Σύγχρονη Λογοτεχνία

Στον κήπο της βίλας του εφοπλιστή Αδάμαντα Αδαμαντίου, όπου όλοι οι παρευρισκόμενοι έχουν εκβιαστεί ή ταπεινωθεί σαν δούλοι σε φυτείες από τον οικοδεσπότη, το πολυσυζητημένο ραγού έχει σερβιριστεί σ’ ένα καλοστρωμένο με αραχνοΰφαντο λευκό τραπεζομάντιλο τραπέζι. Οι δύο δεν αγγίζουν ούτε καν το πιάτο τους και μία δεν πίνει ούτε γουλιά απ’ το κρασί της. Τα βλέμματα όσων κάθονται στο τραπέζι κοιτούν με μίσος τον εφοπλιστή, αλλά και με φανερή αηδία τον διπλανό τους, συμπεριλαμβανομένου και του υπηρετικού προσω-πικού που πηγαινοέρχεται. Ώσπου ο Αδάμαντας Αδαμάντιος, μασώντας ίσω...

"Ξέχνα ότι ήξερες ως τώρα!...

"Άνθρωποι... Άνθρωποι πολλοί... Πολλά κορμιά, πολλές ψυχές, πολύς πόνος, δάκρυα, γέλια, όνειρα, αγκαλιές, φιλιά, ιδρώτας κι αγωνία....