Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
Στο hartorama.gr θα βρείτε τα καλύτερα ελληνικά ιστορικά μυθιστορήματα και δοκίμια, είτε βραβευμένα είτε μη. Αφεθείτε στη μαγεία της ιστορικής αναπαράστασης και ταξιδέψτε σε διαφορετικές εποχές και κουλτούρες μέσα από συναρπαστικές ιστορίες. Αναζητήστε τα πιο συναρπαστικά γεγονότα και προσωπικότητες της ιστορίας, απολαύστε λεπτομερείς αναπαραστάσεις και διεισδύστε στην καρδιά των χαρακτήρων. Εκτός από ιστορικά μυθιστορήματα και δοκίμια, στο Hartorama θα βρείτε επίσης σύγχρονα ελληνικά μυθιστορήματα, ταξιδιωτική λογοτεχία, καθώς και βιβλία φαντασίας και τρόμου.
Το βιβλίο περιλαμβάνει κείμενα τα οποία χρωματίζονται από το παράδοξο, το παιγνιώδες, το παράξενο, το χιουμοριστικό, το πνευματώδες, που φωτίζουν, ωστόσο, με έναν ιδιαίτερο τρόπο την αρχαία ελληνική ζωή και κοινωνία. Με τα παραπάνω συνυφαίνονται κείμενα σχετικά με μεγάλα επιτεύγματα των προγόνων μας, όπως η φιλοσοφική και πολιτική σκέψη, η επιστημονική τους δραστηριότητα, τα γράμματα και οι τέχνες, η οργάνωση της εκπαίδευσης κ.λπ. και αρθρώνονται στις εξής ενότητες:
Ελληνική Μυθολογία - Προϊστορία
Θρησκεία και Μαντεία
Ηγετικές προσωπικότητες
Τυραννία και Τύρα...
Πέρα 1955-1964. Μια ελληνική γειτονιά στην καρδιά της Πόλης, εκεί όπου Έλληνες και Οθωμανοί συνυπάρχουν αρμονικά, ονειρεύονται, αγαπούν, ερωτεύονται και αναπτύσσουν ισχυρούς δεσμούς φιλίας. Ανάμεσά τους ο καλόκαρδος Ισμαήλ με τον καφενέ του, ο μοναχικός Ισίδωρος χωμένος στη σκόνη των βιβλίων του, η λάγνα Αϊσέ που φεύγει αφήνοντας πίσω της ένα παιδί, η αρχόντισσα Καλλιάνθη, ο Ναντίρ που ορέγεται την Ασλίβ, η Εσίν που θα αλλάξει τη μοίρα της και η γριά Γιασεμώ με τον Γιουσούφ σχηματίζουν έναν θίασο που περιφέρεται στα σοκάκια της Πόλης, στους καφενέδες και στα χαμάμ, στα πορν...
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΔΙΛΟΓΙΑΣ «ΣΚΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑΦΙ»
Στα χρόνια που το Πόρτο Λεόνε, όπως αποκαλούσαν οι Ενετοί τον Πειραιά, αρχίζει να αναδεικνύεται σ’ ένα από τα σηµαντικότερα λιµάνια της Μεσογείου, ο Αντώνης Βαµβακάς χτίζει µια αυτοκρατορία κάτω από την οποία, όπως ήταν η επιθυµία των γονιών του, στεγάζονται όλα τα µέλη της πολυπληθούς οικογένειας.
Για την επίτευξη του στόχου του να δηµιουργήσει το καλύτερο Ποτό στον κόσµο, δεν θα διστάσει να εκµεταλλευτεί όποιον µπορεί να του φανεί χρήσιµος, ούτε να θυσιάσει τις επιθυµίες και τα όνειρα της αφοσιωµένης συµµάχου...
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΔΙΛΟΓΙΑΣ «ΣΚΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑΦΙ»
Χρυσάφι ατόφιο που, κατά λάθος –αλλά μπορεί και εσκεμμένα–, μέσα του έπεσε λίγη σκουριά.
Το κόκκινο της σκουριάς τού έδωσε τη γλύκα, την πλάνη της αμαρτίας.
Και έτσι, καθώς τίποτα δεν υπάρχει ατόφιο, ούτε χρώμα ούτε χαρά, μα ούτε και λύπη, όλοι σταλάξαμε λίγη σκουριά στη ζωή μας.
Σκουριά και χρυσάφι είναι όλα.
Τα Ψαρά και η θυσία των κλεισμένων στο γενοβέζικο Κάστρο. Το ενετικό Νεγρεπόντε, η Χαλκίδα με τα «τρελά νερά», που είναι πια ελληνική. Ο Πειραιάς ανερχόμενο λιμάνι και εμπορικό κέντρο. Η Αθήνα, υπό τη...
Η γιατρός Πελαγία Αντωνιάδη φτάνει στη σύγχρονη Σμύρνη. Ακολουθώντας τις οδηγίες που της άφησε η συνονόματη γιαγιά της, θα ανακαλύψει έναν χαμένο θησαυρό: τα κρυμμένα από το 1922 γράμματα αλλά και το ημερολόγιο της γιαγιάς.
Αρχίζει να τα διαβάζει και μέσα από αυτά θα γνωρίσει την παλιά πόλη, αλλά και τον μεγάλο έρωτα της γιαγιάς Πελαγίας, τον γιατρό Αλέξανδρο Καλλέργη, που της είχε σώσει τη ζωή. Και μετά ήρθε η μεγάλη φωτιά και η καταστροφή. Η Πελαγίας, έχοντας χάσει τα πάντα, ακόμα και τον αγαπημένο της, φτάνει κυνηγημένη στην Αθήνα. Με πολύ κόπο θα σταθεί στα πόδια της. ...
Όσο κοινότοπο κι αν ακούγεται, δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό και να μην πω το αυτονόητο: Είναι πανέμορφη η Πόλη, είναι πανέμορφο το Πέρα. Βαρύ και ασήκωτο το φορτίο που κουβαλούν. Κάθε γωνιά τους έχει και μια ιστορία, κάθε στενό τους έχει το δικό του μυστικό.
Εδώ και αιώνες γράφτηκαν, γράφονται και θα γράφονται διθύραμβοι για το κάλλος της Πόλης, για την αρχοντιά και τη μεγαλοπρέπειά της, για την ιστορία της… Τι μπορεί να προσθέσει κανείς όταν άνθρωποι όλων των εθνικοτήτων και όλων των τεχνών ζωγράφισαν, τραγούδησαν και έγραψαν για κάθε σπιθαμή της, βάζοντας ο καθένα...
Τραπεζούντα, αρχές του 20ού αιώνα.
Η πόλη μοιάζει με πολύχρωμο μωσαϊκό. Στα σοκάκια της πολιτισμοί, θρησκείες, ιδέες, όλα ζυμωμένα με το αίμα, τον ιδρώτα και τις μάχες χιλιάδων ψυχών. Και ενώ η Οθωμανική αυτοκρατορία καταρρέει, Έλληνες, Τούρκοι και επισκέπτες κάθε φυλής πίνουν καφέ στο μεϊντάνι, συναλλάσσονται, λογομαχούν...
Η Λεϊλά, η «άγια σαλή» της πόλης, την ημέρα κινείται ανάμεσά τους και τους χλευάζει και τα βράδια, μεταμορφωμένη σε Αρσενία, τα βάζει με τους δαίμονες. Οι Νεότουρκοι, ίδιοι δαίμονες, κάνουν τα πάντα για να καθαρίσουν τον τόπο από τους χριστιανούς.
Η Χρυ...
Ένας ποιητής που τολμά να γράψει στη γλώσσα του λαού κι ένας αριστοκράτης συνθέτης που οραματίζεται δωρεάν μουσική παιδεία για τους συμπολίτες του συναντιούνται και μοιράζονται έναν κοινό σκοπό: να φτιάξουν ποίηση και μουσική για το ελληνικό έθνος. Ο Διονύσιος Σολωμός και ο Νικόλαος Χαλικιόπουλος Μάντζαρος, που έγραψαν τον Εθνικό μας Ύμνο, ξετυλίγουν το νήμα της ζωής τους και της φιλίας τους στη Ζάκυνθο και στην Κέρκυρα του 19ου αιώνα.
Η αγωνία για την Ελληνική επανάσταση, το όνειρο της ελεύθερης και ανεξάρτητης Ελλάδας, η αγάπη για την τέχνη και την πατρίδα. Ένα ταξίδι σ...
Συναγμένοι πίσω απ’ το τείχος, καρτερούν με το όπλο στο χέρι, με την ψυχή στο στόμα. Άντρες και γυναίκες όμοια ντυμένοι με φουστανέλες και σελαχλίκια, τα παιδιά λαιμαριές κρεμασμένες απάνω στα κορμιά τους σαν τάματα σε εικονίσματα, ναρκωμένα απ’ το αφιόνι.
Μόλις το φεγγάρι χάνεται στα διαβατάρικα σύγνεφα, το πρόσταγμα των καπεταναίων ακούγεται σ’ όλη τη φάλαγγα σαν πνιχτικό ψιθύρισμα. Αγωνιστές και γυναικόπαιδα κινούν για τη μεγάλη Έξοδο διαβαίνοντας σιωπηρά την πύλη. Κάποιοι γέρνουν και φιλούν το χιλιοτρυπημένο απ’ τα βόλια τείχος, κάποιοι άλλοι το ανασκαμμένο απ’ τις μπό...
Άραγε ξέρουμε τα πάντα για τις τελευταίες ώρες του Χριστού; Μήπως συνέβη κάτι λίγο πριν από τη Σταύρωση, για το οποίο κανείς δεν έχει μιλήσει εδώ και αιώνες;
Και όμως, εκείνη την ημέρα στο Πραιτώριο της Ιερουσαλήμ, μια γυναίκα όρθωσε το ανάστημά της και προσπάθησε να σώσει τον Ναζωραίο, κάνοντας ό,τι δεν τόλμησαν δεκάδες άντρες γύρω της. Το όνομά της Κλαυδία Πρόκλα. Η σύζυγος του ίδιου του Πόντιου Πιλάτου, του ανθρώπου που δίκασε τον Ιησού. Μια Ρωμαία της άρχουσας τάξης, που, σε καιρούς αντίξοους για κάθε γυναίκα, επέλεξε το δικό της πεπρωμένο, ακολουθώντας τη φωνή της καρ...
Το μικρό αγόρι κρεμιέται απάνω της, τα χεράκια του δεμένα στον λαιμό της, το προσωπάκι του φωλιασμένο στον κόρφο της. Η μάνα τον σφίγγει στην αγκάλη της, ανασαίνει με λαχτάρα τις ανάσες του και μια στιγμή καρτερά. Μια στιγμή για το στερνό της κοίταγμα, το στερνό της δάκρυ, τα στερνά της λόγια. «Γιε μου… Αϊτέ μου…» Μια στιγμή μονάχα πριν ριχτεί στο βάραθρο.
Σουλιώτισσες, Μοραΐτισσες, δολιομάνες, μορφές σκλαβωμένες μα και μορφές θεριεμένες που ρίχνονται σε αγώνα ανείπωτο για ν’ αλλάξουν την αλυσόδετη μοίρα τους.
Στο Σούλι και στα Γιάννενα, στον Μοριά και στα Ψαρά, στη Ρούμελ...
1816-1829. Πάτρα, Τριπολιτσά, Ναύπλιο, Μεσολόγγι…
Αφότου ο Αγγελής βρέθηκε φυλακισμένος στο κοτέτσι του Σαχίν Αγά, το μίσος φώλιασε στην ψυχή του σαν φαρμακερό φίδι.
Κατά την εκρηκτική και συγχρόνως σαγηνευτική πορεία του μπαίνει στη δούλεψη ενός στρυφνού και τσιγκούνη πραματευτή, που σου πουλά κωλοφωτιά για καντήλι. Τον ζώνει το μολυβένιο σύγνεφο της σκλαβιάς και του εξευτελισμού των ραγιάδων. Σμίγει με την Κερασία, όπου στο πρόσωπό της βουτάνε και κολυμπούν τα όνειρα. Απαντιέται με κοτζαμπάσηδες, κολίγους και συμπολεμιστές, που είναι πιότερο από αδέρφια και γυναίκα την ...
Τρεις από τις επτά πύλες της πόλης είχαν πια κυριευτεί κι οι μέχρι χτες σκλάβοι, οι πεινασμένοι, οι ματωμένοι, οι εξανδραποδισμένοι, γονάτιζαν το θεριό, άλωναν την Τριπολιτσά.
«Πού πας, μπρε Νικόλα, μονάχος;» φώναξε οργισμένος ο Κολοκοτρώνης κι έκαμε να κινηθεί, να τον γυρίσει πίσω στην αράδα.
«Πάω ν’ ανταμώσω την Αργυρούλα μας», του αποκρίθηκε και ξεθηκάρωσε την κοφτερή του πάλα. «Ή να γδικηθώ τον θάνατό της…»
Πρώτοι μήνες της Επανάστασης κι ο αέρας της λευτεριάς σαρώνει τα σκλαβωμένα χώματα της πατρίδας απ’ τη Μακεδονία και το Αιγαίο μέχρι το Μεσολόγγι και τον Μοριά.
...
Το Βυζάντιο με τα χίλια χρόνια του είναι ένας κόσμος γεμάτος φασαρία, γεμάτος κίνηση, γεμάτος παράξενα και πλούτη. Θαύματα, μυστήρια,
τραγούδια, γιορτές, μάχες, ιστορίες. Ένας κόσμος γεμάτος χρώματα....