Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα θα βρείτε πλούσια συλλογή σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας. Ανακαλύψτε όλα τα σύγχρονα ελληνικά μυθιστορήματα και τα συγγραφικά διαμάντια της ελληνικής λογοτεχνίας που πρέπει να διαβάσετε. Εξερευνήστε τον κόσμο των χαρακτήρων, των συναισθημάτων και των απροσδόκητων συναντήσεων μέσα από τα εκπληκτικά μυθιστορήματα. Αναζητήστε τα καλύτερα ελληνικά μυθιστορήματα αγάπης, ταξιδέψτε με την ταξιδιωτική λογοτεχνία και ανατριχιάστε με τη συναρπαστική λογοτεχνία φαντασίας-τρόμου.
Στην Ελλάδα των ετών 1917-1920, ο Αλέξανδρος Α΄, Βασιλιάς των Ελλήνων παρά τη θέλησή του, φανατικός αυτοκινητιστής, δεινός σπόρτσμαν και παθιασμένος μηχανολόγος, συνδέεται φιλικά με έναν ιταλοτραφή φουτουριστή ποιητή και επίδοξο κοινωνικό επαναστάτη, που ταλαντεύεται αμήχανα ανάμεσα σε δύο αντιθετικούς τρόπους ύπαρξης: την ειρωνική και την ηρωική στάση ζωής. Η αναπάντεχη αυτή φιλία, που σφυρηλατείται στο περιβάλλον του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, της Οκτωβριανής Επανάστασης και της Εκστρατείας της Ουκρανίας, εκβάλλει σε ανήκουστες περιπέτειες των δύο ηρώων και των συντρόφων τους...
Σμύρνη, Δεκέμβρης του 1918, λίγο μετά το τέλος του Μεγάλου Πολέμου. Το χρονικό της πόλης και η ζωή μιας νέας γυναίκας ξετυλίγονται σαν δυο κουβάρια σιγά-σιγά. Πόσο μοιραία θα αποδειχτεί η ύπαρξη ενός άνδρα, που καθορίζει την τύχη της κοπέλας, ενώ ταυτόχρονα παλεύει για την επιβίωση της πατρίδας του;
Τέσσερα χρόνια μετά, λάθη και προδοσίες θα οδηγήσουν τη Σμύρνη στο τραγικό της τέλος, με αποκορύφωμα τη φοβερή φωτιά του Σεπτέμβρη. Θα ακολουθήσει και ο έρωτας της νεαρής γυναίκας παράλληλη πορεία ή θα καταφέρει παρ’ ελπίδα να επιζήσει ανάμεσα στις φλόγες;...
Χάρη στη διπλή μορφή του μυθιστορήματος, ταξιδιωτικό στυλ και μνημοτεχνική μέθοδος, ο συγγραφέας μπόρεσε να αφήσει τους τρεις ναυαγούς του ελεύθερους να τρέξουν στο άγνωστο νησί, να έρθουν αντιμέτωποι με τη φύση και με τους εαυτούς τους, και να γνωρίσουν τους Αριόι... Όπως ο Μιχάλης, ο Αντώνης και ο Γαβρήλος, έτσι και ο συγγραφέας συνάντησε τυχαία τη χαμένη κάστα της Πολυνησίας, την επίλεκτη ομάδα των θεατρίνων που περιέπλεαν τον Ειρηνικό οργανώνοντας μεγάλα μουσικά και θρησκευτικά γλέντια που κατέληγαν πάντοτε σε ερωτικά όργια. Οι Αριόι εξαφανίστηκαν περί τα μέσα του 19ου ...
O Κίμων Αλεξανδρίδης και ο Σπύρος Μελισσάς δυο άνθρωποι διαφορετικών γενεών, θα γνωριστούν τυχαία, από μια ιδιοτροπία της τύχης. Θα γυρίσουν πίσω τις σελίδες της ζωής τους στα μεγάλα κενά που τους άφησαν ανεκπλήρωτοι έρωτες, θα ξαναζήσουν τα τρελά παιχνίδια της μοίρας, θα βρεθούν αντιμέτωποι με τα φαντάσματα μιας άλλης εποχής που στοίχειωσαν την ψυχή τους. Κοινά φαντάσματα… Θα φτάσουν μοιραία σε τρομερές αλήθειες που κρύφτηκαν κάτω από τις σάλπιγγες του πολέμου, και στο μεγάλο ζητούμενο: τη λύτρωση, τη δικαίωση και την Αγάπη.
Ένας «κοριός» στο μαξιλάρι του προέδρου θα γίνε...
Τη ρώτησε μόνο για τις σημύδες που είδε στο όνειρό του. Τί να σήμαιναν;
Είχε περάσει κιόλας μια εβδομάδα από τότε που έφυγε με το τρένο ο αδελφός Ευγένιος, και οι ρυθμοί στο μοναστήρι
επανήλθαν στο κανονικό. Το κανονικό είχε φθάσει να είναι μια ντουζίνα μοναχοί και «μοναχοί» που συμβίωναν αναγκαστικά
με έναν Ρώσο, μια Ρωσίδα, έναν Πολωνό, όλοι τους λιποτάκτες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έναν άλλο Ρώσο κι έναν Ελληνογάλλο,
δραπέτες από στρατόπεδα, και μια Γερμανορωσίδα χήρα που ακολουθούσε τον έναν δραπέτη. Όλο αυτό ήταν το «κανονικό»
που το αναστάτωσε για λίγο...
Η Ευγενία δεν χρειάστηκε ποτέ να αναλωθεί στον αγώνα της επιβίωσης ή σε ρομαντικές εξαρτήσεις. Η νεαρή αρχιτέκτων,
απαλλαγμένη από υποχρεώσεις, επιδίδεται σε αυτοσχέδιες περιπέτειες, εντός και εκτός συνόρων, αναζητώντας υλικό
για να συνθέσει την κοσμοθεωρία της: το τέλειο κτήριο, το τέλειο πιάνο, τον τέλειο άνθρωπο. Με οδηγό την επιστήμη και
την τέχνη ωθείται σε μια επικίνδυνη κατάδυση προς τον πυρήνα της ύπαρξης. Η επιβίωση μέσα σ’ αυτό το υπαρξιακό ναρκοπέδιο
δεν είναι εύκολη, ούτε και η κάθαρση εγγυημένη. Αλλά η Ευγενία δεν θα σταματήσει αν δεν φτάσει στο τελ...
Της καληνύχτας τα φιλιά της Λουίζας και του Γιώργου, της Αντιγόνης και του Ιεροκλή, του Σωτήρη και της Ελένης είναι τα φιλιά του έρωτα. Αυτού του έρωτα που μεταμορφώνει τους ήρωες του βιβλίου σε ικέτες μιας ευτυχίας που κάποιες στιγμές την αγγίζουν, για να την προσπεράσουν πάλι.
Όμως η κάθε στιγμή μπορεί να αποδειχθεί μοιραία...
Μέσα στους παγωμένους διαδρόμους ενός παλιού κτηρίου ένα μεγάλο μυστικό κυκλοφορεί, που μόνο ένας το γνωρίζει. Όταν θα τελεστεί ένας φόνος ο ένοχος θα καταφέρει να παραμείνει ανώνυμος, μέχρι τη στιγμή της καταγγελίας και της αποκάλυψης.
Και μαζί...
H `Αννα στα δεκαοκτώ της εγκαταλείπει την επαρχία όπου μεγάλωσε κι έρχεται στην Αθήνα προσπαθώντας να ξεχάσει την δυσλειτουργική οικογένεια της και τα τραγικά γεγονότα που έζησε στην επαρχία κατά την διάρκεια της εφηβείας της. Γεμάτη πίκρα και νυκτερινούς εφιάλτες προσπαθεί να αλλάξει τον εαυτό της, να γυρίσει προς τα πίσω το ρολόι του χρόνου και να κάνει μια νέα αρχή. Στην πρωτεύουσα θα γνωρίσει τον γοητευτικό Ορφέα κι ενώ θα πιστέψει ότι εκείνος είναι πια το στήριγμά της, ο δρόμος της αγάπης που ανοίχτηκε μπροστά της θα την οδηγήσει στον γκρεμό. Με νύχια και με δό...
Κουκουλοφόροι, ένας αξιωματικός της Αντιτρομοκρατικής, ο ωραίος Πάρις που εμφανίζεται από το πουθενά, ένας κοντός εκβιαστής, η ιδιοκτήτρια της εταιρείας φυτικών καλλυντικών Ελίνα Ακριβοπούλου, η δημοσιογράφος Εύα Μαρκάτου...
...όλοι μπλεγμένοι σε μια υπόθεση εκβιασμού που κλιμακώνεται με την αποκάλυψη ένοχων φωτογραφιών του γαμπρού της οικογένειας Ακριβόπουλου με την εκρηκτική ξανθιά ερωμένη του...
Κι ύστερα κι ένας φόνος, το κερασάκι στην τούρτα...
Η έρευνα για τη διαλεύκανση της στυγνή δολοφονίας ενός διεφθαρμένου αστυνομικού με έναν χρυσελεφάντινο χαρτοκόπτη γίνεται ...
Δεκαετία του ’30, Γιάννενα, μαγευτικά και μυστηριώδη. Δυο νεαρά παιδιά, η Μαργαρίτα και ο Μιχάλης, θα συναντηθούν σε ένα φύσημα της Μοίρας και το τυχαίο αντάμωμά τους θα στραγγίξει την ανάσα από την ψυχή τους και το αίμα από τα κορμιά τους, παρασύροντας μαζί και όσους τους περιβάλλουν, συνθέτοντας ένα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ...
Μυστικά κρυμμένα κάτω από μαξιλάρια
ποτισμένα με δάκρυα.
Μυστικά που πνίγηκαν στα στήθη των
ακούσιων πρωταγωνιστών τους.
Μυστικά που και τα ίδια ντράπηκαν που έλαβαν χώρα.
Μυστικά που σύρθηκαν από τα σοκάκια του
Κάστρου ως τις όχθες της Λίμνη...
...Λίγο πριν κλείσει το κανάλι ο διευθυντής έκανε κοντινά πλάνα και ζουμ σε όλους τους συνεργάτες του. Υπήρχε μια διάχυτη συγκίνηση, μια νοσταλγία για τις καλές ’μέρες, γιατα νιάτα μας που αφυδατώθηκαν στα πεζοδρόμια και στα μοντάζ,για τις πολιτικές αναλύσεις του μεσημεριού, για τις πλάκες καιγια τα πειράγματα ιδίως τις Κυριακές που είχε ντέρμπι... Ο διευθυντής με στρίμωξε στη γωνία και μου τά ’ψαλε:
«Θα μπορούσες να είχες κάνει πιο δυνατή καριέρα! Ήσουνλίγο στον κόσμο του Μάλμπορο... Τί θα κάνεις τώρα χωρίς τοκανάλι; Θα πάθεις κατάθλιψη. Θα βαρεθείς! Να βρεις γκόμενο,...
"""Τα τελευταία είκοσι χρόνια και βάλε ο Παναγής τα 'χε ζήσει καταγής. Μες στο μούρκι του παππού του στον Λειμώνα, μια κοιλάδα εύφορη, στο ξεψύχισμα του ποταμού, δίπλα στη θάλασσα, μακριά απ' τον κόσμο, μια ώρα δρόμος μέσα απ' τα βουνά η πιο κοντινή πόλη, είκοσι λεφτά ποδαρόδρομος το διπλανό χωριό, εκεί πέρασε όλα τα παιδικά του καλοκαίρια, μα και Χριστουγεννόσκολα και Πάσχα κάθε χρόνο εκεί ήτανε, μέσα σ' εκείνο το μούρκι που 'χε στο έμπα του έναν δρυ, θεριό αλάκερο, με τις κλαδούρες του να διαφεντεύουνε αθρώπους και ζωντανά από κάτω...""...
"Στις μικρές αυτές ιστορίες που διατρεχουν πάνω από μισό αιώνα, από το μεσοπόλεμο μέχρι τη δεκαετία του ΄90, σκοντάφτει κανείς σε ανθρώπινα πάθη και δοκιμασίες της ζωής, έρωτες και απογοητεύσεις, πόνο αλλά και ελπίδα που, μαζί με την πίστη, κρατά εντέλει όρθιους τους ανθρώπους στα πόδια τους....
"Ήξερε ο Νικολής πως ο καπετάνιος δεν είχε ιδέα από στεριανές μηχανές, από τροχοφόρα, μονάχα με άξονες και προπέλες έκανε τις δουλειές του πενηνταπέντε χρόνια τώρα, από τα δώδεκα του μέσα στο γριγρί, μες στο Ανάργυρος, μες στο Ιωάννης, ύστερα σ' έναν μπάτη εξάμετρο και τα τελευταία σαράντα στο Δεσποινιώ που απόμεινε η μόνη του παρηγοριά στη ζωή, μαζί ταξιδεύανε με όλους τους καιρούς, αβύθιστο σκαρί το Δεσποινιώ, όχι σαν τα τσόφλια τα καινούρια, όργωνε το Αιγαίο και το Ικαρία, οχτώ και δέκα ώρες δρόμο από το αγκυροβόλι του για να ρίξει τα παραγάδια, ο Πέτρος τρόμαζε και μόνο...
