Νεοελληνική Λογοτεχνία

Το «Άκου το λιοντάρι» είναι το πορτρέτο μιας αθηναϊκής οικογένειας. Η ιστορία των Λεοντάρηδων μοιάζει με την ιστορία της γειτονιάς τους, της Φωκίωνος Νέγρη, που στη δεκαετία του 1960 και του 1970 ήταν γνωστή με το όνομα Βία Βένετο. Αργότερα, όλα πήγαν στραβά, σχεδόν όλα: οι Λεοντάρηδες χωρίστηκαν σε εχθρικές φατρίες και είχαν το μερίδιό τους σε πόνο, αρρώστια, λάθη κι απογοήτευση. Η Φωκίωνος Νέγρη παρήκμασε μαζί με τους Λεοντάρηδες. Σ’ αυτό το μυθιστόρημα, ο αιφνίδιος θάνατος του Ηλία φέρνει στη μνήμη των επιζώντων μια γιορταστική παιδική ηλικία –στο κέντρο της πόλης και μέ...

Τα μικρά αφηγήματα του Καραγάτση περιέχουν τοπία ανθρώπινης κατάντιας, κοινωνικής ασχήμιας, αισθησιακής βιαιότητας, φαντασιακού παραληρήματος, φυσιοκρατικού αναβρασμού και απόκρυφης αυτοβιογραφικής καταγραφής. Είναι ιστορίες αποτυχίας αλλά και συνακόλουθες εξιλέωσης. Ο Καραγάτσης είναι ένας διχασμένος. Και σαν διχασμένος σκύβει, αρπάζει και φιλά το κανελί πανωφόρι. Αυτό το ύφασμα που απορροφά και μεταμορφώνει την αντίφαση της ζωής. Σε τίμιο κράμα αμαρτίας και αγιοσύνης....

"Οι ""Λησταί στα πρόθυρα των Αθηνών"" είναι ένα άρτιο υφολογικά και αφηγηματικά έργο. Η δράση του είναι συνεχής, η πλοκή κάνει τον αναγνώστη να το διαβάζει απνευστί, η ατμόσφαιρά του είναι αποδομένη με τον πιο πειστικό, λογοτεχνικά, τρόπο. Ένα λογοτεχνικό κόσμημα. Τα μηνύματά του είναι αρκετά σαφή. Η αμφισβήτησή του Μ. Καραγάτση προς τις πολιτικές δυνάμεις μεταφράζει τις απόψεις του για το κράτος και τους πολιτικούς της δημοκρατίας, τους οποίους υπαινίσσεται αδύνατους και επιρρεπείς στην μικροπολιτική. Αποδίδοντας τη ληστεία στην έλλειψη δυνατού κράτους, και μάλιστα δυνατής...