Σύγχρονη Λογοτεχνία

O γέρο Μανωλάκης είχε περάσει μικρός χτικιό κι η φωνή του στη δίνη των χρόνων είχε εξασθενήσει. Τα λόγια του έβγαιναν από το πανωλαίμι του αδύναμα, τάπαιρνε ο αγέρας και τα σκόρπιζε πριν ακουστούν. Ρώταγε τον παραγιό του που τον βόηθαγε στ' όργωμα: ''Τι χαμπάγια Λεφτεάκη;'' Καλά καλά δεν πρόφερε ούτε το ρο κι η άρθρωσή του ήταν χαλαρή, αδύνατο ο Λεφτέρης να καταλάβει τα λόγια του γέρου. Αφουγκραζόταν μόνο ένα ξερό σφύριγμα όμοιο οχιάς πριν ριχτεί στο θύμα. Από διαίσθηση ρίσκαρε ένα ''καλά είμαι μπάρμπα''. Τότε ο γέρο Μανωλάκης χαμογελούσε διάπλατα κι ύστερα ξερόβηχε βάνοντα...

Φιλιώ, Στέφανος, Αλέξανδρος, Αγνή: Τέσσερα πρόσωπα που η μοίρα τα χτυπά αλύπητα, στερώντάς τους και τις πιο μικρές, αυτονόητες καθημερινές χαρές. Κι ενώ οι τρεις πρώτοι αφήνονται έρμαια στα χέρια της, να τους παρασύρει και να οδηγήσει τη ζωή τους όπου εκείνη επιθυμεί, η Αγνή τολμά να αντισταθεί και να πολεμήσει ενάντια στη μοίρα, διεκδικώντας το δικαίωμά της στην ευτυχία. Ο δρόμος της δε θα είναι εύκολος. Πολλές φορές θα λυγίσει και θα νιώσει ότι χάνει τη μάχη... για να κερδίσει μια στάλα ουρανό. Στο τέλος όμως θα λάβει το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να προσφέρει ο...