Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Η μαμά μου φοράει για καπέλο ένα σύννεφο που βρέχει. Και το φοράει κάθε βράδυ. Σχεδόν. Νομίζω. Ξέρω πως δεν είναι σπάνιο, αλλά νομίζω πως δεν είναι και πολλές οι μαμάδες που φοράνε ένα καπέλο-σύννεφο που βρέχει.
«Μαμά, γιατί κλαις;» Καλά, μη μου απαντήσεις τώρα γιατί θα μου χαλάσεις τα σχέδια. Έχω βάλει σκοπό να γράψω ένα ολόκληρο βιβλίο για σένα. Έχω βρει και τον τίτλο, αλλά σ’ το φυλάω για έκπληξη.
Ένας χαζός λόγος είναι να κλαις γιατί κάθε βράδυ ένα μυγάκι μπαίνει στο μάτι σου. Βασικά αυτός δεν είναι απλώς χαζός, δεν είναι καν λόγος! Πάντως μου φαίνεται απίθανο κάθ...
"Αυτό είναι ένα παχουλό βιβλίο. Όχι γιατί έχει πολλές σελίδες, αλλά γιατί μέσα στις σελίδες του υπάρχουν πολλά παχουλά Χμ. Είναι τα Χμ που εγώ ονομάζω... ""Οι Λεξοφάγοι Χμ!"" Μια σπάνια φυλή Χμ, που αν διαβάσεις γι' αυτήν, θα χαρείς πολύ που είναι τόσο σπάνια!...
"Ο δράκος του παραμυθιού αυτού τρώει τα παιχνίδια του μικρού ήρωα, ο οποίος αποφασίζει να λύσει το μυστήριο! Και διαπιστώνει πως με τον δράκο συνεργάζεται η ίδια του η μαμά! Η ιστορία αγγίζει το θέμα του οικογενειακού τσακωμού για την τακτοποίηση του παιδικού δωματίου, αλλά και το θέμα της ανακύκλωσης παιχνιδιών σε φτωχά παιδιά....
"Η Νερένια ήταν η πιο άτακτη γοργονοπριγκίπισσα του βυθού. Σκάρωνε της θάλασσας τις σκανταλιές, έλεγε συνέχεια ψέματα, αναστάτωνε όλο το βασίλειο, μέχρι που την επισκέφτηκε ένας... πολύ, μα πολύ θυμωμένος καρχαρίας!...
Ο Βεντουζίνι, ο ντετέκτιβ χταπόδι, διερευνά την εμφάνιση στη θάλασσα ενός μικρού λεκέ, που εξαπλώνεται και γίνεται τεράστια πετρελαιοκηλίδα. Οι έρευνές του τον οδηγούν σε μια εταιρεία εξόρυξης πετρελαίου που διευθύνει ο τρομερός Μι Κάπα (Μεγάλος Καρχαρίας), που έχει εξαγοράσει συνειδήσεις και μολύνει τον ωκεανό....
Στην Πολιτεία του Αισώπου που είχε δάση και λιβάδια, ποτάµια και λίµνες, βουνά και θάλασσες, ζούσε και ο Αίσωπος. Από το παράθυρο του σπιτιού του παρακολουθούσε ζώα µικρά και µεγάλα να συζητούν, να µαλώνουν, να γλεντούν, να χαίρονται και να θυµώνουν. Έπειτα έπαιρνε το φτερό του, το βουτούσε στο µελάνι και κάθε φορά µια νέα ιστορία γέµιζε το χαρτί.
Έτσι έγινε και µε την Αλεπού και τον Πελαργό, που δείπνησαν µαζί δύο φορές. Το φαγητό ήταν πολύ νόστιµο. Γιατί όµως ένας απ’ τους δυο έµενε κάθε φορά νηστικός;...
Στην Πολιτεία του Αισώπου που είχε δάση και λιβάδια, ποτάµια και λίµνες, βουνά και θάλασσες, ζούσε και ο Αίσωπος. Από το παράθυρο του σπιτιού του παρακολουθούσε ζώα µικρά και µεγάλα να συζητούν, να µαλώνουν, να γλεντούν, να χαίρονται και να θυµώνουν. Έπειτα έπαιρνε το φτερό του, το βουτούσε στο µελάνι και κάθε φορά µια νέα ιστορία γέµιζε το χαρτί.
Έτσι έγινε και µε τον Λαγό και τη Χελώνα, που αποφάσισαν να διαγωνιστούν στο τρέξιµο. Ήταν ένας αγώνας µε µεγάλη αγωνία και ανατροπές. Ποιος να νίκησε άραγε;...
Ο Τόµας θα πρέπει να µάθει να ζει µακριά από τον Λάµπη, τώρα που ο δράκος εγκαταστάθηκε στον παγωµένο Βορρά.
Αλλά η περιπέτεια δε λείπει ποτέ από τη ζωή του – κάτι που ανακαλύπτει όταν ένας νέος δράκος εκκολάπτεται από το δέντρο µε τα φρούτα
του δράκου, ένας δράκος που αποφασίζει σχεδόν αµέσως ότι δεν υπάρχει περίπτωση να φύγει µακριά!
Ο Ζβιν είναι ένας µικροσκοπικός δράκος µε τεράστια φτερά, ο οποίος προκαλεί φασαρίες όπου πηγαίνει. Και σαν να µην έφτανε αυτό,
στο σχολείο έρχεται ένα καινούριο κορίτσι, η Άουρα, που τους συστήνεται ως ειδήµων στους δράκους. Και...
