Σύγχρονη Λογοτεχνία

Σμύρνη, Δεκέμβρης του 1918, λίγο μετά το τέλος του Μεγάλου Πολέμου. Το χρονικό της πόλης και η ζωή μιας νέας γυναίκας ξετυλίγονται σαν δυο κουβάρια σιγά-σιγά. Πόσο μοιραία θα αποδειχτεί η ύπαρξη ενός άνδρα, που καθορίζει την τύχη της κοπέλας, ενώ ταυτόχρονα παλεύει για την επιβίωση της πατρίδας του; Τέσσερα χρόνια μετά, λάθη και προδοσίες θα οδηγήσουν τη Σμύρνη στο τραγικό της τέλος, με αποκορύφωμα τη φοβερή φωτιά του Σεπτέμβρη. Θα ακολουθήσει και ο έρωτας της νεαρής γυναίκας παράλληλη πορεία ή θα καταφέρει παρ’ ελπίδα να επιζήσει ανάμεσα στις φλόγες;...

Ισμήνη, Βερόνικα, Μάρθα, Ουρανία... κορίτσια που μεγαλώνουν στο οικοτροφείο «Ίκαρος», σε μια Ελλάδα μεταπολεμική, τραυματισμένη... Η Ισμήνη, παραιτημένη ως την ωριμότητα, αρχίζει να αναγνωρίζει τις ανασφάλειές της και να έρχεται αντιμέτωπη μ’ αυτές. Η Βερόνικα θωπεύει τους ξεχασμένους στόχους της και αποφασίζει να τους κυνηγήσει αδίστακτα. Η Μάρθα βλέπει με απορία μια φάρσα της να γίνεται η ίδια η μοίρα της. Η Ουρανία, γεμάτη από ενοχές που γέννησε μέσα της ο φθόνος, παλεύει στην υπόλοιπη ζωή της για να εξιλεωθεί. Και ...

«Παιδί μου, θα σ’ τα πω όλα. Όσες σελίδες κι αν χρειαστεί να σου γράψω, αποφάσισα πως μέχρι τα μεσάνυχτα θα σ’ τα έχω αποτυπώσει όλα εδώ. Κάνε κουράγιο για να τ’ αντέξεις. Πληρώσατε τα εγκλήματά μας. Εμείς όμως τα πληρώσαμε με τα νιάτα μας. Μη νομίζεις πως γλιτώσαμε. Κι εγώ κι εκείνη μείναμε σ’ έναν γάμο που δεν θέλαμε ή που δεν μας ήθελε. Ίδιο αποτέλεσμα. Ισόπαλες μοίρες». Το πρώτο φιλί που αντάλλαξαν η Ρεγγίνα και ο Πέτρος έμοιαζε με αντίο. Καταδικασμένοι απ’ την αρχή να πληρώνουν αμαρτίες μητρικές, πάλευαν ν’ αλλάξουν τη μοίρα τους και να ενώσουν τις ζωές τους. Δύ...

Ο Νικήτας Δεσποτίδης, πετυχημένος δικηγόρος της Αθήνας, αποφασίζει να γυρίσει ύστερα από πολλά χρόνια στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Αμοργό. Στο πέρασμά του αυτό θα συναντήσει όλες τις παιδικές του μνήμες, τους ανθρώπους, τις εικόνες και τα αρώματα από την πατρίδα του και τα νεανικά του χρόνια. Παράλληλα όμως θα βρεθεί αντιμέτωπος με τη σκέψη και τη νοσταλγία της πρώτης του αγάπης. Είναι όμως μόνο η σκέψη και η νοσταλγία, ή μήπως η πρώτη αυτή αγάπη είναι ζωντανή και παρούσα, έτοιμη να του θυμίσει τα όσα αγνά και πολύτιμα αρνήθηκε για χάρη μιας «πετυχημένης» ζωής και καριέρ...

Την βάπτισαν Μαρία. Όμως το όνομα της καρδιάς της ήταν άλλο: Μάικα. Μάικα, που στη γλώσσα των Πομάκων σημαίνει «μάνα». Όνομα που η ίδια το επέλεξε, θαρρείς από μια εσωτερική διαίσθηση… χωρίς να γνωρίζει πως λίγα χρόνια μετά, ο ίδιος ο Έρωτας θα της στερούσε το δικαίωμα να φέρει στον κόσμο δικά της παιδιά, αφήνοντάς την με την κοιλιά άδεια, την ψυχή κενή και μ’ ένα κουκλάκι, πιστό αντίγραφο μωρού, από αυτά που κάποιοι άνθρωποι συλλέγουν και ζουν μαζί τους σαν να είναι αληθινά, στην αγκαλιά της... Ο Νικήτας Ρενιέρης, ένας άνδρας ωραίος, ισχυρός, που μοιάζει να τα έχει...

Η Λευκή γεννιέται χλωμή κι ετοιμοθάνατη στην αρβανίτικη οθωμανοκρατούμενη κωμόπολη Μανδρίτσα της Δυτικής Θράκης λίγο πριν τον επιθανάτιο ρόγχο του 19ου αιώνα. Την σώζει από βέβαιο θάνατο ο δεκατριάχρονος γείτονάς της Αντζελής, βουτώντας την αντί για αεροβάπτισμα στο αναζωογονητικό νερό του ποταμού Κιζίλ Ντερέ που περνά δίπλα από την κώμη. Μεγαλώνοντας, παρά την εύθραυστη ιδιοσυγκρασία της, είναι προικισμένη με έμφυτη ενόραση και σώζει τους συγχωριανούς της από απανωτές καταστροφές, εξοντώνοντας με τον δικό της τρόπο μοχθηρούς Νεότουρκους και διαβόητους κομιτατζήδες. ...