Ελληνική Λογοτεχνία

Είμαι γυναίκα. Χαίρομαι που είμαι γυναίκα. Δεν παραπονιέμαι. Δεν λυπάμαι. Δεν μου λείπει κάτι. Αλλά ούτε και μου περισσεύει. Γι? αυτά θέλω να μιλήσω. ...Στον κόσμο απ? όπου προέρχομαι θεωρούσαμε αυτομάτως ότι οι υποσχέσεις της ζωής προορίζονται για τους άλλους. Η ματαίωση ήταν ο κανόνας. Η Mely Kiyak, κόρη Κούρδων μεταναστών εργατών που μεγάλωσε στη Γερμανία, επιστρέφει στο παρελθόν τις και με διάθεση εξομολογητική καταθέτει την προσωπική τις διαδρομή τις την ανακάλυψη του ίδιου τις του εαυτού. Με αφοπλιστική ειλικρίνεια και χιούμορ γράφει όχι μόνο για το τι σημαίνει ...

Στην αρχή, ο Κάρολος πηγαίνει στην τρίτη δημοτικού, η Λίλη στην πρώτη· ο μπαμπάς τους δουλεύει στη σωληνουργία· είναι ο καλύτερος μπαμπάς που μπορεί να έχει κανείς· δεν παραπονιέται ποτέ για τα βάσανά του. Βάσανα έχει· βλέπει όμως πάντα την ηλιόλουστη πλευρά του δρόμου. Η μαμά τους είναι όμορφη (παρά το στραβό εκείνο δόντι), αλλά πίνει πολύ· ουίσκι, καμιά φορά τζιν· ακόμα, κάνει βόλτες στα μαγαζιά, μιλάει (ψιθυριστά) στο τηλέφωνο και νοσταλγεί την Αφρική, όπου ζούσε κάποτε μαζί με τον παππού και τη γιαγιά, τα σκυλιά τους και τα άλογά τους. Ο μπαμπάς αγαπάει τρελά τη μαμά, η...

Η συλλογή διηγημάτων Λόγια της Πλώρης εκδόθηκε το 1899 και αποτυπώνει τις εμπειρίες του Ανδρέα Καρκαβίτσα από την περίοδο 1892-1894, όταν εργάστηκε ως γιατρός στο ατμόπλοιο «Αθήναι», με το οποίο ταξίδεψε στη Μεσόγειο, στον Ελλήσποντο και στη Μαύρη Θάλασσα. Στηριζόμενος στα προσωπικά του βιώματα και στις ιστορίες που άκουσε, ζωντανεύει με παραστατικότητα τη σκληρή ζωή των ναυτικών και των σφουγγαράδων την εποχή που κυριαρχούσαν στις θάλασσες τα ιστιοφόρα πλοία. Θρύλοι, παραδόσεις και γοητευτικές ιστορίες διαδέχονται διηγήματα που αποτυπώνουν με ρεαλισμό την καθημερινή βιοπάλ...