Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα θα βρείτε πλούσια συλλογή σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας. Ανακαλύψτε όλα τα σύγχρονα ελληνικά μυθιστορήματα και τα συγγραφικά διαμάντια της ελληνικής λογοτεχνίας που πρέπει να διαβάσετε. Εξερευνήστε τον κόσμο των χαρακτήρων, των συναισθημάτων και των απροσδόκητων συναντήσεων μέσα από τα εκπληκτικά μυθιστορήματα. Αναζητήστε τα καλύτερα ελληνικά μυθιστορήματα αγάπης, ταξιδέψτε με την ταξιδιωτική λογοτεχνία και ανατριχιάστε με τη συναρπαστική λογοτεχνία φαντασίας-τρόμου.
Ο χρόνος κύλησε σαν το ποτάμι.
Είκοσι χρόνια μετά, το σπίτι δίπλα του κρατάει το πιο πικρό του ποτήρι για τις πέντε γυναίκες του. Το τέλος μιας εποχής πλησιάζει.
Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι. Πάντα εκεί για τη Θεοδώρα, τις πέντε κόρες της και τα παιδιά τους. Ορκίστηκαν να μη φύγουν ποτέ ξανά. Να μη χωρίσουν. Ν’ αντιμετωπίσουν ενωμένες τις προκλήσεις. Δεν μπόρεσαν να κρατήσουν τις υποσχέσεις τους…
Είκοσι χρόνια μετά το ποτάμι τιμωρεί ή διδάσκει;
Κυλάει τα νερά του αμέτοχο σε χαρές και λύπες και θαυμάζει το σπίτι που παραμένει όρθιο… Για πόσο ακόμα;...
Ήμουν ερωτευμένη με δύο άντρες. Τους ήθελα και τους δύο.
Ο Αλέξης ξύπνησε μέσα μου το πάθος. Άγρια θύελλα ήταν, με συγκλόνιζε, με έσπρωχνε να νιώσω με όλο μου το είναι.
Ο Λουκάς ήταν το λιμάνι που λαχταρούσα, η γαλήνη, η στοργή. Μούλιαζα στην αγάπη κοντά του.
Έζησα δυο νύχτες έρωτα.
Με τους δύο άντρες της ζωής μου.
Ήταν ανάγκη να διαλέξω ανάμεσά τους.
Και γρήγορα μάλιστα.
Τι έπρεπε να κάνω;
Η ιστορία μιας οικογένειας από τα χρόνια του πολέμου ως σήμερα. Η ιστορία μιας σπάνιας φιλίας που άντεξε στον χρόνο. Δυο νύχτες έρωτα που οδηγούν σε επιλογές ζωής.
Γιατί η αγάπη δεν ...
«Σε θέλω δικό μου. Δεν αντέχω πια να σε μοιράζομαι. Προτιμώ να μη σε έχω καθόλου αν δεν ανήκεις μόνο σε εμένα».
Ο τόνος ήταν απολογητικός, η φράση απλή και χιλιοειπωμένη. Όμως καμία δεν είχε τολμήσει να του το πει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Αλλά του το είπε. Εκείνη. Το κορίτσι με το σαλιγκάρι.
Έφτασε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού από το Λονδίνο στις 26 Μαρτίου του 1969. Έφτασε κρατώντας στη χούφτα της ένα μικρό, πληγωμένο σαλιγκάρι. Και από εκεί, πάντα με το μικρό σαλιγκάρι προστατευμένο στην κλειστή παλάμη της, πήγε στα Μάταλα. Εκεί όπου της είχαν υποσχεθεί ότι βρισκόταν ο πα...
