Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Τα σχολεία έχουν ανοίξει, αλλά ο Δημήτρης θέλει να πηγαίνει τακτικά στο σπίτι της γιαγιάς. Του αρέσει να κάθεται στη βεράντα.
Το ίδιο αρέσει και στην Άννα, που επισκέπτεται τον παππού της στην απέναντι πολυκατοικία. Τα δύο παιδιά, μετά από τις διακοπές
στη βεράντα που έκαναν το προηγούμενο καλοκαίρι, συνεχίζουν την παρέα τους.
Μια μέρα όμως το σκυλάκι του κάτω διαμερίσματος εξαφανίζεται. Πού πήγε η Κούκι; Τι συνέβη; Κανείς δεν ξέρει.
Ή μήπως ξέρουν και δε λένε;… Η Άννα και ο Δημήτρης γίνονται ντετέκτιβ και προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο.
Ένα μυστήριο που ίσ...
Οι τελευταίες ζεστές μέρες του καλοκαιριού κυλούν μονότονα στο μικρό ψαροχώρι, ώσπου ο ψαράς εξαφανίζεται. Οι μεγάλοι τον αναζητούν κουβεντιάζοντας στην ακροθαλασσιά, ενώ ο μικρός μας ήρωας αναλαμβάνει δράση. Θα τα καταφέρει άραγε ο καλοκαιρινός ντετέκτιβ να βρει απάντηση στην απουσία του ψαρά; Σύμμαχός του στην αναζήτηση αυτή μία φωτογραφία και η μυστηριώδης μυρωδιά της κανέλας.
ΘΕΜΑ: ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ
Με εκπαιδευτικές δραστηριότητες και QR CODE με την αφήγηση της ιστορίας από τη συγγραφέα....
ΜΙΑ ΣΟΥΠΕΡ ΠΑΡΑΛΙΑ!
ΕΝΑ ΚΑΡΟ ΠΛΑΚΕΣ!
ΤΡΕΙΣ ΠΑΝΕΜΟΡΦΕΣ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΕΣ!
ΠΑΝΕΜΟΡΦΕΣ, ΑΛΛΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΕΣ!
ΠΩΣ; ΠΟΤΕ; ΓΙΑΤΙ;
Τα σχολεία έκλεισαν και το καλοκαίρι έφτασε για όλους. Σούπερ; Ντούπερ! Μαγιό, μάσκα, μπάλα και δρόμο για τις παραλίες. Για φοβερές πλάκες και τρομερές βουτιές στο Γλαροχώρι. Για ήλιο, θάλασσα και χαρά.
Χαρά; Χμ… Ναι… Δυστυχώς, όχι για όλους!
Οι φωτεινές μέρες σκοτεινιάζουν, όταν τα παιχνιδιάρικα κουτάβια της κατασκήνωσης εξαφανίζονται. Κάποιος τα έκλεψε; Κάποιος τα βασάνισε; Κάποιος τα σκότωσε; Τέρμα οι πλάκες, τα πράγματα γίνονται σοβαρά και ο...
Βγήκε στην αυλή απ’ την κουζίνα φέρνοντας μια πιατέλα γεμάτη ώς επάνω κουτσομούρα. Την είχε καλοτηγανίσει. Σκοντάφτει στο μαρμαράκι της πόρτας, πάρ’ τα όλα κάτω.
«Δε βαριέσαι», λέει στο λεπτό. «Ψι ψι ψι», έδωσε τα ψάρια στα γατιά.
Μέχρι να φάνε εκείνα, σκουπίζει το ίδιο τηγάνι, ανάβει το πετρογκάζ, βάζει το τηγάνι επάνω με φρέσκο λάδι. Περιμένει ένα λεπτό. Κόβει δυο σφιχτές ντομάτες κι ένα μεγάλο κρεμμύδι, τα ρίχνει μέσα. Συνεχίζει ρίχνοντας καμιά δεκαριά αβγά, ένα ένα. Το λάδι πιτσίλαγε, χάλαγε τον κόσμο. Τρίβει φέτα αποπάνω. Ρίγανη, πιπέρι. Χωρίς κουβέντα κάτσ...
27 Οκτωβρίου 1940: θα τη θυμάται αυτή τη μέρα ο Πέτρος γιατί πέθανε το τριζόνι του.
Θα τη θυμάται γιατί την επομένη ακούει τη φωνή της μητέρας του να λέει: "Σήκω... έγινε πόλεμος. δεν ακούς τις σειρήνες;"
Όταν οι Ιταλοί έφτασαν στο κατώφλι της Ελλάδας, ο Πέτρος ήταν εννιά χρονών, είχε μια χελώνα για κατοικίδιο, αγαπούσε με πάθος τις αμερικάνικες ταινίες και γνώριζε τον πόλεμο μόνο μέσα από τα βιβλία. Τώρα όμως τον βιώνει κάθε μέρα, μαζί με τους γονείς του, τον παππού του και τη μεγαλύτερη αδελφή του, την Αντιγόνη, αρχίζοντας έναν μεγάλο περίπατο - μια βόλτα στην Αθήνα της Κ...