Σύγχρονη Λογοτεχνία

Προσωπικά η σχέση μου με τη νοσταλγία μένει σχέση στενή, αλλά και επίφοβη μια και σε κατακρατά στο ανικανοποίητο. Το θετικό είναι ότι επειδή ακριβώς οι νοσταλγίες για τα γεγονότα και κυρίως για τα πρόσωπα που πέρασαν αλλά δεν προσπέρασαν απ΄τη ζωή μου, έχουν μαγεία, μαγεία φωτεινή ή σκοτεινή, με εμπνέουν. Εκ των υστέρων αναδείχνουν τη ζωή περισσότερο ενδιαφέρουσα, ποιητική, θεατρική, ελκυστική, με κρυμμένα νοήματα και σύμβολα, και μ’ αυτό που λέει ο ποιητής,”το παρ΄ολίγο να συμβεί”, πλησίον. Μου θερμαίνουν την ανάγκη να περιγράψω όσα συνέβησαν για να τα ξαναζώ, να τα διαιω...

Πώς εγκλωβίζονται οι λέξεις σε λόγια ανείπωτα; Πώς κρύβονται τα αισθήματα πίσω από στιγμές κλεμμένες; Πώς μια γυναίκα αντέχει να μοιράζεται τον άντρα που ερωτεύτηκε; Ποιος φόβος κρατά τρεις ανθρώπους εγκλωβισμένους σε μια σχέση; Δύο γυναίκες που ερωτεύτηκαν τον ίδιο άντρα κι ένας άντρας που πίστεψε πως θα μπορούσε να τις κάνει και τις δυο ευτυχισμένες. Η Μελίνα, ο Νικόλας και η Κάλια συναντιούνται στο σταυροδρόμι του έρωτα. Αφήνουν τον φόβο, τον θυμό και τον εγωισμό τους, την ανασφάλεια και τις πληγές που ο καθένας κουβαλά, να γίνουν η πυξίδα τους σ’ αυτό το ταξ...

"Η ζωή παίρνει το νόημά της, όσο κι αν αυτό φαίνεται εκ πρώτης όψεως αντιφατικό, από τις ακραίες αντιθέσεις της... Ο θάνατος είναι ο μέγιστος φωτοδότης της... Η ομορφιά δίχως τη μεγαλύτερη αδελφή της, την ασχήμια, δεν θα είλκυε κανέναν... Ποιός άνθρωπος θα επιθυμούσε αν αποκτήσει πλούτη, αν δεν υπήρχαν εκείνοι που θα τα ζήλευαν και δεν θα μπορούσαν να τα αποκτήσουν?... Τα γέλια υπενθυμίζουνν πως κάπου, πολύ κοντά παραμονεύουν τα δάκρυα... Τι αφόρητη πλήξη θα μας προκαλούσαν οι επιτυχίες, δίχως τα νεκροταφεία των χαμένων αγώνων, των ανεκπλήρωτων προσδοκιών... Η αθανασία θα ...

Έρωτας - θάνατος μια ανάσα δρόμος... Κι ανάμεσά τους ο φόβος. Αλήθεια, υπάρχει άνθρωπος που να φοβάται πιο πολύ τον έρωτα από το θάνατο; Μα φυσικά! Ο Πάρης είναι ένας απ' αυτούς. Φανατικός εργένης, αλλεργικός με τις σχέσεις που σε πνίγουν, μοναχικός και ιδιόρρυθμος. Και ξαφνικά μπαίνει στη ζωή του η ’ννα. Μια γυναίκα γεμάτη συναίσθημα και αυθορμητισμό. Μια γυναίκα θάλασσα, που άλλοτε θα τον δρόσιζε κι άλλοτε θα τον έπνιγε με τον έρωτά της. Μια γυναίκα απαγορευμένη, αφού ήταν παντρεμένη με παιδιά. Η συνάντησή τους κι ο δυνατός έρωτας που βίωσαν, έμμελε να γίνει η αρχή ...