Ελληνική Λογοτεχνία

«Ήταν η χειρότερη εποχή για να βγάλεις βιβλίο με θέμα τον Τζον Κολτρέιν. Παρουσίαση βιβλίου τζαζ κατακαλόκαιρο στην Αθήνα και μες στην Ντοκουμέντα, μια παγκόσμια απαρτία της τέχνης που φαινόταν να αφορά τους πάντες... Δεν θα ?ρχόταν κανείς. Ούτε καν ο εκδότης μου. Πού σκατά πήγαινα;» Ο Μιχάλης Κρόκος μπλέκει. Η Αθήνα τον υποδέχεται με καύσωνα και σύγχρονη τέχνη, ρεκόρ τουρισμού και παντιλίκια, μνημόνιο και Airbnb, πεφωτισμένους χάκερ, παρανοϊκούς ταξιτζήδες και μοιραία κορίτσια, φόνους, απαγωγές, και την κλοπή ενός πίνακα με όλα τα μυστικά του κόσμου. Ένας συγγραφέ...

O γέρο Μανωλάκης είχε περάσει μικρός χτικιό κι η φωνή του στη δίνη των χρόνων είχε εξασθενήσει. Τα λόγια του έβγαιναν από το πανωλαίμι του αδύναμα, τάπαιρνε ο αγέρας και τα σκόρπιζε πριν ακουστούν. Ρώταγε τον παραγιό του που τον βόηθαγε στ' όργωμα: ''Τι χαμπάγια Λεφτεάκη;'' Καλά καλά δεν πρόφερε ούτε το ρο κι η άρθρωσή του ήταν χαλαρή, αδύνατο ο Λεφτέρης να καταλάβει τα λόγια του γέρου. Αφουγκραζόταν μόνο ένα ξερό σφύριγμα όμοιο οχιάς πριν ριχτεί στο θύμα. Από διαίσθηση ρίσκαρε ένα ''καλά είμαι μπάρμπα''. Τότε ο γέρο Μανωλάκης χαμογελούσε διάπλατα κι ύστερα ξερόβηχε βάνοντα...

Είκοσι τρεις ιστορίες φαντασίας. Τρεις πρόλογοι. Έξι εισαγωγές. Έξι χάρτες. Ένα επίμετρο. Εφτά Στροφές. Ψηφίδες μιας μεγάλης εικόνας, εικόνας συμπαντικής, που χτίζει μια συγγραφέας στο μυαλό της. Κάποιες φορές, καταφέρνει να παρουσιάσει ένα μέρος της εικόνας, πλήρες και κατανοητό. 'Αλλες φορές, έχει μόνο μικρά κομμάτια, αποσπάσματα και σπαράγματα, λαμπρά κοσμημένα με χρυσό και λάπις λάζουλι. Στο τέλος, είτε δεις το σύνολο και το κατανοήσεις είτε μείνεις στα επιμέρους θαύματά του, ένα θα είναι το σίγουρο, το σαφές συμπέρασμα: Οι άνθρωποι ψάχνουν να βρουν ...