Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Στον πεζόδρομο της οδού Βάτσι πουλάνε γατοπόδαρα. Χοντροί πλανόδιοι, ανακατεύονται με τους τουρίστες στο παζάρι. Ένα παζάρι στήνεται σε κάθε γωνιά της πόλης. Έξω από τις εκκλησίες μπορείς να αγοράσεις λαβωμένα ζώα ή ό,τι απέμεινε από αυτά. Το κομμένο πόδι του ελαφιού, την ουρά ενός σκύλου, την πατούσα μιας κεραμιδόγατας, περασμένη σε μπρελόκ για τα κλειδιά. Κοιτάζω αυτά τα ίχνη ζωής με λύπη. Ήθελα πάντα ένα ζωάκι να χαϊδεύω, μα το 'θελα ολόκληρο, όχι σε κομμάτια. [...]...
"... Πόσο θα 'θελα τώρα να φεύγαμε μαζί. Εσύ να οδηγείς κι εγώ να σε χαζεύω. Να είσαι προσηλωμένος στον δρόμο κι εγώ τεμπέλικα να μισοκλείνω τα μάτια μου και να σε σκανάρω από πάνω μέχρι κάτω. Το πρόσωπό σου, το προφίλ σου, τα χείλη σου και από τα χείλη σου να γκρεμίζομαι στο στήθος σου. Να γυρνάς, να με κοιτάς για δευτερόλεπτα και να αναρωτιέσαι τι σκέφτομαι....