Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Βγήκε στην αυλή απ’ την κουζίνα φέρνοντας μια πιατέλα γεμάτη ώς επάνω κουτσομούρα. Την είχε καλοτηγανίσει. Σκοντάφτει στο μαρμαράκι της πόρτας, πάρ’ τα όλα κάτω.
«Δε βαριέσαι», λέει στο λεπτό. «Ψι ψι ψι», έδωσε τα ψάρια στα γατιά.
Μέχρι να φάνε εκείνα, σκουπίζει το ίδιο τηγάνι, ανάβει το πετρογκάζ, βάζει το τηγάνι επάνω με φρέσκο λάδι. Περιμένει ένα λεπτό. Κόβει δυο σφιχτές ντομάτες κι ένα μεγάλο κρεμμύδι, τα ρίχνει μέσα. Συνεχίζει ρίχνοντας καμιά δεκαριά αβγά, ένα ένα. Το λάδι πιτσίλαγε, χάλαγε τον κόσμο. Τρίβει φέτα αποπάνω. Ρίγανη, πιπέρι. Χωρίς κουβέντα κάτσ...
Μια ιστορία για ένα χωριό, ένα τσούρμο παιδιά κι έναν αγριάνθρωπο.
Κάθε καλοκαίρι, μόλις έρχονταν οι αμερικάνες, το τσούρμο παρασυρόταν σε ακόμη μεγαλύτερες σκανταλιές κι αταξίες, κάνοντας το χωριό άνω κάτω. Όμως κανείς δεν περίμενε πως εκείνο τον αύγουστο ένα δωδεκάχρονο κορίτσι από την αθήνα θα προκαλούσε τις αμερικάνες και θα έκανε τα πάντα για ν’ ανακαλύψει πώς χάθηκε πριν από χρόνιαμια κοπέλα. Διακοπές στο χωριό με τη γιαγιά. Κάτω από έναν ήλιο που καίει την πέτραχτίζονται παιδικές φιλίες, γιορτάζεται η ελευθερία και τολμηροί μικροί ντετέκτιβ αποκαλύπτουν μεγάλα μυστικ...
Οι γίγαντες, εκτός από τεράστιοι – που σημαίνει ότι μπορούν να σε πατήσουν κατά λάθος ή επίτηδες –, είναι και μάγοι. Καλούν τον άνεμο, δαμάζουν τη φωτιά και κάνουν τον αέρα συμπαγή. Έχουν εξημερώσει άγριους δράκους, φυτεύουν μεταλλικά δέντρα και μεταμορφώνουν τα χέρια τους σε εργαλεία και σκοινιά.
Ο Ρόρι, βέβαια, δεν είναι γίγαντας και δεν έχει ιδέα απ’ όλα αυτά. Είναι ένας οκτάχρονος Τρίφλινγκ, που ζει με τους φίλους του σε μια παραγκούπολη μέσα στην πόλη των γιγάντων, όπου περνούν τη μέρα τους παίζοντας. Πολλές φορές χρειάζεται να φτάνουν μέχρι το κέντρο της γιγαντούπο...
Ο Μανόλης, πιο πολύ από ο,τιδήποτε άλλο στον κόσμο, θέλει ένα τσίρκο ολόδικό του. Δεν είναι όμως καθόλου εύκολο! Όταν ζητάει από το φύλακα του ζωολογικού κήπου να του χαρίσει μια καμηλοπάρδαλη, μια καμήλα και μερικούς πιγκουϊνους, ο άκαρδος φύλακας αρνείται. Ο Μανόλης όμως δεν το βάζει κάτω. Παίρνει το δρόμο για την εξοχή, ελπίζοντας να βρει εκεί καμιά τίγρη ή έστω έναν ιπποπόταμο. Όσο και να ψάχνει όμως, ούτε τίγρη καταφέρνει να βρει, ούτε ιπποπόταμο! Περίλυπος, κάθεται στην άκρη του δρόμου και βάζει τα κλάματα. Και τότε απίστευτα, παράξενα και πρωτόγνωρα πλάσματα αρχίζουν...