Χρησιμοποιούμε cookies για να κάνουμε ακόμα καλύτερη την εμπειρία σας στο site μας και για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδα μας. Επιλέγοντας «Αποδοχή» παρέχετε τη συγκατάθεση σας για τη χρήση των cookies, σύμφωνα με την πολιτική μας.
"Ο συγγραφέας περιγράφοντας με παραφορά χαρακτηριστικά δείγματα του γυναικείου κόσμου, που έτυχε να ανταμώσει, δεν μπορεί να κρύψει κάποιον τρόμο, τώρα που διαβάζει το κείμενο εξαρχής και αναλογίζεται από τι ακριβώς γλίτωσε. Στόχος του είναι ο άοπλος σαρκασμός, ένα είδος λογοθεραπείας στο οποίο είναι πράγματι καλός. Ενίοτε η επιχείρηση του ξεφεύγει από τα χέρια, ιδίως όταν ""εκείνη"" είναι δίκαιη και λυπημένη, οπότε κλαίει μαζί με τις ηρωίδες του. Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ""δεν ήθελαν εμένα, αλλά την διαχείριση του εμένα μου""."...
"Στον πεζόδρομο της οδού Βάτσι πουλάνε γατοπόδαρα. Χοντροί πλανόδιοι, ανακατεύονται με τους τουρίστες στο παζάρι. Ένα παζάρι στήνεται σε κάθε γωνιά της πόλης. Έξω από τις εκκλησίες μπορείς να αγοράσεις λαβωμένα ζώα ή ό,τι απέμεινε από αυτά. Το κομμένο πόδι του ελαφιού, την ουρά ενός σκύλου, την πατούσα μιας κεραμιδόγατας, περασμένη σε μπρελόκ για τα κλειδιά. Κοιτάζω αυτά τα ίχνη ζωής με λύπη. Ήθελα πάντα ένα ζωάκι να χαϊδεύω, μα το 'θελα ολόκληρο, όχι σε κομμάτια. [...]...