά γεγονότα, κατασκοπευτικές περιπέτειες, έρωτα, αναγνωρίσεις χαμένων προσώπων. Όλα συνέχονται σε μια δραματική πλοκή, που συνδέεται με τους τρεις βασικούς χαρακτήρες: τους δυο φίλους, Μιχαήλ και Κωνσταντίνο, και τη Βουβή Βουλγάρα. Και στο φόντο της ιστορίας, ο αυτοκράτορας Βασίλειος Β΄ ο Βουλγαροκτόνος, η λατρεία του στρατού προς το πρόσωπό του, αλλά και τα δραματικά γεγονότα που συνδέονται με τη βασιλεία του. Μέσα από την ανάπλαση της ιστορικής πραγμ...
Ο Μέλιος Καδράς, ο ήρωας του βιβλίου, έπαψε να είναι παιδί και δε μετράει τ’ άστρα, μόνο τ’ αγκάθια που στρώνει στον δρόμο του η ζωή. Περιπλανιέται ακόμα μία φορά στην επαρχία της Βόρειας Ελλάδας, όπου συναντά πρόσφυγες πεταμένους σε ξεροχώρια, πονηρούς γύφτους να φιλοσοφούν, φτωχούς και αμόρφωτους κτηνοτρόφους και αγρότες. Εκεί γνωρίζει δυο ανθρώπους που, ο καθένας με τη λαϊκή του σοφία και τον τρόπο του, τον βοηθούν να βρει αποκούμπι στην περιοχή.
Γίνεται δάσκαλος σ’ ένα χωριό και ορθώνει περήφανα το ανάστημά του μπρος στην ξιπασιά των «αφεντάδων». Βοηθά τους φτωχούς κ...
Μετά την απογοήτευση του Μέλιου για τον γάμο της αγαπημένης του Αγράμπελης και κυνηγημένος από την αστυνομία επειδή υπερασπίστηκε, για μια ακόμα φορά, τους αδύναμους, το οδοιπορικό του συνεχίζεται, αυτή τη φορά σε μια μεγάλη πόλη, ερχόμενος αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα της Θεσσαλονίκης. Μετά την αρχική γνωριμία με μικροαπατεώνες και πόρνες, καταφέρνει να βρει δουλειά ως βιβλιοθηκάριος. Η επαφή του με τον λογοτεχνικό κύκλο της πόλης τον ωθεί στη συγγραφή των πρώτων του ποιημάτων.
Στη βιβλιοθήκη φλερτάρει μια πελάτισσα και ερωτεύεται ξανά. Εκεί γίνεται και η ανα...
Τέσσερα αδέλφια έρχονται από την Αλεξάνδρεια για τις καλοκαιρινές τους διακοπές στο αρχοντικό σπίτι των θείων τους, στον λόφο της Καστέλας στον Πειραιά. Η μεγάλη, η Αλεξάνδρα, σοβαρή και πιο μετρημένη? η Πουλουδιά -η λογοτεχνική περσόνα της Πηνελόπης Δέλτα-, πιο αντιδραστική αλλά και πιο προβληματισμένη για τις συμπεριφορές παιδιών και ενηλίκων? ο μικρότερος, ο Αλέξανδρος, που ακόμη παλαντζάρει ανάμεσα στην τρυφερότητα της ηλικίας του και στην προσπάθειά του να μοιάζει μεγαλύτερος. Και τέλος ο Αντώνης, που τον λένε Τρελαντώνη, έτσι που είναι «σκάνταλος και πολύ άτακτος, και...
Ένα σκυλί «με καλή ανατροφή» μεταφέρει τις απόψεις του για την οικογένεια που τον έχει, για τον κόσμο των ζώων με τα οποία συνυπάρχει, για την ευρύτερη κοινωνία της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα, για τα ιστορικά γεγονότα της εποχής. Ένα σκυλί, λοιπόν, με ανθρωπόμορφα χαρακτηριστικά και με ανθρώπινη φωνή και σκέψη, βλέπει, σχολιάζει και φιλοσοφεί. Μιλά μάλιστα σε πρώτο πρόσωπο θέλοντας να κάνει έτσι ακόμη πιο πειστική την εντύπωση (και) της ανθρώπινης υπόστασης του πρωταγωνιστή του βιβλίου. Ο Μάγκας, που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1935, συνεπαίρνει ...
Πήχτωνε το βράδυ. Λιγόστεψε κι ο αχός απ’ τα κυπαρίσσια. Ανάψανε οι λαµπάδες τ’ ουρανού. Όλα ήταν γάλα... γάλα... λουλάκι... και σπίθες. Το ποτάµι µουρµούριζε µες στον ύπνο του κρυφά παραµιλητά. Το παιδί κείνο το βράδυ δεν κοιµήθηκε... ολόκληρο το βράδυ. Έγραψε το πιο πικρό, το πιο µεγάλο του παραµύθι...
Την αυγή ξεκίνησε. Ήταν... παρηγορηµένο. Είχε καταφέρει όλη τη νύχτα να µετρήσει τ’ άστρα... Να τα µετρήσει όλα... σιγά σιγά... ένα ένα... Όλα... Και τα βρήκε σωστά.
«... Ο Λουντέµης έγραφε όπως ανάσαινε, δεν σταµατούσε ποτέ... Σχεδόν καθένα από τα βιβλία του είνα...