Σύγχρονη Λογοτεχνία

Τη δεκαετία του ’70, η Ισμήνη, μια γυναίκα που ανήκει στην ελίτ της αθηναϊκής κοινωνίας, με όπλο τη σκοτεινή πλευρά της ψυχής της, καταστρέφει όποιον απειλεί τον γάμο της. Η Αρετή, η καμαριέρα της Ισμήνης, κρυφά ερωτευμένη με το αφεντικό της, πρέπει να αντιμετωπίσει μια θανάσιμη παγίδα που έχει στηθεί για εκείνη. Χρόνια μετά, οι δραματικές εξελίξεις στο ερωτικό τρίγωνο της Αθήνας σφραγίζουν τη ζωή του ανυποψίαστου Φίλιππου στην άλλη άκρη της Ελλάδας. Το πλήρωμα του χρόνου όμως θα φτάσει. Αποκαλύψεις ανασκαλεύουν το πυρωμένο παρελθόν και η φωτιά αρχίζει να φουντώνει. Μήπως ...

Η ιστορία ενός ανθρώπου που επιθυμούσε να γίνει τραγουδιστής. Όμως, σ’ ένα κρίσιμο σταυροδρόμι της ζωής, η ίδια η μοίρα, μ’ έναν παράξενο τρόπο, τον επιλέγει να γίνει ιερέας. Χάνει την αγάπη τραγικά κι αναγκάζεται να βιώσει έναν γάμο συμβιβασμού για να μπορέσει να χειροτονηθεί. Ο Γιάννης γίνεται ένας εντελώς εναλλακτικός ιερέας, που βρίσκεται πάντα κοντά στις χαρές και στις πίκρες των ανθρώπων της ενορίας του κι όχι μόνο. Αγαπιέται πολύ απ’ το ποίμνιό του, που τον υποστηρίζει και τον υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια. Το ξεκίνημα και η πορεία του στην ιεροσύνη εξελίσσο...

Ανατολή το όνομά μου, γεμάτο ζωή και φως. Μαλλιά σαν ηλιαχτίδες, μάτια τρομαγμένα κοιτάζουν το χθες. Φόβοι σαλεύουν το μυαλό. Κουκούλι τυλιγμένο το εγώ μου, κρύβεται στα έγκατα της ψυχής μου. Μοίρα μέσα από θάνατο και γέννα. Αγάπες και λάθη που εκδικούνται. Ντυμένη φλόγα και μετάξι παίρνω τη δερμάτινη βαρκούλα και ταξιδεύω ως τη Θράκη. Στο παλιό αρχοντικό περιμένουν η Ευδοκία, η Σμαρώ και η Σουλτάνα. Δύσκολο το αντάμωμα, μεταξοσκώληκες ανάμεσά μας... Αργά αργά τυλίγουν στο νήμα τους ιστορίες, σκάνδαλα, μίση και προσδοκίες. Αράζω τη βαρκούλα στην αγκαλιά του Ρήγα...

Τι θα μπορούσε άραγε να συμβεί, αν οι άνθρωποι σταματούσαν να μιλούν και επικοινωνούσαν μόνο μέσα από τις οθόνες τους; Η προδιαγεγραμμένη και ήσυχη ζωή της Άμπερ διαταράσσεται από την εμφάνιση ενός παράξενου άντρα. Το πρώτο κομμάτι του ντόμινο πέφτει και παρασύρει στον διάβα του όλα όσα θεωρούσε δεδομένα: πρόσωπα, αλήθειες, σχέσεις. Ως τότε, παρά την έμφυτη περιέργειά της, κατάφερνε να συμμορφώνεται με όσα προστάζει η κοινωνία της: να μην παίρνει τα μάτια από την οθόνη του κινητού της, να μη μιλά, αλλά να εκφράζει μόνο γραπτά όσα θέλει να πει και, πάνω από όλα, να φροντί...