Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Στο hartorama.gr θα βρείτε τα καλύτερα ελληνικά ιστορικά μυθιστορήματα και δοκίμια, είτε βραβευμένα είτε μη. Αφεθείτε στη μαγεία της ιστορικής αναπαράστασης και ταξιδέψτε σε διαφορετικές εποχές και κουλτούρες μέσα από συναρπαστικές ιστορίες. Αναζητήστε τα πιο συναρπαστικά γεγονότα και προσωπικότητες της ιστορίας, απολαύστε λεπτομερείς αναπαραστάσεις και διεισδύστε στην καρδιά των χαρακτήρων. Εκτός από ιστορικά μυθιστορήματα και δοκίμια, στο Hartorama θα βρείτε επίσης σύγχρονα ελληνικά μυθιστορήματα, ταξιδιωτική λογοτεχία, καθώς και βιβλία φαντασίας και τρόμου.
Το βιβλίο περιλαμβάνει κείμενα τα οποία χρωματίζονται από το παράδοξο, το παιγνιώδες, το παράξενο, το χιουμοριστικό, το πνευματώδες, που φωτίζουν, ωστόσο, με έναν ιδιαίτερο τρόπο την αρχαία ελληνική ζωή και κοινωνία. Με τα παραπάνω συνυφαίνονται κείμενα σχετικά με μεγάλα επιτεύγματα των προγόνων μας, όπως η φιλοσοφική και πολιτική σκέψη, η επιστημονική τους δραστηριότητα, τα γράμματα και οι τέχνες, η οργάνωση της εκπαίδευσης κ.λπ. και αρθρώνονται στις εξής ενότητες:
Ελληνική Μυθολογία - Προϊστορία
Θρησκεία και Μαντεία
Ηγετικές προσωπικότητες
Τυραννία και Τύρα...
"Άρτα 1854. Τουρκοκρατία. Δύο αγόρια γεννιούνται την ίδια νύχτα. Ένας Έλληνας και ένας Τούρκος που η μοίρα τους κάνει ομογάλακτους. Το μυθιστόρημα παρακολουθεί τη ζωή τους με φόντο την άγνωστη ιστορία της περιοχής. Ο Γιάννης Καλπούζος αναπαριστάνει με μοναδικό τρόπο μια ολόκληρη εποχή. Έλληνες, Τούρκοι, Εβραίοι, ο παππούς Ισμαήλ, η ""μικρή"" ακόμη Ελλάδα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο φανατικός Ντογάν, οι συγκρούσεις, οι επαναστάσεις, η συνύπαρξη, οι Απόκριες, το Ραμαζάνι, τα πρόσωπα και οι συνήθειες των κατοίκων των τριών φυλών, λαθρέμποροι, κολίγοι, τσιφλικάδες, ο πλούτος μ...
"Ένας έφηβος με άγνωστη καταγωγή και με το παράξενο όνομα ""Ρος"" μεγαλώνει σε ορφανοτροφείο ευνούχων στα Κρούσια της Μακεδονίας τον 13ο αιώνα, λίγα χρόνια μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους. Ανακαλύπτει σταδιακά έναν κόσμο όπου όλα είναι ρευστά και συγκεχυμένα, ενώ στο πέρασμά του ανάβει άσβεστα ερωτικά πάθη, που γίνονται συχνά θανατηφόρα....
"Bρισκόμαστε σε μια αποφασιστική στιγμή της Iστορίας. O πρώτος παγκόσμιος πόλεμος έχει μόλις τελειώσει. Eλληνικά στρατεύματα διεκδικούν την Aνατολία από τους Tούρκους. Kαι ο Σταύρος Tοπούζογλου -που είκοσι χρόνια πριν, για να γλιτώσει από την τουρκική καταπίεση, είχε διαφύγει στην Aμερική, όπου όμως είδε να διαψεύδεται το όνειρό του για τον αμερικάνικο τρόπο ζωής- αποβιβάζεται στη Mικρά Aσία με σκοπό να διεκδικήσει τα δικαιώματά του στη γενέτειρά του. Eδώ θα φτιάξει από την αρχή τη ζωή του και θα απαλλαγεί από το πάθος του για μια κομψή Aμερικανίδα, που είχε γίνει γι' αυτόν...
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΔΙΛΟΓΙΑΣ «ΣΚΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑΦΙ»
Στα χρόνια που το Πόρτο Λεόνε, όπως αποκαλούσαν οι Ενετοί τον Πειραιά, αρχίζει να αναδεικνύεται σ’ ένα από τα σηµαντικότερα λιµάνια της Μεσογείου, ο Αντώνης Βαµβακάς χτίζει µια αυτοκρατορία κάτω από την οποία, όπως ήταν η επιθυµία των γονιών του, στεγάζονται όλα τα µέλη της πολυπληθούς οικογένειας.
Για την επίτευξη του στόχου του να δηµιουργήσει το καλύτερο Ποτό στον κόσµο, δεν θα διστάσει να εκµεταλλευτεί όποιον µπορεί να του φανεί χρήσιµος, ούτε να θυσιάσει τις επιθυµίες και τα όνειρα της αφοσιωµένης συµµάχου...
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΔΙΛΟΓΙΑΣ «ΣΚΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑΦΙ»
Χρυσάφι ατόφιο που, κατά λάθος –αλλά μπορεί και εσκεμμένα–, μέσα του έπεσε λίγη σκουριά.
Το κόκκινο της σκουριάς τού έδωσε τη γλύκα, την πλάνη της αμαρτίας.
Και έτσι, καθώς τίποτα δεν υπάρχει ατόφιο, ούτε χρώμα ούτε χαρά, μα ούτε και λύπη, όλοι σταλάξαμε λίγη σκουριά στη ζωή μας.
Σκουριά και χρυσάφι είναι όλα.
Τα Ψαρά και η θυσία των κλεισμένων στο γενοβέζικο Κάστρο. Το ενετικό Νεγρεπόντε, η Χαλκίδα με τα «τρελά νερά», που είναι πια ελληνική. Ο Πειραιάς ανερχόμενο λιμάνι και εμπορικό κέντρο. Η Αθήνα, υπό τη...
Όσο κοινότοπο κι αν ακούγεται, δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό και να μην πω το αυτονόητο: Είναι πανέμορφη η Πόλη, είναι πανέμορφο το Πέρα. Βαρύ και ασήκωτο το φορτίο που κουβαλούν. Κάθε γωνιά τους έχει και μια ιστορία, κάθε στενό τους έχει το δικό του μυστικό.
Εδώ και αιώνες γράφτηκαν, γράφονται και θα γράφονται διθύραμβοι για το κάλλος της Πόλης, για την αρχοντιά και τη μεγαλοπρέπειά της, για την ιστορία της… Τι μπορεί να προσθέσει κανείς όταν άνθρωποι όλων των εθνικοτήτων και όλων των τεχνών ζωγράφισαν, τραγούδησαν και έγραψαν για κάθε σπιθαμή της, βάζοντας ο καθένα...