Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Ο λύκος της Σπάρτης" είναι βασισμένος στα γεγονότα που εξιστορεί ο Ηρόδοτος για τον μοναδικό επιζώντα των Θερμοπυλών, τον Αριστόδημο, ο οποίος κατηγορήθηκε από τους υπόλοιπους Σπαρτιάτες ότι δείλιασε και δεν έπεσε στη μάχη μαζί με τους συμπολεμιστές του και τον βασιλιά Λεωνίδα.
Εκείνος, όμως, αποφάσισε να τους αποδείξει πως τα συμπεράσματά τους ήταν λανθασμένα και οι χαρακτηρισμοί τους άδικοι.
Ένα έπος για την ανθρώπινη δύναμη και αποφασιστικότητα, για τον άνθρωπο που βάλλεται από παντού, παρόλο που έχει δίκιο, για όλους εκείνους που η αδικία τούς πνίγει και ...
O γέρο Μανωλάκης είχε περάσει μικρός χτικιό κι η φωνή του στη δίνη των χρόνων είχε εξασθενήσει. Τα λόγια του έβγαιναν από το πανωλαίμι του αδύναμα, τάπαιρνε ο αγέρας και τα σκόρπιζε πριν ακουστούν. Ρώταγε τον παραγιό του που τον βόηθαγε στ' όργωμα: ''Τι χαμπάγια Λεφτεάκη;'' Καλά καλά δεν πρόφερε ούτε το ρο κι η άρθρωσή του ήταν χαλαρή, αδύνατο ο Λεφτέρης να καταλάβει τα λόγια του γέρου. Αφουγκραζόταν μόνο ένα ξερό σφύριγμα όμοιο οχιάς πριν ριχτεί στο θύμα. Από διαίσθηση ρίσκαρε ένα ''καλά είμαι μπάρμπα''. Τότε ο γέρο Μανωλάκης χαμογελούσε διάπλατα κι ύστερα ξερόβηχε βάνοντα...
